1. ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ (ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ) ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΠΑΤΗΡ;

 

Μαρκ. 13,32  Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ.

 

Μαρκ. 13,32   Ως προς δε την ημέρα, εκείνη την ώρα, που θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς, ούτε οι άγγελοι που είναι στον ουρανό, ούτε ο Υιός,  αλλά μόνο ο Πατήρ.

 

Και η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι η εξής:

 

Πολλές φορές χωρία της Αγίας Γραφής διαβάζονται κατά λέξη, και όχι ως πλαίσιο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παρερμηνείες και έτσι αρπάζουν της ευκαιρίας οι ολιγόπιστοι, είτε οι αλλόθρησκοι, στο να υπονομεύσουν ή να σπιλώσουν τη θεότητα του Ιησού Χριστού και ταυτοχρόνως να νοθεύσουν την ορθότητα της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας. Όμως η Αγία Γραφή δεν έχει αντικρουόμενα χωρία, γι' αυτό και εμείς σ' αυτήν τη θεματική ενότητα θα αποσαφηνίσουμε τα φαινομενικά αντικρουόμενα χωρία δίδοντας την πραγματική τους ερμηνεία. 

 

Με το πιο πάνω χωρίο αλλόθρησκοι ισχυρίζονται ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, καθώς δεν γνωρίζει όπως ο Θεός Πατέρας ως Παντογνώστης που είναι, την έσχατη Ώρα, της Δευτέρας Παρουσίας. 

 

Όμως ως χριστιανοί, βλέπουμε σ’ όλη τη διαδρομή του Χριστού, προς την εκούσια σταύρωση Του, μας ο Ίδιος ο Κύριος μας παραθέτει λεπτομερώς, πως θα γίνει και με ποιο τρόπο, προφητεύει τον ανθρώπινο θάνατό Του και την τριημέρο ανάστασή Του – Ιωα. 2:19 «…λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν…», μας προφητεύει την καταστροφή της πόλης, τις διώξεις που θα γίνουν, την έλευση του αντιχρίστου, το σκοτάδι που θα έρθει και άλλα πολλά από τα μελλούμενα που κάποια έγιναν και άλλα μέλη να γίνουν.  

 

Είναι δυνατό ο Χριστός να γνωρίζει όλα τα μελλούμενα και να μην γνωρίζει την ώρα που θα γίνει η συντέλεια του κόσμου;

 

Για αρχή, ας πάμε στις Πράξεις των Αποστόλων Κεφ. (1:6-7) που μας παραπέμπει στο ίδιο χωρίο με το κατά Μάρκο κεφ. (13:32) (κάτω από την κεφαλίδα του θέματός μας), όπου εκεί,  οι μαθητές ρωτάνε τον Χριστό «…Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;…» Πράξεις (1, 6) δηλ. Κύριε πες μας τον καιρό που θα αποκαταστήσεις τη Βασιλεία του Ισραήλ και ο Χριστός απαντάει στον επόμενο στίχο 7 «…οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ…» δηλ. «…δεν είναι δικό σας έργον και δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ κράτησε για τη δική του εξουσία…».

 

Βλέπετε εδώ ο Χριστός τους απαντάει λίγο διαφορετικά από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο. Τους λέει ότι δεν είναι δικό ΣΑΣ έργο και δικαίωμα να γνωρίσετε τους ορισμένους κατά οικονομία χρόνους της συντέλειας των αιώνων, χωρίς να συμπεριλαμβάνει τον εαυτό Του, διότι ως θεάνθρωπος που ήταν γνώριζε! Διαφορετικά θα τους έλεγε «…οὐχ ημῶν…» συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού Του και όχι «…οὐχ ὑμῶν…» αναφερόμενος σε 3^ο πληθυντικό πρόσωπο.   

 

Ο Χριστός, ως Θεός Λόγος και 2^ο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που βρίσκεται σε τέλεια αρμονία και αγάπη με τον Πατέρα, δεν είναι ότι δεν γνωρίζει ή βρίσκεται σε αγνωσία, αλλά, όπως η Κρίσης των ανθρώπων δόθηκε κατ’ εξουσία στον Υιό, (Ιωά 5,22) «…οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ…» αλλά και καταδεικνύεται και σε πολλά άλλα χωρία της Γραφής - Ρωμ.2:10-16, Ματθαίον 25:31–46 , Πράξεις 17:30-31 - έτσι και η εξουσία της ανακοίνωσης του χρόνου της Συντέλειας των Αιώνων, δόθηκε στον Πατέρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Πατήρ δεν γνωρίζει τα ενδότερα και τα απόκρυφα των ανθρώπων, αφού η Κρίση δόθηκε στον Υιό, έτσι και η Εσχάτη Ώρα, δεν είναι κρυφή στον Υιό για να την ανακοινώσει, καθώς δεν ζητεί το δικό Του θέλημα, αλλά του Πατέρα Ιωα. (5:30).

 

Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο και συγκεκριμένα στο κεφ. (5 : 17 – 30),  ο ευαγγελιστής μας παραθέτει, μια επική κατάθεση σχέσης Πατέρα – Υιού, μέσα σε πλήρη αρμονία σχέσης αγάπης και ενότητας, ως ένας Θεός αλλά διαφορετικά πρόσωπα, την οποία σας την παραθέτω, γιατί ενισχύουν την πιο πάνω θέση:

 

1.      Στιχ. 17 «…ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι…» όπως ο Πατήρ εργάζεται ακατάπαυστα λέει ο Χριστός έτσι και εγώ εργάζομαι ακατάπαυστα για τη σωτηρία των ανθρώπων. Δεν τον περιορίζουν οι νόμοι των Ιουδαίων ή των ανθρώπων, είναι ΠΑΝΩ από τους ανθρώπινους νόμους και δεν τίθεται ο Υιός του ανθρώπου υπό περιορισμό γιατί ακούγοντάς Τον οι Ιουδαίοι, σκανδαλίζονται και έλεγαν γιατί μιλάει ως Θεός…

 

2.     Στιχ. 18 «…ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ…» εδώ βλέπουμε το Χριστό με τον τρόπο που ομιλούσε να θέτει τον εαυτό Του ΙΣΟΝ με το Θεό.

 

3.     Στιχ. 19 «…οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐδέν, ἐὰν μή τι βλέπῃ τὸν πατέρα ποιοῦντα· ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὁ υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ…» Τι βλέπουμε εδώ; Την ΟΜΟΦΩΝΙΑ μεταξύ Πατέρα και Υιού, εκείνα που ενεργεί ο Πατήρ, κατά τον αυτόν τρόπον, τα ίδια πράττει και ο Υιός.

 

4.     Στιχ. 20 «…ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱὸν καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ…» ξεκάθαρα εδώ ο ευαγγελιστής μας λέει, πως ο Πατήρ αγαπά τον Υιό και φανερώνει σ’ αυτόν πλήρως και τελείως, όλα όσα πράττει στον ουρανό και τη γη.

 

5.     Στιχ. 21 «…ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζωοποιεῖ, οὕτω καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζωοποιεῖ…». Όπως ο Πατήρ αναστήνει τους νεκρούς έτσι και ο Υιός.

 

6.     Στιχ. 23 «…ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν υἱόν, καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα. ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱὸν οὐ τιμᾷ τὸν πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν…» εδώ ο Χριστός αποδέχεται τη δοξασία καθώς κανένας άνθρωπος δεν θα το αποδεχόταν αυτό όπως έτυχε με τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και με τον Απόστολο Παύλο που ως άνθρωποι αρνήθηκαν τη δοξασία των ανθρώπων.

 

7.     Στιχ. 25 «…ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται…» Εδώ φανερώνεται η θεότητα του Ιησού Χριστού που διασαφηνίζει στον καθένα από μας ότι, όσοι ακούσουν τη διδασκαλία του Υιού του θεού και την δεχθούν, θα ζήσουν!

 

8.     Στιχ. 26 «…ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ…». Όπως ο Πατήρ είναι πηγή Ζωής έτσι και ο Υιός.

 

9.     Στιχ. 30 «…ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός…». Εδώ βλέπουμε την απόλυτη αρμονία μεταξύ Υιού και Πατρός, έχοντας πάντα ΜΙΑ θεϊκή θέληση και όχι αναμεταξύ Τους αντίθετη.

 

Καταλήγοντας αδελφοί μου, βλέπουμε ξεκάθαρα από τα πιο πάνω χωρία και μέσα από την ευρύτερη ερμηνεία της Αγίας Γραφής, ότι δεν υπάρχει καμία, μα καμία αμφιβολία ή ενδοιασμός, στο κατά πόσο ο Ιησούς Χριστός γνώριζε ή γνωρίζει την Τελευταία Ώρα, καθώς ως Τέλειος Θεός και Άνθρωπος, εναρμονισμένος εν τελειότητα με το Θεό Πατέρα, που είναι ΙΣΟΙ ως προς τα ΕΡΓΑ (Ιωα (5:17)), την ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ, τη ΦΥΣΗ (Ιωα. 5:18), την ΕΞΟΥΣΙΑ και την ΑΛΗΘΕΙΑ,  ΙΣΟΙ προς τη θεότητα, μοιράζονται της ίδιας ΓΝΩΣΗΣ καθώς όσα ποιεί ο Πατέρας ποιεί και ο Υιός. Να εύχεστε! Καλές γιορτές!