«…Και η Εκκλησία
και η Πολιτεία και οι άρχοντες αυτών στις τωρινές ημέρες κοιμούνται τον
βαρύτατον ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας, και εάν δεν ξυπνήσουν οι ίδιοι
και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και τον λαό σε μετάνοια, σε εργασία των εντολών του
Θεού, των αρετών και των καλών έργων θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως
και θα τιμωρηθούν. Δύο πράγματα θα αναχαιτίσουν την ορμή του κόσμου προς την
κακία και την απώλεια, η μετάνοια και η οργή του Θεού. Αφού μετάνοια αληθινή
δεν υπάρχει, μένει η οργή του Θεού και το έλεός Του. Μόνον όταν μετανοήσουν οι
άνθρωποι σαν τους Νινευίτες θα παρέλθη η οργή του Κυρίου. Αλλοίμονο στον
αμαρτωλό και αμετανόητο κόσμο…».
