ΛΒ. Δεν βγαίνουν εισιτήρια μετ’ επιστροφής!

 

Μια φορά ζούμε σε αυτήν την ψευτοζωή! Δεν βγαίνουν εισιτήρια μετ' επιστροφής. Να κοιτάξουμε να χρησιμοποιήσουμε σωστά τον χρόνο της ζωής μας, να είναι χρόνος Μετανοίας, είτε είμαστε πλούσιοι, είτε είμαστε φτωχοί.

ΛΑ. Άνθρωπος που δεν έχει εμπιστοσύνη στο Θεό θα υποφέρει στη ζωή του

 

Ένας άνθρωπος που δεν έχει εμπιστοσύνη στον Θεό αλλά στον εαυτόν του, θα υποφέρει στη ζωή του. Ενώ αυτός που έχει εμπιστοσύνη στον Θεό, ο Κύριος θα του δώσει τις λύσεις στις υποθέσεις του.

Λ. Θα έρθει μέρα που το Άγιο Όρος θα δώσει τους Ευαγγελικούς Κήρυκες

 

Το Άγιο Όρος θα το δείτε αυτό εγώ δεν θα ζω, με τις Πρεσβείες της Θεοτόκου  μια μέρα θα δώσει τους Ευαγγελικούς Κήρυκες  προκειμένου να Ευαγγελίσουν όλη την Ανθρωπότητα, ύστερα από τον μεγάλο σπαραγμό και την μεγάλη καταστροφή, που μας περιμένει και την οποία θα φτιάξουμε μόνοι μας!

ΚΘ. Πολλές φορές δεν παίρνουμε αυτά που ζητάμε

 

Πολλές φορές δεν παίρνουμε από τον Θεό αυτά που Του ζητάμε, για να είμαστε κοντά Του και να δοκιμαστεί η πίστη και η αντοχή μας, ώστε να το εκτιμήσουμε  όταν μας το δώσει. Δεν ενεργεί ο Θεός όπως θέλουμε εμείς αλλά όπως θέλει Εκείνος, με γνώμονα όμως το συμφέρον μας.

ΚΗ. 1. Η μεγαλύτερη ελεημοσύνη – 2. Κάνε κάτι για τη ψυχή σου! – 3. Ο Θεός δεν υπόσχεται ζωή παραδεισένια – 4. Η Εκκλησία είναι η σύγχρονος Κιβωτός του Νώε

 

1. Η μεγαλύτερη ελεημοσύνη πού μπορείς να προσφέρεις σε έναν άνθρωπο, είναι να προσεύχεσαι για αυτόν.

2. Ωραία ήταν η συμβουλή που έδωσε κάποτε κάποιος στον φίλο του: Πολλά έκανες, για τα παιδιά σου, πολλά έκανες για τους συγγενείς σου, πολλά έκανες για τους γνωστούς σου. Τώρα κάνε κάτι και για τη ψυχή σου!

3. Ο Θεός δεν υπόσχεται ότι η ζωή του Χριστιανού στον κόσμο τούτο θα είναι παραδεισένια. Παράδεισο, υπόσχεται στην Άλλη Ζωή.

4. Η Εκκλησία είναι μια σύγχρονος Κιβωτός του Νώε, που όπως τότε  όσοι ήταν μέσα στην Κιβωτό σώθηκαν από τον Κατακλυσμό  έτσι και τώρα  όσοι είναι μέσα στην Εκκλησία, ασφαλίζονται

ΚΖ. Η μεγάλη θαλασσοταραχή… ο φόβος εγκατάλειψης του πλοίου… η σωτήρια παρέμβαση του αγίου Νεκταρίου

Ο Άγιος Νεκτάριος όταν ήταν μικρός πήγε να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους. Το πλοίο όμως με το οποίο ταξίδευε έπεσε σε θαλλασσοταραχή και κινδύνευε να βυθιστεί. Έδωσε εντολή ο καπετάνιος να ετοιμαστούν οι επιβάτες, ώστε σε λίγο να εγκαταλείψουν το πλοίο. Τότε πήγε ο Άγιος Νεκτάριος και έπιασε το τιμόνι του καπετάνιου και σήκωσε το άλλο του χέρι στο Θεό και λέει:

- Δεν σου είπα Θεέ μου, ότι θέλω να Σε κηρύξω; Γιατί επιτρέπεις να πνιγούμε;

Είπε αυτό το λόγο 3 φορές. Στη τρίτη φορά έβγαλε από τη ζωστήρα του ένα σταυρό που ήταν δώρο από την γιαγιά του και δένει στην άκρη της λωρίδας του το σταυρό, πηγαίνει στην κουπαστή του πλοίου και τον ρίχνει στη θάλασσα και διατάσσει ως άλλος ''Κύριος'' τη θάλασσα:

- Σιώπα και φίμωσον!

Και αμέσως η θάλασσα γίνεται λάδι! Όταν είδε ο κόσμος αυτό το θαυμαστό γεγονός, έγινε αλαλαγμός! Τον πήραν στα χέρια, να τον φιλούνε να τον αγκαλιάζουν και να θέλουν να σηκώσουν τον σωτήρα τους στον αέρα. Όλοι ήταν χαρούμενοι, που σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό. Ο μόνος που ήταν λυπημένος ήταν ο Άγιος Νεκτάριος, γιατί κόπηκε ο σταυρός και τον έχασε στη θάλασσα... Λίγο πριν φτάσουν στο λιμάνι της Χάϊφα του Ισραήλ, άρχισε να ακούγεται από το πλοίο ένας δυνατός κρότος. Φτάσανε στο λιμάνι, ο κόσμος άρχισε να αποβιβάζεται, αποβιβάστηκε και ο Άγιος Νεκτάριος λυπημένος. Ο καπετάνιος έστειλε κάποιους ναυτικούς να πάνε με τη βάρκα να δούνε στο σημείο του πλοίου από όπου ακουγόταν ο κρότος και βλέπουν έκπληκτοι το σταυρό του Αγίου κολλημένο στο πλοίο! Τον πήραν, τον πήγαν στον καπετάνιο και εκείνος φώναξε:

- Κεφαλά, Κεφαλά, Κεφαλά (έτσι λεγόταν το επίθετο του Αγίου Νεκταρίου) γύρισε πίσω!

Γύρισε ο Άγιος Νεκτάριος και πήρε από τον καπετάνιο το σταυρό του, ευγνωμονώντας τον Θεό! Έναν σταυρό, που τον είχε σουβενίρ από την αγαπημένη του γιαγιά.

ΚΣΤ. Μην φορτώνετε τις αμαρτίες σας στο δύσμοιρο διάβολο

 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος  έλεγε χαρακτηριστικά για το κακό που μπορεί να μας κάνει ο διάβολος: Μην φορτώνετε όλες τις αμαρτίες σας στον δύσμοιρο διάβολο. Εμείς μαζεύουμε τα φρύγανα και αυτός βάζει την φωτιά. Αν δεν υπάρχουν φρύγανα, τί φωτιά μπορεί να βάλει ο διάβολος; Επομένως ο διάβολος μπορεί να μας κάνει τόση ζημιά, όσο εμείς του επιτρέπουμε να μας κάνει. Του δίνουμε εμείς, το δικαίωμα.

ΚΕ. Δεν πάω στην εκκλησία, δεν θέλω τους παπάδες

 

Μετά το τέλος μιας ομιλίας που έκανα στην Πάτρα, ήρθε ένας δικηγόρος και μου λέει:

- κ. Παναγόπουλε όπως μου τα είπες στην ομιλία, πρέπει να πάω στην Εκκλησία;

- Ναι στην Εκκλησία.

- Μα είναι οι παπάδες στην Εκκλησία!

- Τί θα ήθελες να υπάρχουν στην Εκκλησία; Δικηγόροι; Οι δικηγόροι θα είναι στα δικαστήρια και οι παπάδες στην Εκκλησία.

- Μα δεν διαβάζεις τις εφημερίδες, δεν βλέπεις και δεν ακούς τί σκάνδαλα γίνονται με τους παπάδες;

Είχα ένα σημείωμα από τον Ιερό Χρυσόστομο στην τσέπη μου, το έβγαλα και του είπα:

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε: ''Πολύ «οργίζεται» ο Θεός, όταν κάποιος ανάξιος γίνεται παπάς. Θα δώσει φοβερό λόγο και αν δεν μετανοήσει τον περιμένει μεγάλη κόλαση.

Αλλά εσύ άνθρωπε πρόσεχε, θα εκλάβεις αυτόν τον ανάξιο και αμαρτωλό παπά, σαν έναν λεπρό ο οποίος μοιράζει χρυσάφι! Εσύ πάρε το χρυσάφι από τα χέρια του και άσε την λέπρα σε αυτόν'!

- Ώστε έτσι; μου λέει...

- Έτσι ακριβώς! Αλλά θα σου πω ένα ακόμη. Όταν εισήλθε ο Κύριός μας στα Ιεροσόλυμα πάνω σε ένα γαϊδουράκι, πώς τον υποδέχτηκαν οι Ιεροσολυμίτες; Μετά βαΐων και κλάδων. Έριξαν οι άνθρωποι λουλούδια στο δρόμο να περάσει ο Χριστός, άλλοι έριξαν και απλώσανε τα ρούχα τους, άλλοι τα σεντόνια και τις κουβέρτες τους και πέρασε ο Κύριος. Όμως επί όλων αυτών, δεν πάτησε ο Χριστός, αλλά ο γάιδαρος του Χριστού που έφερνε τον Χριστό! Έτσι και εσύ θα πας στον παπά, όχι για τον παπά, αλλά για Αυτόν που φέρει ο παπάς.

ΚΔ. Η εμφάνιση του προφήτη Ηλία

Στις 2 Μαρτίου του 1979 εμφανίστηκε ο Προφήτης Ηλίας σε έναν ταξιτζή και κήρυξε Μετάνοια και επιστροφή του κόσμου στον δρόμο του Θεού. Συγκεκριμένα, ο Προφήτης Ηλίας εμφανίστηκε ως καλόγηρος στον Πειραιά, όπου πήρε ένα ταξί για να πάει στην Καστέλλα. Εκεί υπάρχει μια Εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Με το που φτάνουν στην Εκκλησία, κάνει ο ταξιτζής να δει το ποσό που του οφείλει ο καλόγηρος και βλέπει να μην υπάρχει καλόγηρος στο ταξί και την πόρτα του ταξί ανοιχτή! Χάθηκε εν ριπή οφθαλμού! Πουθενά ο καλόγηρος! Κατεβαίνει ο ταξιτζής από το ταξί του, για να κλείσει την πίσω πόρτα του αμαξιού και βλέπει στο κάθισμα όπου καθόταν ο καλόγηρος ένα χαρτί που έγραφε: ''Μετανοήσατε, κλάψετε, θρηνήσατε, πενθήσατε, νηστέψατε, επιστρέψατε. Έρχεται, έρχεται, έρχεται σφαγή! Κακό και ανεμοθύελλα στην Οικουμένη και στην Ελλάδα''. Και κάτω από τα λόγια αυτά  βλέπει ο ταξιτζής στο σημείωμα  μια υπογραφή με το όνομα: «Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης».

ΚΓ. Θεία Κοινωνία, η τροφή της ψυχής!

 

Οι άνθρωποι που εισέρχονται στην Εκκλησία και δεν κοινωνούν  εκτός εάν έχουν επιτίμιο από τον Πνευματικό τους, μοιάζουν με εκείνον που εισήλθε στην Κιβωτό του Νώε και γλύτωσε από τον Κατακλυσμό, αλλά πέθανε από ασιτία. Γιατί η Θεία Κοινωνία, είναι η τροφή της ψυχής!

ΚΒ. Η επίσκεψη στον άγιο Ιωάννη το Ρώσο

 

Είχαμε πάει κάποτε με 8 Λεωφορεία να προσκυνήσουμε τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο στην Εύβοια. Κανείς από τους 8 οδηγούς, δεν φιλοτιμήθηκε να ανάψει καν, ένα κερί στον Άγιο. Ήσαν και οι 8 οδηγοί άπιστοι και μας περίμεναν έξω!

Ένα από τα 8 πούλμαν το πιο καινούριο  παρουσίασε ξαφνικά μία βλάβη, καθώς εμείς προσκυνούσαμε τον Άγιο. Είχε τρυπήσει το ρεζερβουάρ. Κάτι το παράδοξο  να συμβαίνει κάτι τέτοιο, σ' ένα ολοκαίνουριο πούλμαν. Δεν μπορούσαν οι οδηγοί να κάνουν τίποτα!

Τότε πλησιάζω τον οδηγό του συγκεκριμένου Λεωφορείου και του λέω:

- Αγαπητέ Γεώργιε, δεν πας ν' ανάψεις ένα κερί σ' αυτόν  που είναι ξαπλωμένος εκεί μέσα; Το αυτοκίνητό σου  δεν έχει τίποτα! Από αγάπη που έχει ο Άγιος σε σένα, τρέχει αυτό το ρεζερβουάρ...

Αυτός ντράπηκε, αλλά πήγε τελικά και άναψε κερί στο Άγιο.

Όταν επέστρεψε, το ρεζερβουάρ δεν έτρεχε πια!

- Βλέπεις του λέω, ότι εσύ έτρεχες και όχι το ρεζερβουάρ... Ο Άγιος σε αγαπάει και σε λέει: Το θέμα δεν είναι να παίρνεις το παραδάκι και το πουρμπουάρ, δεν είναι μόνο αυτό! Είμαι και εγώ εδώ! Και αυτούς που έφερες σε μένα, δεν ήρθανε τυχαία εδώ, για να πάρεις λεφτά εσύ, αλλά για να πιστέψεις!...

ΚΑ. Πήγαινε και σήμερα Χριστέ μπροστά μας!

 

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός  κάθε μέρα που ξυπνούσε, έκανε μία σύντομη προσευχή που έλεγε:

- Πήγαινε Χριστέ και σήμερα μπροστά μας!

 Ο Χριστός είπε, όποιος θέλει ας Με ακολουθήσει. Αλλά εμείς, πάμε μπροστά από το Θεό, νομίζοντας ότι τα ξέρουμε καλύτερα από Αυτόν ή πάμε δίπλα Του, για να Του υποδείξουμε, λες και ο Θεός έχει ανάγκη από τις δικές μας υποδείξεις. Δεν ακολουθούμε το Χριστό, δεν Τον βάζουμε μπροστά μας και δεν Τον εμπιστευόμαστε, γι' αυτό και η ζωή μας γέμισε βάσανα και τραγωδίες.

Κ. Όσοι δεν έχουν Φως Χριστού, «τρακάρονται»!

 

Όπως σε ένα σπίτι, όταν δεν υπάρχουν φώτα και επικρατεί πηκτό σκοτάδι είναι φυσικό οι ένοικοι να τρακάρονται μεταξύ τους, έτσι και οι άνθρωποι που δεν έχουν το Φως του Χριστού, ''τρακάρονται'' στον κόσμο μεταξύ τους, με τα πάθη και τις έχθρες τους.

ΙΘ. Ο Θεός όμως πάντα έχει!

 

Κάποτε επισκέφτηκε κάποιος τον Άγιο Νεκτάριο και του είπε:

- Σεβασμιότατε, χρωστώ 25 δραχμές (πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη). Αύριο το γραμμάτιο λήγει και πάω χαμένος... Δεκάρα δεν έχω και σε παρακαλώ να με βοηθήσεις.

Ο Άγιος Νεκτάριος καλεί τον ταμία του και του λέει:

- Κωστή, δώσε 25 δραχμές στον άνθρωπο.

Και φωνάζει από μέσα ο Κωστής στον Άγιο και του λέει:

- Δεν έχουμε Σεβασμιότατε.

- Για κοίταξε Κωστή, γιατί είναι ανάγκη...

- Σεβασμιότατε το ταμείο έχει όλο και όλο 25 δραχμές και είμαστε στην αρχή του μήνα. Πώς θα βγάλουμε το μήνα;

- Δώσε Κωστή και έχει ο Θεός!

Ο Κωστής μουρμουρίζοντας έδωσε τις 25 δραχμές και ο ξένος έφυγε.

Δεν είχε όμως περάσει αρκετή ώρα και έρχεται μια ειδοποίηση από την Αρχιεπισκοπή που έλεγε τα εξής:

''Παρακαλείται ο Πενταπόλεως Νεκτάριος το απόγευμα της ιδίας ημέρας να τελέσει γάμο (πλουσιοτάτης της εποχής εκείνης Οικογενείας), έχοντας μαζί τους 4 φοιτητές της Ριζαρείου Σχολής για να ψάλλουν Βυζαντινά, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος ασθένησε εκτάκτως''.

Πράγματι ο Άγιος Νεκτάριος έκανε τη στέψη και το αποτέλεσμα ήταν, αφού τους περιποιήθηκαν  τόσο τον Άγιο όσο και τους ψάλτες και στο τέλος, τους πρόσφεραν από έναν φάκελο. Άνοιξαν οι 4 φοιτητές τους φακέλους τους και βρήκε ο καθένας τους από 20 δραχμές μέσα δηλ. σύνολο 80 δραχμές. Άνοιξε και ο Άγιος Νεκτάριος το φάκελο του και βρήκε μέσα 100 δραχμές. Έλαβαν λοιπόν συνολικά 180 δραχμές, οι οποίες παραδόθηκαν στον Κωστή, στον ταμία, ο οποίος κατ' ομολογία του ιδίου εξεπλάγη και ουδέποτε πλέον εξέφερε γνώμη στις εντολές του Αγίου Νεκταρίου.

Ο Άγιος Νεκτάριος έκανε επί τη ευκαιρία έκανε ένα σοβαρό μάθημα, λέγοντας επιγραμματικώς στον Κωστή:

- Κωστή εμείς δεν έχουμε. Ο Θεός όμως πάντα έχει και πρόσεχε!

Αυτά είναι και για εμάς, που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό...

ΙΗ. Φωτιά, τα λεφτά της Κυριακής

 

Έχω ένα φίλο που είναι ταξιτζής. Αυτός τις Κυριακές το πρωί δούλευε και δεν πήγαινε στην Εκκλησία. Μια μέρα τον πλησίασα και τον ρώτησα, πόσα βγάζεις την ημέρα και μου είπε, περίπου 1700 δραχμές. Τότε του πρότεινα, την ερχόμενη Κυριακή το πρωί, να πήγαινε στην Εκκλησία και μετά να πήγαινε στην δουλειά και όσα λιγότερα θα έβγαζε από τις 1700 δραχμές, την διαφορά θα του την έδινα εγώ. Ο φίλος μου το σκέφτηκε και τελικά δέχτηκε την πρότασή μου. Πήγε την Κυριακή στην Εκκλησία και μετά μέχρι το βράδυ δούλεψε το ταξί. Το βράδυ με πήρε τηλέφωνο και μου λέει:

- Δημήτριε, έγινε κάτι φοβερό! Είχα φουλ δουλειά και δεν προλάβαινα τους πελάτες! Έβγαλα 2000 δραχμές!

Από τότε ο φίλος μου, κάθε πρωί πηγαίνει στην Εκκλησία. Οι άνθρωποι που δουλεύουν τις Κυριακές και δεν πάνε στην Εκκλησία, τα λεφτά που βγάζουν δεν είναι ευλογημένα και κάποια μέρα θα τα χάσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Γιατί όποιος συλλέγει χρήματα μακριά από το Θεό, τα διασκορπίζει. Γι’ αυτό και βλέπουμε πολλές οικογένειες που εργάζονται από το πρωί έως το βράδυ, αλλά να μην μπορούν να βάλουν μερικά χρήματα στην άκρη. Φωτιά είναι τα λεφτά της Κυριακής, έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

ΙΖ. Ο Χριστός δεν έρχεται να σε βρει, γιατί… δεν βελάζεις!

 

Με πλησίασε κάποτε ένας κύριος και μου λέει: Εντάξει κύριε Παναγόπουλε, εγώ δεν ενδιαφέρομαι για τον Χριστό, το παραδέχομαι. Ναι όμως, ο Χριστός ήρθε για όλους τους ανθρώπους και γιατί δεν έρχεται και σε μένα για να με βρει και να με σώσει; Να έρθει και για μένα, το απολωλός πρόβατο να με σώσει. Εξάλλου δεν είμαι και εγώ το παιδί του;

Κάτι τέτοια με έλεγε ο άνθρωπος αυτός και όταν τελείωσε του είπα: Ο Χριστός δεν έρχεται να σε βρει, γιατί δεν βελάζεις! Όπως όταν χαθεί ένα πρόβατο το οποίο δεν βελάζει, δεν μπορεί ο βοσκός να το βρει, έτσι και εσύ δεν βελάζεις, δεν ζητάς το Θεό και δεν μπορεί ο Χριστός να σε βρει. Εδώ ο εκ γενετής τυφλός φώναζε δυνατά το όνομα του Χριστού και μάλιστα έβγαλε και τα ρούχα του, για να φτάσει πιο γρήγορα στο Χριστό! Δεν πήγε ο Χριστός στον τυφλό, πήγε ο τυφλός στον Χριστό και εμείς έχουμε την απαίτηση, να έρθει ο Χριστός σε εμάς! Αυτά του είπα και δεν ξέρω αν μπόρεσα να τον κατατοπίσω. Εάν δεν ζητήσουμε από αυτόν τον κόσμο να συναντήσουμε το Χριστό, για να μας βοηθήσει, δεν πρόκειται ούτε και στην άλλη ζωή να Τον συναντήσουμε. Ο Θεός δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο αβοήθητο, που επικαλείται την Βοήθειά Του. Ο Θεός άφησε ελεύθερο τον άνθρωπο να κάνει τις επιλογές στη ζωή του, και αν περιμένει ο Θεός να τον βοηθήσει, χωρίς ο ίδιος να Του ζητήσει βοήθεια, το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα υποστεί τα επώδυνα αποτελέσματα της κολάσεως.

ΙΣΤ. Εξαντλήθηκε η υπομονή σου;

 

Εξαντλήθηκε η υπομονή σου; Είναι διότι έχασες την εμπιστοσύνη σου στον Θεό. Και έχασες την εμπιστοσύνη στον Θεό, γιατί είσαι εγωϊστής και έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτόν σου, στο χρήμα σου, στη γνώση σου. Μας λείπει η ταπείνωση, γι' αυτό δεν έχουμε τον καρπό της υπομονής.

ΙΕ. Φιλότιμο

 

Ο Χριστός είναι Aυτός που μας έφτιαξε και αυτός που μας εξαγόρασε με το Αίμα Του! Από φιλότιμο και μόνο, γι’ αυτά που μας έκανε ο Χριστός, έπρεπε να αλλάξει κάθε άνθρωπος και να πολιτεύεται διαφορετικά στη ζωή του, εν Mετανοία. Αλλά πού τέτοιο φιλότιμο…!