6. ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ - ΜΕΡΟΣ Α'

Αυτή η ενότητα αναρτήθηκε για να έχουμε συνεχή «μνήμη θανάτου» γιατί μετά το θάνατο δεν υπάρχει πλέον καιρός για μετάνοια - «…ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος… μετά τούτον κρίσις…και ἐν τῷ Ἅδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια»^[1]. Μετά το θάνατο η ψυχή περνά μερική κρίση, αλλά η τελική κρίση για τη σωτηρία ή μη της ψυχής του ανθρώπου θα γίνει τη Δευτέρα Παρουσία στην οποία ούτε και οι άγγελοι του ουρανού δεν γνωρίζουν τις βουλές τους Κυρίου, περί το ποιος θα σωθεί και ποιος θα απολεστεί. Είθε πάντες αδελφοί μου να σωθούμε και να αξιωθούμε του θείου ελέους του Γλυκυτάτου μας Ιησού, φτάνει να το θέλουμε και να τον αναζητούμε πάντοτε.

Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν που εναπομένει είναι αν θα αξιωθούμε να είμαστε μέτοχοι αυτής της βασιλείας των ουρανών;!

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος περί αυτού είπε «…Οι ψυχές που δεν θα καταφέρουν να σωθούν καλύτερα να μη γεννιόντουσαν…». Φοβερό!!!

Επί του λόγου αυτού του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, ήρθε να προσθέσει ο γέρων Ανθίμος ο Αγιαννανίτης, αγιορείτης, τονίζοντας ότι «… ο απόλυτος προορισμός του ανθρώπου είναι να ανέβει στο «καθ’ ομοίωσιν» και να ενωθεί με τον Θεό. Αν δεν το πετύχει, καλύτερα να μην γεννιόταν, γιατί δεν ωφελείται και χίλια χρόνια να ζήσει, που δεν έζησε κανείς, αφού τέρμα έχει την ατέλειωτη κόλαση. Οι νέοι πηγαίνουν εκεί, για να βρουν άλλο Θεό, που ανέχεται την ακαταστασία, τη βρωμιά, την παραλογία και την ψευτιά…».

Τι περιμένει αυτούς που δεν θα αξιωθούν να εισέλθουν; Θα το δούμε στην θεματική ενότητα «Βασιλεία των ουρανών και τα δεινά της κολάσεως».

Κατά τη Δευτέρα Παρουσία, ο Βασιλεύς της Δόξης (Ψαλμός 23: 8) θα παρουσιαστεί κραταιός και δυνατός, μ’ όλο το κύρος και τη δόξα Του. «…Ο Κύριος των δυνάμεων…» ο αληθινός Θεός ημών και κύριος όλων των δυνάμεων ουρανού και γης, θα καθίσει επί του φοβερού βήματος Του και θα κρίνει σαν δίκαιος Κριτής άπαντες.

Το τι «μέλει γενέσθαι» παρουσιάζεται με τον καλύτερο και αναλυτικότερο τρόπο στο όραμα που παραχώρησε κατ’ οικονομία ο Κύριος, στον Άγιο Νήφων, Επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, και μέσω αυτού να διαδοθεί και να γίνει ευρεία γνωστό σ’ όλους τους πιστούς, γιατί έτσι θα γίνουν όλα την φοβερή εκείνη ώρα.

Σας παραθέτω το βίντεο που αναρτήθηκε στο you tube, ως μέσω προσπάθειας ανάγνωσης του οράματος του αγίου Νήφων, όπως περιγράφεται και μέσα στο βιβλίο του αγίου - https://youtu.be/7EGGx0WK_Jg -.

Από κάτω σας παραθέτω το κείμενο του οράματος σε ηλεκτρονική μορφή, όπως το άκουσα από την προαναφερθείσα ιστοσελίδα. Το γνωρίζω ότι είναι μεγάλη σαν θεματική ενότητα και ίσως κουράσει αλλά αυτά τα θαυμαστά και τρομερά γεγονότα που θα λάβουν χώρα εκείνη τη μέρα δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Αφιερώστε γύρω στα 40’ από το χρόνο σας αλλά το κέρδος θα είναι πολύ περισσότερο.

 «…Είχε βραδιάσει για τα καλά. Ο όσιος Νήφων είχε μόλις τελειώσει την τακτική του νυχτερινή προσευχή. Ξάπλωσε πάνω στις πέτρες όπως συνήθιζε για να κοιμηθεί, μα δεν τον έπιανε ο ύπνος. Η ώρα περνούσε, έφτασαν μεσάνυχτα και με τα μάτια ακόμη ανοιχτά παρατηρούσε τον απέραντο ουρανό με τα αστέρια και το φεγγάρι. Εκεί που ήταν έτσι μοναχός, σκέφτηκε τη φοβερά ημέρα τις κρίσεως. Αναλογίστηκε τις αμαρτίες και άρχισε να κλαίει με λυγμούς.

Ξαφνικά βλέπει να τραβιέται σαν αυλαία το στερέωμα του ουρανού και να παρουσιάζεται από πίσω ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Ήταν γιγάντιος και στεκόταν μετέωρος στον αιθέρα. Γύρω του ήταν παρατεταγμένα όλα τα ουράνια τάγματα άγγελοι, αρχάγγελοι που τον ατένιζαν με φόβο και τρόμο, με σεβασμό και ευλάβεια πολύ. Ο Κύριος έγνεψε στον αρχηγό ενός τάγματος και εκείνος ήρθε κοντά Του γεμάτος θάμβος και φρίκη.

«Μιχαήλ, άρχοντα της διαθήκης» του είπε: «Σήκωσε με το τάγμα σου τον πυρίμορφο Θρόνο της Δόξης μου και πήγαινε στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Εκεί να τον στήσεις για να είναι έτοιμος στην παρουσία μου. Ναι, γιατί δεν θα αργήσει η ώρα της Κρίσεως, οπότε ο καθένας θα πάρει την ανταπόδοση για τα έργα του. Κάνε γρήγορα, πλησίασε η μέρα. Θα πληρώσουν όσοι προσκύνησαν τα είδωλα και αρνήθηκαν εμένα τον Πλάστη τους. Όσοι ονόμασαν θεούς τις πέτρες και τα ξύλα που τους έδωσα για τις ανάγκες τους, όλοι αυτοί θα συντριβούν σαν «σκεύη κεραμέως».

Το ίδιο και οι εχθροί μου, οι αιρετικοί, αυτοί που τόλμησαν να με χωρίσουν από το Πατέρα μου, αυτοί που τόλμησαν να υποβιβάσουν σε κτίσμα το παράκλητό μου Πνεύμα. Αλλοίμονο τους ποια κόλαση τους περιμένει.

Θα φανερωθώ τώρα και στους Ιουδαίους, που δεν πίστεψαν και με σταύρωσαν. Όταν ήμουνα πάνω στο σταυρό έλεγαν «Οὐά! ὁ καταλύων τὸν ναόν…σῶσον σεαυτόν». Τώρα θα ασκήσω την εξουσία μου και θα κρίνω δίκαια  «ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω».

Θα δικάσω, θα ελέγξω, θα στιγματίσω και θα τιμωρήσω αυστηρά το διεστραμμένο και πονηρό γένος. Γιατί τους έδωσα ευκαιρίες να μετανοήσουν και δεν τις χρησιμοποίησαν, τώρα λοιπόν θα πάρω εκδίκηση.

Και τους Σοδομίτες που μόλυναν τον αέρα και τη γη με τη βρωμιά τους, εγώ που τους έκαψα θα τους ξανακάψω, γιατί αποστράφηκαν την ηδονή του Αγίου Πνεύματος και αγάπησαν την ηδονή του διαβόλου.

Τώρα θα πληρώσουν και οι μοιχοί, οι ασύνετοι και σκοτισμένοι. Δεν τους έφτανε η δική τους γυναίκα, αλλά σαν ίπποι θηλυμανείς έκαστος επί τη γυναίκα του πλησίον αυτού εχρεμέτιζων. Έτσι για την αφροσύνη τους πορεύθηκαν στην άβυσσο του πυρός, δεμένοι από το σατανά. Δεν άκουσαν πως είναι «φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού Ζώντος»;

Κι όμως δεν φοβήθηκαν και εγώ τώρα θα τους επιτιμήσω αυστηρά. Τους πρόσφερα μετάνοια και δεν μετανόησαν.

Θα τιμωρήσω και τους κλέφτες και τους φονιάδες και όλους τους κακοποιούς. Στα τάρταρα θα τους ρίξω. Τώρα θα τους δείξω πόσο ζημιώθηκαν που δεν υπάκουσαν στο Θεό και στα προστάγματά Του. Πού είναι τα καλά τους έργα; Πού είναι η μεταμέλειά τους; Τους έδωσα σαν υπόδειγμα τον άσωτο υιό, αλλά και πολλούς άλλους για να μην πέφτουν στην απόγνωση. Αυτοί όμως καταφρόνησαν τις εντολές μου, εμένα μίσησαν και την ασωτία αγάπησαν. Εμένα απαρνήθηκαν και την αμαρτία υποδουλώθηκαν, ας πέσουνε μέσα στη φωτιά που οι ίδιοι άναψαν.

Αυτούς που πέθαναν μνησίκακοι θα τους παραδώσω σε φοβερή ταραχή. Γιατί δεν αγάπησαν την ειρήνη μου, αλλά έζησαν μέσα στο θυμό, την οργή και τη κακία.

Θα αφανίσω ακόμα τους πλεονέκτες, τους τοκογλύφους, τους φιλάργυρους, αυτούς τους ειδωλολάτρες που στήριξαν την ελπίδα τους στο χρυσάφι και εγκατέλειψαν εμένα, σαν να μη φρόντιζα γι’ αυτούς.

Θα καταδικάσω επίσης και τους τάχα χριστιανούς που λένε ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών ή ότι γίνεται μετεμψύχωση. Όλους αυτούς θα τους λιώσω σαν το κερί στη γέενα και θα τους κάνω στάχτη στη φωτιά, τότε θα τους δείξω αν υπάρχει ή όχι ανάσταση των νεκρών.

Οι μάγοι και οι μάντεις και οι αστρολόγοι θα συντριβούν ολότελα, θα ξανεμιστούν και θα χαθούν.

Οι μέθυσες και οι γλεντοκόποι θα ριχτούν μέσα στην άβυσσο, αλλοίμονο τους όπου τραγουδούν και χορεύουν και αισχρολογούν  ξετσίπωτα και ξιπασμένα. Με το ίσκιο τους παίζουνε. Δίκαια και αμερόληπτα θα τους κρίνω. Τους κάλεσα και όχι μόνο δεν μ’ άκουσαν αλλά με περιγελούσαν κιόλας. Σ΄ όλους πρόσφορα έλεος και μετάνοια, κανένας όμως δεν μου έδωσε σημασία. Τώρα το «σκουλήκι» θα τους κατατρώει την καρδιά.

Εκείνους που περιφρονούσαν τις Θείες Γραφές, τις γραμμένες απ’ το Πνεύμα μου, με τα χέρια των αγίων μου, θα τους ρίξω μέσα στο σκοτάδι και την αφεγγιά, και επειδή δεν τήρησαν τις Εντολές μου, αλλά τις χλεύασαν, εγώ τώρα θα τους χλευάσω, θα τους καταντροπιάσω και θα τους παραδώσω στην φωτιά.

Μα κι αυτούς που καταφεύγουν στα γητέματα και τα μαγικά για να γιατρευτούν, αυτούς που πιστεύουν πως θα τους κάνουν καλά τα μαχαίρια και οι αξίνες και τα δρεπάνια και τα άλλα μαγικά εργαλεία, θα τους ελέγξω αυστηρά, και τότε θα μάθουν ότι έπρεπε να ελπίζουν στο Θεό και όχι στα δημιουργήματά Του. Αυτοί βέβαια θα αντιδρούν, θα διαμαρτύρονται, και θα βρίσκουν δικαιολογίες, μα δεν θα μπορούν να πετύχουν τίποτα, γιατί θα φτάσει πια η ώρα για την ανταπόδοση.

Θα τιμωρήσω βέβαια και τους βασιλιάδες και τους άρχοντες που συνεχώς με καταπίκραναν με τις αδικίες τους. Οι αποφάσεις τους ήταν άνομες και αθέμιτες και αλαζονικές και εξουθενωτικές για τους ανθρώπους. Έπαιρναν δώρα και έκριναν μεροληπτικά, χρησιμοποιώντας το δίκαιο για να καλύπτουν την αδικία. Η δική μου κρίση όμως δεν εξαρτάται από δώρα. Σαν Κύριος και Θεός λοιπόν θα τους αφανίσω σύμφωνα με την πονηρία τους και τότε θα καταλάβουν ότι εγώ είμαι ο φοβερός και αφαιρούμενος πνεύματα αρχόντων. Φοβερός παρά της βασιλεύσι της γης. Συμφορά τους, τι κόλαση τους περιμένει γιατί έβρεξαν τους οδόντας αυτών και εξέχυαν αίμα αθώων, αίμα υιών αυτών και θυγατέρων.

Σε ποια οργή θα παραδώσω και εκείνους τους κληρικούς που δεν ήταν αληθινοί ποιμένες, αλλά μισθωτοί. Εκείνους που διέφθειραν τον αμπελώνα μου, που διασκόρπισαν τα πρόβατά μου, που κυνήγησαν το χρυσάφι και το ασήμι, που ανάξια έλαβαν την ιεροσύνη. Πόσο φοβερή θα είναι η τιμωρία τους; Πόση η οδύνη τους; Θα ξεχύσω πάνω τους όλο τον θυμό και την οργή μου και θα τους συντρίψω. Πρόβατα και βόδια φθαρτά κοίταξαν ν’ αποκτήσουν, μα τα δικά μου λογικά πρόβατα δεν τα πόνεσαν. Θα τιμωρήσω με ράβδο τις ανομίες τους και με μαστίγιο τις αδικίες τους.

Όσο για τους ιερείς που χωρατεύουν, ή φιλονικούν μέσα στις άγιες εκκλησίες μου, στη φωτιά θα τους λιώσω. Στον τάρταρο θα τους βυθίσω και σαν πλίθρες θα τους συντρίψω.

Εγώ είμαι ο ερχόμενος, ήρθα και πάλι έρχομαι. Και όποιος βρει τη δύναμη ας σταθεί απέναντι μου, αλλοίμονο στους ανόμους που θα πέσουν στα χέρια μου, γιατί θα σταθούν μπροστά μου τετραχηλισμένοι. Πού θα πάει τότε η αναίδειά τους; Πώς θα αντικρύσουν τότε το πρόσωπό μου; Πού θα κρύψουν τη ντροπή τους αφού θα ρεζιλευτούν μπροστά σ’ όλους τους αγίους αγγέλους μου; 

Θα καταδικάσω όμως και τους μοναχούς που έζησαν με αμέλεια και έτσι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις που έδωσαν μπροστά στο Θεό, τους αγγέλους και τους ανθρώπους. Άλλα έταξαν και άλλα έκαναν; Αυτούς λοιπόν θα τους αρπάξω και θα τους εκσφενδονίσω στην άβυσσο, γιατί δεν τους έφτανε η δική τους απώλεια αλλά σκανδάλισαν και κόλασαν κι’ άλλους. Καλύτερα θα ήταν γι’ αυτούς να μην είχαν απαρνηθεί τον κόσμο, παρά που τον απαρνήθηκαν και έζησαν αμαρτωλά και άσωτα. Εγώ λοιπόν θα τιμωρήσω, εγώ θα ανταποδώσω. Εγώ θα κρίνω σαν δίκαιος Κριτής, όσους δεν θέλησαν να μετανοήσουν.»

Με τρόμο άκουσαν οι αναρίθμητες δυνάμεις των αγγέλων, τα βροντερά λόγια του Κυρίου στον αρχιστράτηγο Μιχαήλ.

«…Φέρε μου τους Επτά Αιώνες τις συστάσεως του κόσμου…» πρόσταξε τώρα τον αρχάγγελο.

Ο Μιχαήλ πήγε αμέσως στον οίκο της διαθήκης και τους πήρε. Ήταν σαν μεγάλα βιβλία και τους έβαλε μπροστά στον Κύριο και παραμέρισε παρακολουθώντας με δέος, πώς Εκείνος γυρίζει τις σελίδες της ιστορίας και διαβάζει όλα όσα έγιναν διαμέσου τον αιώνων.

Πήρε λοιπόν ο Κριτής το βιβλίο του πρώτου (1^ου) αιώνα, το άνοιξε και είπε:

-          Εδώ πρώτα-πρώτα γράφει. Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, ένας Θεός σε τρία πρόσωπα. Από τον Πατέρα γεννήθηκε ο Υιός, ο δημιουργός των αιώνων. Γιατί από το Λόγο του Πατρός, έγιναν οι Αιώνες, από το Λόγο του Πατρός δημιουργήθηκαν οι ουράνιες Δυνάμεις, και από το Λόγο του Πατρός στερεώθηκαν οι ουρανοί, και η γη, και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτά, τω πνεύματι δε του στόματος αυτού πάσα η δύναμις αυτών.

Ύστερα προχώρησε λίγο πιο κάτω στο βιβλίο και είπε:

-          Εδώ γράφει η εικόνα του αοράτου Θεού είναι ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ με τη γυναίκα του την Εύα. Στον Αδάμ δόθηκε από τον παντοκράτορα Θεό, τον δημιουργό όλων των ορατών και αοράτων μια προσταγή ένας νόμος. Η επιτήρηση του νόμου τούτου θα είναι η ασφάλεια της μακάριας ζωής του ανθρώπου γιατί θα του θυμίζει πάντα πως υπάρχει ο Θεός από πάνω του.

Το βλέμμα του πήγε παρακάτω:

-          Εδώ γράφει για την παράβαση που έκανε η εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος. Εξαπατήθηκε και έπεσε ή μάλλον έπεσε από δική του αμέλεια και απροσεξία. Διώχθηκε λοιπόν από τον παράδεισο, με δίκαιη κρίση και απόφαση του Θεού γιατί σαν αχρείος παραβάτης δεν έπρεπε να ζει μέσα σε τόσα αγαθά.

Προχώρησε πάλι λίγο:

- Ο Κάϊν έκανε τη βουλή του διαβόλου και σκότωσε τον Άβελ. Θα κατακαεί εξάπαντος στη φωτιά της γέενας, γιατί έμεινε αμετανόητος. Ο Άβελ όμως θα ζήσει αιώνια.

Γυρίζοντας έτσι μία – μία σελίδα έφθασε στο τέλος του βιβλίου και είπε:

-          Βιβλίο του 1^ου αιώνα εδώ έχουν γραφεί η ζωή και ο θάνατος, η δικαιοσύνη και η ανομία, η ταπείνωση και η έπαρσης των ανθρώπων που γεννήθηκαν στα χρόνια του. Ο καθένας τους θα κριθεί σύμφωνα με τα έργα του.

Με τον ίδιο τρόπο ξεφύλλισε και τα βιβλία των επόμενων πέντε (5) αιώνων.

Μετά πήρε στα χέρια του το τελευταίο και είπε:

-          Αρχή του 7^ου αιώνα, τέλος των αιώνων και αρχή της κακίας, της πονηρίας, της φιλαργυρίας και της ασπλαχνίας. Οι άνθρωποι γίνονται τώρα περισσότερο από ποτέ πονηροί, φθονεροί, ψεύτες, υποκριτές, φιλόδοξοι, φιλήδονοι, και σ’ όλα τα κακά υποδουλωμένοι.

ð  ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΘΕΜ. ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΕΡΟΣ Β’ è

πατήστε το σύνδεσμο για να μεταβείτε στο Μέρος Β' της θεματικής ενότητας
6. ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΕΡΟΣ Β'

http://meagapitheou.blogspot.com.cy/2016/07/7_87.html

---

[1] Από τη νεκρώσιμη ακολουθία.  Ακόμη και ο Ψαλμωδός στον 6^ον ψαλμό λέει γι’ αυτό Ψαλ. 6,6 «…ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου· ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τίς ἐξομολογήσεταί σοι;…»