ΞΖ'. ΑΞΙΩΣΕ ΜΕ ΚΥΡΙΕ ΑΓΙΟΣ ΝΑ ΓΙΝΩ

 

Αξίωσέ με Κύριε, άγιος να γίνω,

«το ίδιον θέλημα»[1], πίσω μου ν’ αφήνω.

 

Διαρκώς απομακρύνομαι από τον κόσμο τούτο,

παράφρων με αποκαλούν και ξερό καρπό.[2]

 

Η στάση μου αυτή συντείνει, στον εμπτυσμό μου,

αποξένωση και ταραχή, ο κοσμικός σταυρός μου.

 

Πόσος κόπος Κύριε εις πρόσληψη της Ζωής;

κλυδωνίζομαι ολόκληρος από τα δεσμά της υποταγής.

 

Τα δεσμά μ’ αρέσουνε και αγάλλομαι δεμένος,

και ως χοίρος κυλίομαι νεκρός, πλήρης παραδομένος.[3]

 

Πρέπει να πορευθώ θαρρετά και να πολεμήσω,

με τα όπλα του Φωτός και μόνο, θε να νικήσω.

 

Το δρόμο αυτόν που τώρα διάλεξα, πιστά θ’ ακολουθήσω,

πίσω στα κοσμικά ξανά, ποτέ δεν θα γυρίσω.

 

Ο δρόμος αυτός «αίμα» και θυσία απαιτεί,

για να μεταβώ εκ θανάτου, εις την πολυπόθητη ζωή.

 

Διώξε το σκοτάδι Κύριε, από τα εσώψυχά μου,

και ας το διαδεχθεί το φως Σου Λυτρωτά μου.

 

Το θέλημά Σου Κύριε, είναι ο αγιασμός μου,

όπως σε εώρακαν οι άγγελοι, να’ ναι ο φωτισμός μου.

 

Το υπέρ παν φως, φωτίζον νεφρούς και καρδίας,[4]

ας λούσει και μένανε, νου και διανοία.

 

Στείλε και σε μένα ένα ίχνος, της αγαθότητάς Σου,

για ν’ αστράψει το «κουρέλι» μου, εις αγιότητά Σου.

 

«…Ο Θεός των θεών, στους καθαρούς κατοικεί…»,

αλλά σε μένα τον ρυπαρό, το έλεός Σου αεί να ενοικεί.

 

Χωρίς ειρήνη και αγιασμό, ουδείς όψεται τον Κύριον,

και εγώ απώλομαι, χάνομαι, ζητώ ιλασμόν.

 

Σε βαθιά νερά πλέον νιώθω πως κολυμπάω,

όμως μέσα μου ευφραίνομαι, γιατί στο Θεό μου πάω.

 

Όπως η Ραάβ και η Βαβυλώνα, σ’ αναγνώρισαν ως Θεό,

έτσι και μ’ ένα ν’ αγιάσεις Κύριε, που σ’ ομολόγησα Θεό.

 

Αξίωσέ με εις μετοχή και κοινωνία της αγιότητάς Σου,

με την έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μου, εις τη Θεότητά Σου.

 

Το «…μη φοβείσθε, του γαρ Θεού ειμί εγώ…»[5]

είναι ποιοτικό κριτήριο για όσο δύναται να ζω.

 

Σιγά-σιγά ορθώνομαι και ανδρίζομαι, υπέρ του θελήματός Σου,

ωσότου «εις μέτρον ηλικίας έλθω του πληρώματος Σου».[6]

---

[1] Πατερική φράση που φανερώνει πως ο άνθρωπος πράττει κατά το δικό του θέλημα, απόρροια του «εγώ» του, και όχι κατά το άγιο θέλημα του Θεού

[2] Σαλεμένο, τρελό.

[3] Λέει ο Αγιος Εφραίμ ο Σύρος, πόσο σοφός είναι ο εχθρός, δε με δένει με δεσμά που εγώ μισώ, με δένει με δεσμά που μου αρέσουνε και χαίρομαι δεμένος.

[4] Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

[5] Γεν. (50, 19)

[6] Εφεσ. (4, 13)