Η πράξη αυτή έρχεται σ’ αντίθεση με τη θέση
και παράδοση της εκκλησίας. Το σώμα του ανθρώπου είναι κατοικία πνεύματος Θεού
και ο σεβασμός που πρέπει να φέρει όχι μόνο όταν είμαστε εν ζωή αλλά και μετά
θάνατο πρέπει να είναι ο ενδεικνυόμενος. Το σώμα μας είναι «ναός
πνεύματος» γιατί αποτελεί μέρος πολλών μυστηρίων της Εκκλησίας μας,
του βαπτίσματος, του χρίσματος, του αγίου ευχέλαιου, της θείας κοινωνίας κλπ
Ακόμη βλέπουμε ότι πολλοί άγιοι άνθρωποι
επιλέγουν που επιθυμούν να θαφτούν, σηματοδοτώντας τη σημασία της ταφής που
πρέπει να έχει το σώμα.
Έντονη είναι και η απόδειξη λειψάνων μεγάλων
ασκητών που ευωδιάζουν, άλλων μένουν άφθαρτα, άλλα χρησιμοποιούνται προς λαϊκό
προσκύνημα. Πολλές φορές μέσω αυτών γίνονται αναρίθμητα θαύματα. Ο απόστολος
των εθνών λέει«…17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι…»
Επιστ Κορ. Α’ (6, 17). (Μετάφραση: Όποιος όμως προσκολλάται στον
Κύριο είναι ένα πνεύμα μ’ αυτόν.)
Βλέπουμε πως απορρέει άφθονη η Χάρη του Θεού
στους πιστούς φίλους Του και πως ανταμείβει τα σώματα αυτών που εργάσθηκαν για
την αγάπη Του, ακόμα και μετά θάνατον τους ευεργετεί για να γνωρίσουν όχι μόνο
τη δόξα του Θεού αλλά και των ανθρώπων. Αποτελούν «πορθμεία της Θείας
Χάριτος», μέσα δηλαδή εκ των οποίων μεταδίδεται η Θεία χάρις στους
πιστούς. Πόσο ζωντανή είναι η πίστη μας, πόσο Θεέ μου, «…θαυμαστός ο
Θεός ημών εν τοις αγίοις αυτού…».
Παρόλα ταύτα και αποτέφρωση του νεκρού να
γίνει, στην πρώτη Ανάσταση θα συμμετέχουν όλοι, ακόμα κι αυτοί που το σώμα τους
χάθηκε, έλιωσε, έγινε τροφή άγριων θηρίων σε ξηρά και θάλασσα. Ο Κύριος της
«ζωής και του «θανάτου» θα αναστήσει τον κάθε άνθρωπο και θα αποδώσει σαν
δίκαιος Κριτής κατά τα «έργα» που έχει ποιήσει ο καθένας μας. Εύχομαι θερμά
μέσα από την καρδιά μου να αξιωθούμε να γνωρίσουμε τον Κύριο και να είμαστε
μέρος και της «Δεύτερης Ανάστασης» της σωτηρίας των ψυχών και της «αιώνιας
ένωσης» με το Θεό.
Η ζωή του Κυρίου πρέπει να μας σημαδεύει, να
μας παραδειγματίζει και να μας κατευθύνει. Πρέπει συνέχει να λέμε μέσα
μας «…Τι επιθυμεί από με ο Ύψιστος αυτήν την στιγμή να κάνω;…»
Ο Απ. Παύλος προτρέπει να αποδίδουμε τιμή στο
σώμα «…Ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστίν;.... η ουκ
οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν, ου έχετε από
Θεού, και ουκ έστε εαυτών;... δοξάσατε τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω
πνεύματι υμών, άτινα εστι του Θεού…» (Α' Κορ. στ' 15-20). Έτσι και η
Εκκλησία μας προχωρεί στην ταφή και κηδεία του νεκρού. Εξάλλου η περιγραφή της
ταφής του Χριστού, του Λαζάρου καθώς του Ιωσήφ και του Ιακώβ προτρέπει προς σ’
αυτήν την κατεύθυνση και όχι αντιθέτως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου