ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΓΑΜΟΙ

(ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ)

Θα μου πείτε τώρα πώς αυτός ο νόμος αντιβαίνει στην παράδοση της εκκλησίας, αφού μπορεί μετά το ζευγάρι να θέλει να παντρευτεί και θρησκευτικά; Με το να ψηφιστεί αυτός ο νόμος σημαίνει ότι αποδέχεσαι τη συνεύρεση και συνουσία μεταξύ δύο ατόμων, έξω από τα πλαίσια του θρησκευτικού γάμου και εντούτοις αποδεχόμαστε τη συνουσία μεταξύ ανθρώπων έξω από την ευλογία που παρέχεται δια του μυστηρίου.

Αλλοιώνεται δυστυχώς ο θεσμός που προσεγγίζεται ο γάμος και πολλοί καταφεύγουν στον πολιτικό ως προσταθμό του θρησκευτικού. Πολλοί καταφεύγουν στο πολιτικό γάμο για να δοκιμάσουν την σχέση τους και αν βαίνει καλώς να προχωρήσουν και σε θρησκευτικό. Όταν χωρίσουν λένε «…Σιγά μωρέ ήταν πολιτικός γάμος, μικρό το πρόβλημα…».

Βλέπετε ότι η αμαρτία της συνουσίας συντελείται είτε με, είτε χωρίς πολιτικό γάμο, απλά τώρα η ύπαρξης του πολιτικού γάμου ήρθε να «νομιμοποιήσει» την αμαρτία στα μάτια των ανθρώπων. Στα μάτια όμως του Θεού αγαπητέ μου φίλε η μόνη ευλογία που παρέχεται είναι μέσα στα πλαίσια του θρησκευτικού γάμου, όπου δια του μυστηρίου ο «ανήρ» και η «γυναιξί» γίνονται «ένα».

Ο πολιτικός γάμος είναι ένα στοιχείο ακόμα του υπέρμετρου φιλελευθερισμού που παρέχει ο 20οςαιώνας αλλά δυστυχώς ενισχύει το φρόνημα του ανθρώπου να δοκιμάζει και να συνυπάρχει. Ο πολιτικός γάμος θεσμοθετήθηκε με κύριο μέλημα στο να εντάξει στα πλαίσια των πολιτισμικών και κοινωνικών ωφελημάτων, τους  μη θρησκευτικά φρονούμενους – μικρή μειονότητα αλλά σεβόμεθα τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις – αλλά υπήρξε αποδοχής και από μερίδα των ορθόδοξων πολιτών ως προγέφυρα του θρησκευτικού γάμου.

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε χαρακτηριστικά γι’ αυτό ότι «…Ένας άνθρωπος είναι καμωμένος για μια γυναίκα και μια γυναίκα για ένα άνθρωπο…» Ούτε για δυο, ούτε τρεις, ούτε και χίλιους-δεκατρείς, αλλά ένας άνδρας για μια γυναίκα, και μια γυναίκα για ένα άνδρα. Η συνεύρεση και συνουσία έξω από τις ευλογίες του γάμου αποτελεί πορνεία και η συνεύρεση μέσα στα πλαίσια του γάμου εκτός της/ου συζύγου αποτελεί μοιχεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα είτε θέλουμε να το αποδεχτούμε είτε όχι. Δεν θα πούμε άλλα για τον πολιτικό γάμο, δεν είναι και το θέμα μας άλλωστε, απλά θέλω να δείτε πως μέσα από τη ζωή μέσα σε μια κοινωνία πόσα πράγματα που φαίνονται αβλαβή, συντείνουν και παρακινούν στην αμαρτία και στον πνευματικό θάνατο.