è ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΕΜ. ΕΝΟΤΗΤΑΣ «ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ,
ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ, ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ – ΜΕΡΟΣ Β’» è
ΓΙΟΓΚΑ
Στο Tantra γιόγκα, όλα τα αισθητήρια πεδία
χρησιμοποιούνται στην πρακτική αυτή. Δεν απαρνούνται τις αισθήσεις, μονάχα τις
χρησιμοποιούνε, για να «ανοίξουν» και να χαλαρώσουν, για να μπούνε όπως
επικαλούνται στην φυσική κατάσταση του φωτισμού. Η γιόγκα είναι ο τρόπος που μπορεί
να βγει κανείς από τον κύκλο των επαναγεννήσεων.
Στην σήμερον εποχή προσπαθούν αν μυήσουν το γιόγκα και
στην εκπαίδευση. Η γιόγκα και ο διαλογισμός όμως δεν είναι αυτό που κάποιοι
προσπαθούν να πωλήσουν σαν προϊόν, επικαλούμενοι πως είναι γυμναστική, ιατρική επιστήμη,
κατάσταση προσευχής.
Ο γκουρού[1]
Σατυανάντα αναφέρει «…Αυτός που ζητά το γιόγκα ως μέθοδος για την ομορφιά
του, τον παραπέμπουμε στα κέντρα ομορφιάς. Αυτούς που με τη γιόγκα ζητούν να
φορμάρουν το σώμα τους, τους συνιστούμε να πάνε στα κέντρα φυσιοθεραπευτικής
αγωγής.
Στα κέντρα της γιόγκα πρέπει ΜΟΝΟ το κέντρο
της συνειδητότητάς σου να σε φέρει…».
Τι βλέπουμε εδώ…; Βλέπουμε τον ίδιο
τον γκουρού τους να οριοθετεί την γραμμή πορείας, για κάποιον που χρησιμοποιεί
το γιόγκα ως τρόπου ζωής. . Ο λόγος του
γκουρού στην θρησκεία τους, είναι λόγος απαράβατος.
Άρα η γιόγκα δεν
είναι μια γυμναστική ή τουλάχιστον δεν είναι κυρίως γυμναστική.
Ένα ινδουιστής ο Φρίντριχ Χακ
επισημαίνει πως και στο στρατό μπορεί να γίνεται γυμναστική, αλλά έχει άλλο
σκοπό, δεν είναι αυτή η ουσία.
Το γιόγκα χρησιμοποιείται ως δρόμος που οδηγεί κατά την
πίστη τους στη φώτιση.
Το άλλο ψέμα ή
παραπλάνηση ότι πρόκειται για μια επιστήμη.
Αυτό διαψεύδεται από τα δικά τους βιβλία [κείμενα], τα
ινδουιστικά.
Στο «…Μπαγκαβάτ…» ένα από τα ιερά τους βιβλία, ο Θεός του ινδουισμού
«Κρίσνα» λέει, ότι η γιόγκα είναι μια δική του αποκάλυψη στους ανθρώπους.
Αν είναι η γιόγκα
αποκάλυψη, πάει να πει ότι ΔΕΝ είναι επιστήμη, με τον τρόπο που ο δυτικός
άνθρωπος, εννοεί τον όρο επιστήμη.
Άρα ούτε
επιστήμη είναι ούτε και γυμναστική.
Οι δυτικοί άνθρωποι, έχουνε σε μεγάλη
υπόληψη την επιστήμη και επειδή δεν τίθενται επίσης ν’ αφήσουν τα δικά τους
θρησκεύματα τους, για δόγματα της ΜΑΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΗΣ γι’ αυτούς Άπω
Ανατολής, επικαλούνται προφάσεις ότι η μέθοδος αυτή, είναι κάτι ουδέτερο, δεν
εμπίπτει σε θρήσκευμα – ενώ στην ουσία αποτελεί κομμάτι του βουδισμού και του
ινδουισμού – για να τους κάνουν να τους ακολουθήσουν.
Και έτσι απομακρύνεται ο άνθρωπος από την θρησκεία του,
εντάσσεται σιγά σιγά σε μια άλλη, χωρίς να το αντιλαμβάνεται. Πολλοί την
πάτησαν με την τακτική αυτή.
Το γιόγκα, παρουσιάζεται ως η φωτεινή πλευρά της ζωής, είναι το
μέσο για να βελτιωθεί ο τρόπο ζωής, να φρεσκάρει τη μνήμη μας, τις επιδόσεις
μας, καλύτερη οικογενειακή συμβίωση, εκμηδένιση του άγχους – που φθείρει τους πλείστους
– κοκ.
Οι έμποροι έχουν πιάσει κατά πολύ καλά
το νόημα των δυτικών απαιτήσεων και έτσι τους τα ωραιοποιούν και προβάλλουν
αυτά που θέλουν ν’ ακούσουν, όπως είναι η αμεσότητα,
οι ευκολίες και η αποδοτικότητα.
Ο Γιοχάνες Άαγκαρτ επιστήμων καθηγητής
σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας και μελετητής της Βουδιστικής
διδασκαλίας, τονίζει πως με βάση τα κείμενα, η γιόγκα δεν είναι τρόπος που οδηγεί στη
φωτεινή πλευρά της ζωής, αλλά είναι μια τέχνη θανάτου. Αναπτύχθηκε για να
πεθαίνουν ανώδυνα οι ενηλικιωμένοι αποχωρώντας από το χωριό τους στο δάσος.
ΚΑΡΜΑ – ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Η Θεωρία της βουδιστικής διδασκαλίας
είναι ότι δεν υπάρχει καλό η κακό σε απόλυτη έννοια. Το καλό ή το κακό
είναι όψεις του ιδίου νομίσματος, αυτός
που έχει σημασία είναι να δρα κανείς χωρίς προσκόλληση.
Αν κάποιος είναι σπίτι του καλοκαίρι
και έχει αφήσει ανοιχτά τα παράθυρα και κάποιος κλέφτης μπει και τον σκοτώσει
δεν είναι απόλυτα μακάβριο. Το θύμα εκπλήρωσε λένε το κάρμα του. Ο θήτης ξεπλήρωσε
το κάρμα του και δεν έχει ευθύνη ούτε ο ένας ούτε ο άλλος.
Μάλιστα το θύμα θα πρέπει να έχει ευχαρίστηση με το θύτη,
γιατί χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να ξεπληρώσει το κάρμα του.
Υπάρχει πιο οπισθοδρομική, σκοταδιστική, αντιδραστική,
μηδενιστική μεσαιωνική ή όπως αλλιώς θέλετε αντίληψη θεωρία όπως αυτή;
Και την παρουσιάζουν ως την φωτεινή
πλευρά της ζωής, γιατί αν δεν τα κάνεις αυτά δεν είσαι «in» όπως επικαλούνται!
Είναι τα δεκανίκια
για την οποιαδήποτε απολυταρχία! Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί αυτός που είναι ψηλά σε εξουσία, είναι γιατί έχει
καλό κάρμα! Οι άλλοι οι πτωχοί, οι δυστυχισμένοι, οι άστεγοι, οι οδοιπορούντες,
είναι στην κατάσταση που είναι γιατί έχουν αρνητικό κάρμα. Αν είναι δυνατόν!!!
Δεν πρόκειται για γυμναστική, μήτε
επιστήμη. Είναι ο σκοτεινός μεσαίωνας σ’ όλο του το μεγαλείο!
Αφού όλα αυτά, ας επικαλεστούμε πως
είναι σωστά, γιατί δεν βοηθήθηκαν τόσα χρόνια που τα εφαρμόζουν;
Το «φενγκ σούι» λέει ότι διαμόρφωσαν την ενέργεια μέσα στο χώρο τους
για να’ ναι ευτυχισμένοι και διερωτάται κανείς, τα τελευταία 3000 χρόνια,
ρύθμισαν το χώρο τους ώστε να’ ναι πετυχημένοι στις δουλειές τους; Το αντίθετο
συμβαίνει!
Ένας λάμα[2]
του βουδισμού, είδε μια μητέρα, στην προηγούμενη του ζωή, να θηλάζει και να
τρώει ψάρι. Πέταγε τα κόκκαλα του ψαριού σ’ ένα φτωχό σκυλί που είχε συρθεί
στην πόρτα της. Η σκηνή του φάνηκε πολύ θλιβερή, γιατί στην προηγούμενη ζωή, το
παιδί ήταν ο εχθρός της μητέρας του και στο μέλλον θα την έβλαπτε, ενώ το ψάρι
ήταν η μητέρα της και το σκυλί ο πατέρας της. Αυτά γράφει ο «λάμα», που είναι
σπουδαίος και τρανός, μετά τον Δαλάι Λάμα.
Αν το έγραφε κάποιος τυχαίος άνθρωπος
αυτό το χωρίο, και ερχόταν στα χέρια κάποιου ψυχιάτρου, τι διάγνωση θα είχε
σχηματίσει ο άνθρωπος;
Έίναι δυνατό το παιδί, το σπλάγχνο της,
να υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός της και το ψάρι που έφαγε, η μάνα της και ο
σκύλος, ο παπάς της;
Είναι δυνατόν να θεμελιωθούν σχέσεις υγιείς μέσα στην
οικογένεια, μέσα στην κοινωνία και στα εργασιακά περιβάλλοντα;
Είναι δυνατόν η μάνα να βλέπει το παιδί της ως εχθρό;
Δεν είναι μόνο διαστροφικό, αλλά και
επικίνδυνο για την διανοητική ισορροπία των ανθρώπων. Γερμανία και Αμερική
επισημαίνουν αυτούς τους κινδύνους, ενώ στην Ελλάδα ξεκίνησαν να την εισχωρούν
στην γυμναστική.
Η γιόγκα και ο
διαλογισμός είναι μια διαδικασία αυτο-ύπνωσης. Καλπάζει αφάνταστα η φαντασία και
αυτό λένε, είναι μια μεγάλη τεράστια προσευχή.
Διαλογισμός και προσευχή το ίδιο είναι, λένε. Αν είναι
ποτέ δυνατόν!
Εμείς διδασκόμαστε, από τους αγίους
μας στο να κλείνουμε την πόρτα σε οποιαδήποτε εικόνα και φαντασία.
Αυτοί ανοίγουν διάπλατα την πόρτα
τους, στην φαντασία, που πραγματικά αυτή καλπάζει αχαλίνωτα.
Αυτό-ύπνωση σε μια αχαλίνωτη φαντασία, αυτός είναι ο συνδυασμός
που χρησιμοποιεί η γιόγκα.
Στην Ορθοδοξία, οι ψαλμοί, οι
βυζαντινή μουσική, οι αναγνώσεις, γεμίζουν το χώρο, όσο το φως και οι ευωδίες.
Ολόκληρη η λειτουργία ξεδιπλώνεται σαν ένα είδος πολύπλοκης τελετουργίας των
αισθήσεων. Είναι μια αίσθηση υπέροχη, παραδεισία.
Στην Ορθόδοξη λειτουργία βιώνει ο άνθρωπος το χρόνο
με την έννοια του αιώνιου. Η παρατεινόμενη διάρκεια των ακολουθιών και των
λειτουργιών μοιάζει να καταρρέει σε μια αιωνιότητα άχρονη. Η κάθε λέξη του
ύμνου ή της ακολουθίας, απευθύνεται και βιώνεται στον κάθε ένα ξεχωριστά.
Ο Θεός ακουμπά στην καρδιά του κάθε
ανθρώπου, συνθλίβει την υπεροψία μας και την μοναχικότητά μας και μετατρέπει
την μοναξιά σαν κάτι το αδύνατο.
Όσο περισσότερο νιώθουμε την έλξη προς την εκκλησία, τόσο
μεγαλύτερες είναι οι δυνάμεις που μας τραβούν προς τα πίσω.
Όταν μια δασκάλα καθοδηγεί τους μαθητές,
είναι μια διαδικασία αυτό-ύπνωσης (μερικές φορές χρησιμοποιούνται και
ναρκωτικά), τσάι από την Ινδία και διάφορα άλλα βότανα όπως τ’ αποκαλούν.
Ανοίγουν την καρδιά σε
πονηρά πνεύματα, με τις λέξεις διαλογισμού που ξεστομίζουν, γιατί τα mantras (διαλογιστικές λέξεις) ή φράσεις του
ινδουισμού, οι περισσότερες είναι ονομασίες θεοτήτων του ινδουισμού που
υπάρχουν χιλιάδες αρσενικές και θηλυκές θεότητες. Χοντροκομμένη ειδωλολατρία,
ενώ στη Δύση παρουσιάζεται σαν κάτι το εξευγενισμένο.
Όπως λέει και ο προφήτης Δαβίδ «…οι θεοί των
εθνών δαιμόνια…», άρα λοιπόν
επικαλούμενοι τα mantras, επικαλείσαι δαίμονες και άρα αυτό
είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Με το δρόμο αυτό φεύγει κάποιος από το δρόμο της
εκκλησίας.
Μ’ αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος προσηλυτίζεται σε μια άλλη
θρησκεία.
Το κεντρικό μήνυμα
της γιόγκα είναι η σωτηρία ΑΠΟ τον
κόσμο, και ΟΧΙ η σωτηρία ΤΟΥ κόσμου.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Στον Χριστιανισμό οι άνθρωποι πεθαίνουν για το Χριστό – τόσο ζωντανή
είναι η πίστη – τόσο αληθινή που η αυταπάρνηση φθάνει και στη ίδια τη ζωή του
χριστιανού. Δεν είναι μια κενή χριστιανοσύνη που την βλέπει κανείς σαν
κοινωνική υποχρέωση. ΟΧΙ! Οι άνθρωποι εδώ υπομένουν βάσανα, θυσίες και
ταλαιπωρίες για την Αλήθεια.
Ο Χριστιανισμός
έχει την αλήθεια σε μορφή ενός Προσώπου, του Ιησού Χριστού. Μόνο ο
Χριστιανισμός έχει ένα προσωπικό Θεό. Ο Θεός μας προσκαλεί όχι απρόσωπα, με μια
«απρόσωπη δύναμη», ταυτίζεται με τις ανησυχίες μας, τα λάθη μας, τις
ανασφάλειές μας, την αδυναμία και το μήνυμα Του και το κάλεσμά Του εμβολίζει
προσωπικά την κάθε καρδιά ξεχωριστά.
Ο χριστιανισμός έχει τεκμήρια, μεγάλες και τρανές αποδείξεις, για την Αλήθειά Του.
Οι προφητείες που αναφέρονται σε Πρόσωπο, σε έθνη και λαούς, σε επιστημονικές
ανακαλύψεις, επαληθεύθηκαν και επαληθεύονται μέχρι και σήμερα.
«…Εν τω ονόματί του Ιησού του Ναζωραίου εκβάλλονται
δαιμόνια…». Ο
βουδισμός ούτε προφητείες έχει, μήτε στο όνομα του Βούδα εκβάλλονται δαιμόνια.
Τι είναι ο βουδισμός; - Μία
πλάνη του σατανά! Είναι μια δαιμονική θρησκεία. Μέσα στο βουδισμό συμβαίνουν
μαγείες και επικλήσεις δαιμόνων, αλλά η δύναμή τους μηδενίζεται, όταν επικληθεί
κάποιος, το όνομα του Ιησού του Ναζωραίου, του ΜΟΝΟ και ΑΛΗΘΙΝΟΥ Θεού.
Η γερόντισσα Γαβριηλία, που
φιλοξενείτο σε βουδιστικό μοναστήρι, μια μέρα ενώ βρισκόταν σε κατάσταση
προσευχής, ανοίγει τα μάτια της και το κρεβάτι είχε εξαφανισθεί. Συνέχισε την
προσευχή και αυτή το φορά, το ταβάνι είχε εξαφανισθεί. Θεώρησε πως έχασε την όρασή της.
Συνέχισε την προσευχή μέχρι που αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε το πρωί, έβλεπε.
Τότε κατάλαβε ότι κάτι της είχαν κάνει.
Το πρωί ήρθε ένα μοναχός και τη ρώτησε
αν ήταν όλα καλά. Αυτή του απάντησε «...Ναι, όλα
καλά! Δόξα Σοι ο Θεός!...».
Ο μοναχός σάστισε! Κάτι τον βασάνισε.
Σκέφτηκε κάτι, χωρίς να το μοιραστεί με τη γερόντισσα. Έκτοτε τα έκαναν αυτά,
με την επίκληση πονηρών πνευμάτων, με ξένους που είναι ανεπιθύμητοι στο
μοναστήρι ή για να μαγέψουν κάποιους και να μείνουν για πάντα εκεί. Μια
Γερμανίδα εκεί επισκέπτρια τρελάθηκε μ’ όσα της έκαναν.
Σε λίγες μέρες την επισκέφθηκε ο Σατυανάντα
(ο γκουρού εκεί του μοναστηριού) και της
πρότεινε ν΄ αλλάξει δωμάτιο και να ανεβεί στο πάνω διάζωμα. Η γερόντισσα ήταν
αρνητική και τότε όλοι τρελάθηκαν. Τότε κατάλαβαν όλοι πως υπήρχε κάτι που την
προστάτευε, πιο ανώτερο από τις δικές
τους δυνάμεις.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Κύριος και Θεός ημών μιλώντας
ως ο Μόνος που έχει εξουσία, διακηρύσσει «…εγώ ειμί ο άρτος της ζωής, ο ερχόμενος προς με ου μη
πεινάση, και ο πιστεύων εις εμε ου μη διψήση πώποτε…» Ιωα. (6,35)
Για να βρούμε τον Χριστό θα πρέπει να
τον βρούμε στα βήματα του παραδοσιακού, αποστολικού χριστιανισμού των Γραφών
και των Πατέρων, μέσα στην Εκκλησία που ο ίδιος θεμελίωσε. Αυτός ο παραδοσιακός
χριστιανισμός βρίσκεται πλήρης και αυθεντικός στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Μέσα στην Ορθοδοξία ο άνθρωπος
γνωρίζει το δρόμο της κοινωνίας με το Θεό, την κατάργηση της αμαρτίας και του
θανάτου.
Κανένας άλλος δεν μπορεί να προσφέρει
αυτά που προσφέρει ο Τριαδικός Θεός, τον ίδιο τον Εαυτό Του, Πατέρας, Υιός και
Πανάγιο Πνεύμα.
Όπως γράφει και ο Γρηγόριος Παλαμάς
στο έργο του Τριάδες, «όλοι οι άγιοι με ολόκληρο το είναι τους κατοικούν εντός
του Θεού, λαμβάνοντας τον Θεό στην ολότητά Του και κερδίζοντας για την άνοδο
προς Αυτόν, όχι κάποιο άλλο βραβείο, αλλά τον ίδιο τον Θεό. Την ΑΠΟΛΥΤΗ
ΑΛΗΘΕΙΑ, τον οποίο μπορούμε να γνωρίσουμε, ΟΧΙ αφηρημένα, με αφηρημένες
προτάσεις ή απρόσωπες εμπειρίες.
Ο Θεός μας ανοίγει την πόρτα προς μια
αληθινή και αιώνια σχέση με τον Ίδιο, μέσα από την οποία μπορούμε να γνωρίσουμε
την Αλήθεια ως Πρόσωπο και ως Αγάπη. Το «…γνώναι
την υπερβαλλούσα της γνώσεως αγάπην του Χριστού…», σημαίνει να γεμίσουμε «…εις το παν πλήρωμα του Θεού…» Εφε.
(3, 19).
Αυτός είναι ο προορισμός του
ανθρώπου, στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Το προπατορικό αμάρτημα όμως, έφερε
την φθορά, τον θάνατο και τον χωρισμό από τον Θεό. Όχι μόνο στον άνθρωπο αλλά
και σε ολόκληρη την κτίση. Ο Χριστός όμως μας λυτρώνει από την αμαρτία και το
θάνατο. Μας επαναφέρει στην αρχική φύση μας, να είμαστε κατά Χάρη θεοί και μας
κάνει κληρονόμους της Βασιλείας Του.
Με την Ανάληψη Του και την ενθρόνιση
Του, Παίρνει το χώμα από το οποίο φτιαχτήκαμε, μεταμορφωμένο και θεοποιημένο
πια, στους ουρανούς. Αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα – Παράκλητο – στην Εκκλησία Του
να οδηγήσει τους πιστούς στην πλήρη Αλήθεια. Με την δευτέρα και ένδοξη παρουσία
Του και την τελική κρίση, ο Θεός θα είναι τα «…πάντα εν πάσι…».
Κολ. (3, 11) & Εφε. (1, 23)
Ολόκληρο το έργο του Ιησού, με την
συνεργία του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος, καθιστά πραγματικότητα ότι
μπορούμε να γίνουμε «…θείας κοινωνοί φύσεως…»
Β΄ Πετρ. (1, 4)
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΙΣΤΗ Ή ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ.
Διότι καμιά άλλη πίστη ΔΕΝ είναι η ευθεία και στενή οδός του Θεανθρώπου Ιησού
Χριστού.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να
σηκώσουμε το σταυρό μας με αποφασιστικότητα, ταπείνωση και ζήλο. Πρέπει να «πεθάνουμε», να «συσσταυρωθούμε» μαζί Του, να πιούμε εκ του Ποτηρίου της θυσίας «…Σώμα και Αίμα…», διαφορετικά «…ουκ έχομεν ζωή εν εαυτοίς…». Η
μετάληψη του τιμίου Αίματος και Σώματος μας καθιστά άφθορους, όπως είναι ο
Ίδιος και το αληθινά μέλη του Σώματός Του, που είναι η Εκκλησία Του.
Η Ορθόδοξη πίστη ΔΕΝ υπόσχεται ανάπαυση ή ευκολίες σ΄
αυτήν την ζωή. Ο Κύριος είπε «…ο εύρων την ψυχή αυτού απολέσει
αυτήν, και ο απολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν…» Ματθ. (10, 34)
Ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος, τονίζει
πως η άνοδος, η οδός προς το Θεό, είναι ένας καθημερινός σταυρός. Κανένας δεν
ανέβηκε στον ουρανό δια της αναπαύσεως. Γνωρίζουμε που οδηγεί ο εύκολος δρόμος.
Πρέπει να ενθυμούμαστε την υπόσχεση του Κυρίου «…όσοι πενθούν παρακληθήσονται…» Ματθ. (5, 4)
Στα χρόνια μας είναι δύσκολο να
περπατήσει κανείς την τεθλιμμένη οδό του Χριστού. Όμως μέσα από την Ορθόδοξη
πίστη, παρέχονται ΟΛΑ τα εχέγγυα ο άνθρωπος να το επιτύχει και παίρνουμε θάρρος
γνωρίζοντας ότι ο Κύριος «…μακροθυμεί
εις ημάς, μη βουλομενος τινα απολέσθαι, αλλά παντα εις μετανοία χωρήσαι…»
Β’ Πετρ. (3, 9). Ο ίδιος ο Θεός περιμένει εκείνους που θα υπομείνουν εις τέλος.
Ας προσέξουμε όλοι την προτροπή του Αποστόλου «…ούτω τρέχετε, ίνα καταλάβητε…». Α’ Κορ. (1, 29)
Εν τω Χριστώ κατοικεί παν το
πλήρωμα της Θεότητας. Όποιος ζει εν τω Θεώ εκεί είναι η «…χαρά ημών η πεπληρωμένη…». Έχουμε τα πάντα, δεν έχουμε ανάγκη από άλλες
θρησκείες, από άλλες φιλοσοφίες, τα πάντα περιέχονται στον χριστιανισμό, τα
πάντα στο Χριστό, ο Χριστός είναι το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή
και το τέλος, ο Κύριος και Θεός, ο «ον», ο «ην», ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ, ο
ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός, η ίδια η Ζωή, και σ’ Αυτόν πρέπει δόξα, κράτος, τιμή και
λατρεία εις αιώνα αιώνος. Αμήν.
πατήστε το "link" για να ξαναμεταβείτε
στην ενότητα Μέρος Α' ή Β’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου