ΙΒ. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες…

 

Θα έρθει εποχή λέγει μια παράδοσης, που τρεις εκκλησίες θα μείνουν στην Ελλάδα:

Του Παναγίου τάφου, του μεγάλου Αθανασίου του Αθωνίτου στο Άγιο Όρος και της Εικοσιφοινίσσης στο Παγγαίο.

Μήν δικαιολογούμεθα, ὅτι δέν ἔχουμε χρόνο γιά νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία. Δέν θέλουμε νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία, διότι δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τό Χριστό, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Παναγία μας, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Ἐκκλησία.

Ἄν εἴμασταν ἐρωτευμένοι, βουνά, θάλασσες καί λαγκάδια θά διασχίζαμε, γιά νά ἐρθουμε στήν Ἐκκλησία. Στό ἐξωτερικό, οι ἄνθρωποι ἀπό 200 καί 300 χιλιόμετρα τρέχουν κάθε Κυριακή, γιά νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία.

Καί ἐμεῖς βλασφημοῦμε τόν παππᾶ, πού χτύπησε τήν καμπάνα Κυριακή τό πρωί καί μᾶς ξύπνησε ἀπό τόν ὕπνο. Ἐμεῖς ἀντί νά πᾶμε τό πρωί στήν Ἐκκλησία, ἐρχόμαστε τά ξημερώματα ἀπό τήν διαφθορά.

Καί ἄν εἶναι ἄδειο τό στασίδι μας στήν Ἐκκλησία, θά εἶναι καί ἄδεια ἡ θέση μας στόν οὐρανό. Γιατί ἀπό ἐδῶ γίνεται ἡ τακτοποίηση, ἀπό ἐδῶ βγαίνουν τά εἰσιτήρια γιά τόν οὐρανό.

Οἱ ἄνθρωποι πού δέν θέλουν τήν Ἐκκλησία καί τά Μυστήριά της, εἶναι ἀπό τώρα στήν κόλαση!