Πνευματικέ πατέρα μου, ποιμένα των
ανθρώπων,
πρεσβευτή της Αγάπης, και αλιέα
κακοτρόπων.
Διδάξας Λόγον του Θεού, στους εν Χριστώ αγωνιζομένους,
συνάξας τους απολωλούς, κάθε μορφής
διασκορπισμένους.
Εσύ είσαι το άλας της ζωής, η αύρα Θεού
Πατέρα,
ο καθημερινός διδάσκαλος και νύχτα και
ημέρα.
Της ζωής μου είσαι πάτερ μου, ο
πνευματικός μου καθοδηγητής,
ο αφουγκραστείς της ανησυχίας μου, ο
δικός μου παρηγορητής.
Συ είσαι ο φάρος της εμού ζωής, οδηγός της
σωτηρίας,
η δική μου γέφυρα ένωσης, προς την επουράνια
Βασιλεία.
Συ μεσιτεύεις καθημερινά στον Κύριο, για
μένα, τον ευτελή,
και με δάκρυα προσεύχεσαι για τον
καθένα, κάνε με συ επιμελή.
Η υπέρμετρη αγάπη σου και η ταπεινή
αφοσίωση σου,
μου δίδαξαν και διδάσκουν, την ευάρεστη κατά
Θεό διαβίωσή σου.
Όταν διαλαλείς εις το ναό, το «άνω
σχώμεν» τας καρδίας,
με καλείς να τρέξω κοντά σου με δάκρυα
μετανοίας.
Όταν με νουθετείς στοργικά σαν
φιλόστοργος πατέρας,
ταξιδεύω στα ουράνια, στα «υπερ φύσιν»
ανωτέρας.
Όταν σκύβω το κεφάλι να σου ειπώ, πως με
διαβάλει ο πόνος,
σύ μου θυμίζεις της νίκης τα στεφάνια, που δίνει ο Κύριος Μόνος.
Όποτε σε καλώ ανταποκρίνεσαι στο κάλεσμα
μου,
και πάντα η φροντίδα μου, στο κάθε ολίσθημά
μου.
Δεν έχω πώς να σου το πω, τι λόγια να
εκφράσω,
όταν την
θλίψη που ‘χω μέσα μου, βοηθάς να
ξεπεράσω.
Δώρο δεν έχω άξιο για σένανε να κάνω,
να δείξω, πόσο σ’ αγαπώ,
αλλά νιώθω πως το πιο ακριβό δώρο, είναι
όταν για το Θεό καρδιοχτυπώ.
Από το χέρι με κρατάς κι όλο σιγά σιγά με πας στον
ουρανό,
μου μιλάς για το Θεό Πατέρα και εγώ πετώ, μεσουρανώ.
Νιώθω ευλογημένος μ' έχεις κάνει ευτυχή,
που με σκεπάζει πάντα του πατρός μου η
ευχή.
Πάτερ μου διδάσκαλε και καθοδηγητή μου,
κάνε με αγωνιστή τρανό, να εξέλθω της
ερήμου.
Ώστε όταν ευλαβικά μπροστά στο βήμα του
Κυρίου βρεθώ,
να γονατίσω με παρρησία μπροστά Του και
να πω, «ευλόγησον» τον πατέρα που τόσο αγαπώ.
Πνευματικέ πατέρα μου, ελπίδα σωτηρίας,
κλειδί εξομολόγησης και θείας κοινωνίας
Αγκάλιασε το τέκνο σου και δώσε την ευχή
σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου