ΨΑΛΜΟΣ 11. IΑ'.

«…Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ…». στίχ. 1

Ο ψαλμός 10 ξεκινάει κι αυτός με την έκφραση “...εις στο τέλος…”, που όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενους ψαλμούς (βλέπε 4, 6, 8, 9, 10), κατηγοριοποιείται ως προφητικός.

Ο Δαβίδ μας μιλάει γενικά περί καταδυναστείας των πτωχών και αδυνάτων, από τους δυνατούς και πλουσίους της κάθε εποχής.

Ο ψαλμός αυτός διαιρείται σε δύο μέρη:

         1.   Στίχ. 2-5: Το παράπονο του Δαβίδ

         2.    Στιχ. 6-9: Η θεία υπόσχεση

1^ον ΜΕΡΟΣ

Στίχ. 2-5: Η έκκληση προς το Θεό και η περιγραφή της αξιοθρήνητου κατάστασης από ηθικής άποψης

Ψαλ. 11,2  - Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων

Ψαλ. 11,2  (Νεοελληνική απόδοση) – Σώσε με, Κύριε, από την κακία και τους κακούς, που με περιβάλλουν, διότι δεν έχει απομείνει πλέον άνθρωπος ενάρετος επάνω εις την γη. Σπάνιοι είναι οι ειλικρινείς και αληθινοί λόγοι μεταξύ των ανθρώπων.

Ψαλ. 11,3 - μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά.

Ψαλ. 11,3  (Νεοελληνική απόδοση) - Λόγια ψευδή και επιβλαβή ανταλλάσσει ο καθένας με τον πλησίον του. Από την αμαρτωλή καρδία τους βγαίνουν δια του στόματός τους δολιότητες. Όγκος κακίας υπάρχει εις την καρδία τους, την οποίαν εκφράζουν με πανουργία τα χείλη τους.

Ψαλ. 11,4 - ἐξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα.

Ψαλ.11,4  (Νεοελληνική απόδοση) - Είθε να εξολοθρεύσει ο Κύριος όλα τα δόλια και απατηλά χείλη, τις γλώσσες των διπρόσωπων αυτών ανθρώπων, που καυχησιολογούν και κομπάζουν.

Ψαλ. 11,5 - τοὺς εἰπόντας· τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν, τὰ χείλη ἡμῶν παρ᾿ ἡμῖν ἐστι· τίς ἡμῶν Κύριός ἐστιν;

Ψαλ. 11,5  (Νεοελληνική απόδοση) - Όλους εκείνους, οι οποίοι είπαν· “…θα δοξάσουμε και θα αναδείξουμε τη γλώσσα μας με την ευφράδειά μας. Τα χείλη μας είναι εις την απόλυτο διάθεσή μας. Ποιός είναι Κύριος επάνω από εμάς; Εμείς και κανείς άλλος…”.

2^ον ΜΕΡΟΣ

Στίχ. 6-9: Ο Δαβίδ απαντά μεγαλόψυχα προς τη σύσταση των φίλων του

Ψαλ. 11,6 - ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριος· θήσομαι ἐν σωτηρίῳ, παῤῥησιάσομαι ἐν αὐτῷ.

Ψαλ. 11,6  (Νεοελληνική απόδοση) - Εις την αλαζονεία όμως και αφροσύνη αυτήν ο Κύριος απάντησε· «…εξ αιτίας της καταδυναστεύσεως των πτωχών από τους αμαρτωλούς πλουσίους, εξ αιτίας των στεναγμών των πενήτων, που καταπιέζονται, τώρα αμέσως θα εγερθώ…», λέγει ο Κύριος, «…θα θέσω εις ασφαλή και σωτήριο τόπον τον καταπιεζόμενο πτωχό και χάριν αυτού θα δείξω εις τα μάτια όλων την λαμπρή και ακατανίκητο δικαιοσύνη μου…”.

Ψαλ. 11,7 - τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον, δοκίμιον τῇ γῇ κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίως.

Ψαλ. 11,7  (Νεοελληνική απόδοση) - Αυτά τα λόγια του Κυρίου, όπως και όλα τα λόγια του, είναι καθαρά, αγνά, απαλλαγμένα από κάθε ψεύδος, όμοια προς τον άργυρο που έχει πυρακτωθεί και χωνευθεί στον κλίβανο της γης, και είναι τελείως καθαρός.

Ψαλ. 11,8 - σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καὶ διατηρήσαις ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰῶνα.

Ψαλ. 11,8  (Νεοελληνική απόδοση) - Συ, Κύριε, είθε να μας προφυλάξεις από τους κακούς και το κακό, να μας διατηρήσεις καθαρούς και αβλαβείς μέσα εις την πονηρά αυτήν γενεά τώρα και στους αιώνας των αιώνων.

Ψαλ. 11,9  κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· κατὰ τὸ ὕψος σου ἐπολυώρησας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.

Ψαλ. 11,9  (Νεοελληνική απόδοση) - Τριγύρω μας περιπατούν οι ασεβείς με δολιότητα. Συ όμως δεν αδιαφορείς δια τους υιούς των ανθρώπων. Όσον είναι το ύψος της δόξης Σου, τόση είναι και η μεγάλη φροντίδα και προσοχή σου γι' αυτούς.

Επιλεκτική ερμηνεία Ψαλμού 11. ΙΑ’  

Στον παρόντα ψαλμό θα εστιάσω σε 4 στίχους.

• 1.    «…ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων …»
• 2.    «…χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά…»
• 3.    «…ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι…»
• 4.    «…κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι…»

Τι θέλει να μας πει ο 1^ος από τους τέσσερεις επιλεγμένους στίχους, ότι «…ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι…»; Ο ψαλμός ως προφητικός, έχει διαχρονική ισχύ και αξία. Εδώ, προφητεύει ότι η αλήθεια γύρω από το Όνομα του Θεού, ένεκα της διαφθοράς και της πωρωμένης καρδίας των ανθρώπων θα εκλείψει. Η έλλειψη ενάρετων και ευσεβών ανθρώπων, θα κάνει τη μετάδοση της αλήθειας ακατόρθωτη. Όταν λείπει η ευσέβεια μεταξύ των ανθρώπων, λείπει και η αλήθεια μεταξύ αυτών. Θρησκεία και ηθική είναι αλληλένδετα! Ο κατά Θεόν ευσεβής, είναι και ευσυνείδητος έναντι των ανθρώπων.

«…χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ…». Αυτό τον στίχο πρέπει να τον προσέξουμε! Ο δόλος που εκφράζουν τα χείλη, εκβάλλεται – προέρχεται από την καρδία. Αν η καρδία είναι καθαρή, τότε από στα χείλη μας δεσπόζει το Δόξα Σοι, το ελέησον Κύριε, και η συνεχή υμνωδία στο Θεό. Αν η καρδία είναι δόλια, σκληρή, άκαμπτη, τότε επέρχεται η ύβρις, η κατάκριση, η λασπολογία, το ψέμα, και η έξαρση θυμού. Ας διαφυλάξουμε την καρδία μας γιατί, «…όπου γάρ εστιν ο θησαυρός ημών, εκεί έσται και η καρδία υμών…» Ματθ. (6, 21).

«…ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι…». Επιβλέπει και καθοδηγεί ο Θεός τους πένητες και αδικημένους. Παρακολουθεί σαν γνήσιος Πατέρας, την εξέλιξή τους, και δεν τους αφήνει ανυπεράσπιστους. Επεμβαίνει την έσχατη ώρα και δείχνει τη δύναμή Του, για να θέσει την ασφάλειά τους, αλλά και να φανερώσει στον πιστεύοντα εις Αυτόν, πως δεν ήταν, μήτε είναι αλλά και ούτε ποτέ θα’ ναι μόνος όσον αναζητά το Θεό και ελπίζει στο άγιο Όνομά Του. Πόσο παρηγορητικά είναι τα λόγια αυτά για τον καθένα μας!!! Και επειδή «…τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά…» δηλ. είναι λόγια καθαρά, λόγια αληθινά, που δεν είναι μάταια, που δεν έχουν ψεύδος, αλλά έχουν την σφραγίδα του Κυρίου Ιησού ημών Χριστού, θα γίνουν και θα πραγματοποιηθούν όμως η αγαθότητά Του όρισε! Υπομονή χρειάζεται και εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν που επιβλέπει τα πάντα. Άλλωστε μας το διαβεβαιώνει και ο Ίδιος και στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο (10, 23-31) όταν μας λέει πως ακόμα και «…αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί…». 

 

«…κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι…». Ένας ωραιότατος χαρακτηρισμός, που δηλώνει πως περιπατούν οι ασεβείς κατά των αδυνάτων. Διασχίζουν τη γη εις κύκλο, δηλ. θέτουν τους ευσεβείς εις το μέσο, με δόλιο τρόπο, περικυκλώνοντας αυτούς, εκμεταλλευόμενοι την φαινομενική αδύνατη τους θέση, προς το ίδιο τους όφελος. Αλλά ο Κύριος και πάλι μας λέει «…μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι…»! Όλοι αυτοί δεν μπορούν να πειράξουν τη ψυχή που παραμένει ενωμένη έχοντας ελπίδα στο Θεό γιατί ο Θεός θα ενισχύει με τη Χάρη Του τον άνθρωπο που θέλει να σωθεί μέχρι την έσχατή του στιγμή για να τον οδηγήσει στον μέγιστο βαθμό της θυσίας που αυτό θα του επιφέρει και τον μέγιστο βαθμό της θέωσης. Αμήν!

ΠΟΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΨΑΛΜΟΣ 11;

1. Σε περιπτώσεις πανικού.

2. Για να φεύγουν οι δαίμονες.

3. Αντιμετώπιση της υπερηφάνειας και κακίας πολλών ανθρώπων για να μην υπάρχει ευσέβεια.

4. Για μη συνετούς και φρόνιμους που έχουν κακότητα και κάνουν κακό στους ανθρώπους.