6. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ (Απρίλιος) - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

1.            Όποιος έχει Πίστη στο Θεό!

 

Όποιος έχει η πίστη στο Θεό δεν υπολογίζει τον κόσμο!

Όποιος έχει αγάπη στο Θεό δεν φοβάται τον θάνατο!

Όποιος λογίζεται τον θάνατο ως ζοφερό άδοξο τέλος, πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του σκλάβο της απελπισίας. 

Ένας αμαρτωλός ρωτάει οργισμένος πού είναι ο ουράνιος παράδεισος;

Ανόητε αμαρτωλέ, ο παράδεισος δεν είναι εκεί που εσύ είσαι! 

 

2.            Η πηγή της γνώσεως είναι ο Θεός

 

Η πηγή και η τάξη όλης της γνώσεως είναι ο Θεός. Η γνώση που δεν έχει αγάπη για τον Θεό, υποκινείται από πνεύμα εριθείας, πνεύμα πολέμου και εγκληματικότητας. Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας δίδασκε τα εξής: Να έχετε αγάπη, διότι, ότι είναι το αλάτι για το φαγητό, είναι η αγάπη για κάθε αρετή! Κάθε αρετή είναι άνοστη και ψυχρή, εάν δεν τη νοστιμίσει και δεν τη θάλψει η θεϊκή αγάπη.  

Καλύτερα να είσαι απλοϊκός και να πλησιάζεις τον Θεό, με αγάπη, παρά να είσαι ένας μορφωμένος και ταυτόχρονα εχθρός του Θεού! Αυτά είναι τα λόγια του ιερομάρτυρος Αγίου Ειρηναίου της Λυών.  

 

3.            Ιδού το θέλημα του Θεού

 

Οι πιο πνευματικοί άνθρωποι να σώζονται δια της πιο Στενής Οδού! 

Ο Ψαλμωδός λέει επίσης: “...πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος…”. Στο τέλος όμως, η νίκη και η δόξα ανήκουν στους δικαίους. Χρειάζεται μόνο να εξοπλιστούν με πίστη και υπομονή. 

4.            λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν (Ιωα. 2, 19)

 

Αυτά έλεγε ο Κύριος στους πονηρούς Ιουδαίους, περί του ναού του σώματος Αυτού, αλλά επειδή δεν δίδεται η Χάρις της κατανοήσεως στους πονηρούς, δεν καταλάβαιναν και τον χλεύαζαν. 

Οι Ιουδαίοι κατέστρεψαν το Σώμα Του, αλλά εκείνος το ήγειρε και το αποκατέστησε εν δόξη και δυνάμει κραταιά. 

5.            Ζήσε σαν να μην είσαι του κόσμου τούτου

 

“...Ζήσε σαν να μην ήσουν του κόσμου τούτου και θα βρεις την ειρήνη…” είναι τα λόγια του Μεγάλου Αντωνίου προς τους μαθητές του. 

6.            Οι εχθροί του ανθρώπου και το κάλεσμα του Κυρίου

 

Ο πρώτος εχθρός του ανθρώπου είναι ο διάβολος, ο δεύτερος η αμαρτία και ο τρίτος ο θάνατος. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός νίκησε και τους τρεις εχθρούς του ανθρωπίνου γένους. Με την ταπείνωσή Του νίκησε τον υπερήφανο διάβολο, με το θάνατό Του νίκησε την αμαρτία και με την Ανάστασή Του, νίκησε τον θάνατο. Συντρίβοντας όλους αυτούς τους εχθρούς, μας καλεί να γίνουμε συμμέτοχοι στην ένδοξη νίκη Του. 

7.            Οι πνευματικοί οδηγοί

 

Οι πνευματικοί οδηγοί πρέπει να διακρίνονται από εκείνους που έχουν υπ’ ευθύνη τους, όπως ένας ποιμένας διακρίνεται από το ποίμνιό του.

 

8.            Ο σωστός αγώνας

 

Υπάρχει ηρωισμός πάνω από τον ηρωισμό και ασκητισμός πάνω απ’ τον ασκητισμό!

Η νηστεία είναι ασφαλώς κάτι το αξιοθαύμαστο αλλά ακόμη πιο αξιοθαύμαστο είναι να συγχωρείς αυτούς που σε προσβάλλουν. 

Η νηστεία προηγείται της συγχωρήσεως, αλλά από μόνη της, χωρίς συγχωρητικότητα δεν σώζει τον άνθρωπο. 

 

9.            Πως θα αναστηθούν οι νεκροί;

 

Σήμερα οι μη πιστεύοντες ρωτούν: Πώς θα αναστηθούν οι νεκροί; 

Ο Απόστολος απαντά: «Άφρον, συ ο σπείρεις, ου ζωοποιείται εάν μη αποθάνη· 

Αν δεν πεθάνει ο σπόρος μέσα στο χώμα δεν θα καρποφορήσει; Με άλλα λόγια, κάτι τελείως διαφορετικό από τον σπόρο θα ξεφυτρώσει.

Ο Σπορέας ρίχνει στο χώμα τους κόκκους του σίτου, για να πεθάνει ο σίτος και να σαπίσει; Όχι!! Απεναντίας το κάνει για να ζήσει και να αποδώσει καρπό! Ο σπορέας δεν σκέφτεται τον θάνατο, και την αποσύνθεση του σπόρου, αλλά την ανάπτυξη και καρποφορία του. 

Ο Σπορέας είναι ο Χριστός και οι άνθρωποι το σιτάρι Του. Γιατί μας έσπειρε ο Κύριος στον κόσμο, για να πεθάνουμε και να αποσυντεθούμε; 

Όχι, απεναντίας, επειδή πρέπει να ζήσουμε και να φέρουμε καρπό! 

Ο σκοπός της σποράς δεν είναι ο θάνατος, αλλά η ζωή! 

 

10.         Τη φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι

 

Ο Περικλής είχε χαρακτηριστεί ως άνδρας τέλειας εξωτερικής ομορφιάς αλλά εξαίρεση αποτελούσε το κεφάλι του που έμοιαζε με κολοκύθα, με αποτέλεσμα να γίνεται περίγελος κάθε φορά που εμφανιζόταν ασκεπής σε δημόσιο χώρο. Οι Έλληνες γλύπτες για να κρύψουν το ελάττωμα του μεγάλου αυτού ανδρός, τον παρουσίαζαν πάντα με περικεφαλαία. 

Όταν λοιπόν κάποιοι ειδωλολάτρες γνώριζαν πως να κρύψουν τα ελαττώματα των φίλων τους, πόσο μάλλον εμείς οι χριστιανοί οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο! 

Ο απόστολος σαφώς επιτάσσει σε όσους στηρίζονται στον Χριστό: τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι Ρωμ. (12, 10)

 

11.         Ψυχή και σώμα πάνε μαζί

 

Το σώμα δεν μπορεί να κάνει τίποτα ανεξάρτητα από την ψυχή, η οποία είναι κινητήρια δύναμη και οδηγός του! 

Χριστιανός έχει την υποχρέωση να υπηρετεί τον Δημιουργό του, όχι μόνο με την ψυχή, αλλά και με το σώμα του. Αυτό αναιρεί την ψευδή στάση ορισμένων χριστιανών, οι οποίοι ενώ ζούνε σωματικά σαν ειδωλολάτρες, κατά τα άλλα καυχώνται πως πιστεύουν στο Θεό μέσα στην ψυχή τους. Δηλαδή διχάζονται σε δύο πρόσωπα, θέτοντας εαυτούς στην υπηρεσία δύο κυρίων, μολονότι τα πιο άγια χείλη διακήρυξαν ότι αυτό είναι αδύνατο  - αδύνατον δυσί κυρίοις δουλεύειν! 

 

12.         Όποιος βασανίζεται

 

Όποιος βασανίζεται για τις πονηρές πράξεις του, δεν έχει μερίδιο μαζί με τους αγγέλους.

Όποιος με το θέλημα του Θεού βασανίζεται και υπομένει δεινά, αυτός θα αντικρίσει το Πρόσωπο του Θεού. 

13.         Οι τρεις φίλοι του ανθρώπου

 

Ο άνθρωπος έχει τρείς φίλους. Συνήθως ο άνθρωπος αγαπά τους δύο πρώτους, που είναι ο πλούτος, και ο δεύτερος οι συγγενείς, γνωστοί και οι φίλοι του. 

Ο τρίτος φίλος είναι τα καλά του έργα σε τούτον τον κόσμο. Από τους πιο πάνω φίλους, μόνο ο τρίτος μπορεί να σε συνοδεύσει μετά το θάνατο και να σε πάει στο Βασιλιά της Δόξης. 

Οι μόνοι σύντροφοι της ψυχής στον άλλο κόσμο είναι τα έργα του ανθρώπου, είτε καλά είναι αυτά είτε κακά. Ο έχουν νουν νοήσαι, νοείτω! Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω! 

14.         Ο άνθρωπος που έχει τον Χριστό

 

Ένας άνθρωπος που έχει τον Χριστό μόνο στα χείλη του, δεν έχει πραγματικά τον Χριστό! Ένας άνθρωπος που έχει τον Χριστό εικονιζόμενο μόνο επάνω στο χαρτί, δεν έχει τον Χριστό! Ούτε ένας άνθρωπος που έχει τον Χριστό στον τοίχο, έχει τον Χριστό. Ούτε κι αυτός που έχει τον Χριστό σε ένα μουσείο του παρελθόντος… Ένας άνθρωπος έχει πραγματικά τον Χριστό, όταν Τον έχει στην καρδιά του. Διότι ο Χριστός είναι Αγάπη και ο θρόνος της Αγάπης είναι η καρδιά!

15.         Πάντα καθαρά τοις καθαροίς

 

“...πάντα καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις…” Τίτον (1, 15)

16.         Το κaθετί που κάνεις

Ο άγιος Αντώνιος είπε: Το καθετί που κάνεις ας βρίσκει το λόγο ύπαρξης του μέσα στην Αγία Γραφή. Αλλά πως μπορείς ποτέ να βρεις τη δικαίωση στην Αγία Γραφή, εάν δεν γνωρίζεις την Αγία Γραφή;

17.         Η υπεροχή του Χριστού έναντι του κόσμου 

 

Ο κόσμος δίνει λίγα και παίρνει τα πάντα! Ο κόσμος δίνει παρακμή, φθορά και παίρνει τη ζωή. Ο Χριστός όμως ζητάει λίγα και δίνει τα πάντα. 

18.         Η Ορθοδοξία ως η αληθινή Πίστη θα διώκεται μέχρι την συντέλεια του κόσμου 

 

Η αληθινή Πίστη οπωσδήποτε διώκεται σε τούτο τον κόσμο. Οι αιρέσεις προσεγγίζουν το κοσμικό και δαιμονικό πνεύμα, ο κόσμος και οι δαίμονες δεν καταδιώκουν τους ομοίους τους. Είναι χαρακτηριστικό, της Πίστεως και της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να είναι υπό διαρκή διωγμό, με μικρές και σύντομες ανάπαυλες. Αυτός ο διωγμός, είτε έξωθεν προερχόμενος από απίστους είτε έσωθεν από αιρετικούς, χαρακτηρίζει το ρου όλης της ιστορίας. 

Είναι δυνατόν τα πρόβατα να ζουν ανάμεσα στους λύκους και αυτοί να μην επιτεθούν;

Είναι δυνατόν ένα κερί να καίει ανάμεσα σε διασταυρωμένους ανέμους και να μην τρεμοπαίζει δεξιά και αριστερά;

Είναι δυνατόν ένα καρποφόρο δέντρο που αναπτύσσεται στην άκρη του δρόμου, να μην πειραχθεί από τους διαβάτες;

Αυτοί που θέλουν να ζήσουν την κατά Θεό ζωή, θα διωχθούν! 

19.         Περί θανάτου

 

Ο θάνατος εκπορεύεται από την αμαρτία. Ένας άνθρωπος που έχει μετανοήσει και καθαριστεί από την αμαρτία, δεν βλέπει πια τον θάνατο ως εκμηδένιση, αλλά ως τη θύρα προς την αιώνια ζωή.