5. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ (Μάρτιος) - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

+ Η εμπιστοσύνη και η υπακοή στο θέλημα του Θεού πρέπει να κοσμούν τη ζωή κάθε χριστιανού. Ο Θεός δοξάζει τους πιστούς, οι οποίοι υπακούουν στο θέλημά Του.

 

ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ, ΟΙ ΑΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

+  Μέχρι σήμερα, οι πιστοί δέχονται άπειρες ευλογίες απ’ τον Θεό με συστολή και αμηχανία, ενώ οι άπιστοι δέχονται τις ίδιες ευλογίες χωρίς αμηχανία ή ντροπή και επιπλέον ψιθυρίζουν γογγυσμούς εναντίον του Θεού.

 

+ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ «ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ;»

Η γνώση της σωτηρίας δόθηκε από τον ίδιο το Χριστό και ουδείς είναι ικανός να φθάσει με τις δικές του προσπάθειες σ’ αυτήν τη γνώση! Ο Χριστός όμως για την αγάπη του για τον άνθρωπο έγινε ο ίδιος άνθρωπος και μας αποκάλυψε αυτή την αλήθεια... «…Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς…» (Ιωα. 8, 32). Όποιος δέχεται αυτήν την γνώση, αυτός αποδέχεται και την υποχρέωση να την κάνει πράξη!...

Εκείνος που βλέπει το φως του ήλιου, βλέπει και τον ήλιο. Διότι πως θα ήταν δυνατόν κάποιος που βλέπει τον ήλιο να μην βλέπει το φως του; Αν ο ήλιος δεν εξέπεμπε το φως του, ουδείς εξ ημών θα γνώριζε περί αυτού. Ότι γνωρίζουμε για τον ήλιο το γνωρίζουμε από τις ακτίνες φωτός που εκπέμπει. Κανείς ποτέ δεν έχει δει τον ήλιο με τη βοήθεια κάποιας άλλης πηγής φωτός, απ’ αυτήν που εκπορεύεται απ’ τον ίδιο τον ήλιο. Τα ανάλογα ισχύουν όσον αφορά τη γνώση μας για τον Πατέρα, με τη βοήθεια του Υιού. Δηλαδή εκείνος που δεν γνωρίζει τον Υιό, δεν γνωρίζει και τον Πατέρα. Εκείνος που βλέπει τον Υιό, βλέπει και τον Πατέρα. Ο Θεός Πατήρ δεν μπορεί να γίνει γνωστός χωρίς το Φως Του, που ήλθε στον κόσμο. Το Φως του Πατρός είναι ο Υιός: «…Εγώ ειμί το φως του κόσμου…» (Ιωα. 8, 12) είπε ο Χριστός. Και «…το φως εν τη σκοτία φαίνει…» (Ιωά. 1, 5)

 ΉΛΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΧΑΣΕΙ…

+ Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (10, 34-35) ο Κύριος μας λέει «…ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς·…». Ήλθε δηλαδή ο Κύριος για να διχάσει τους κατά σάρκα συγγενείς, αλλά όχι τους κατά πνεύμα, εν Χριστώ, αδελφούς.

 

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

+ Ο χριστιανισμός έχει ανοίξει ορθάνοιχτες τις πύλες του πνευματικού κόσμου, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται «θρησκεία», προς αποφυγή συγχύσεων με τις διάφορες θρησκείες και δοξασίες. Ο χριστιανισμός είναι ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Είναι η αποκάλυψη του Θεού!

 

Ο ΚΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ

+ Κανένας δεν μπορεί να γίνει καλός ηγέτης, εάν πρώτα δεν αποφοιτήσει από το σχολείο της υπακοής! Ο Αδάμ απεμπόλησε τη θεόσδοτη εξουσία και κυριαρχία του επί των άλλων ζωντανών πλασμάτων και στοιχείων της φύσης, τη στιγμή ακριβώς που αποδείχθηκε παρήκοος απέναντι στον Θεό. Η υπακοή γεννά υπακοή – αν κάποιος υπακούει τον Θεό και ο Θεός ακούει αυτόν. – Είναι προφανές πως ο Θεός εισακούει τον άνθρωπο περισσότερο απ’ ότι ο άνθρωπος εισακούει τον Θεό, ιδίως μάλιστα αν λάβει κανείς με πόσους τρόπους αμαρτάνει καθημερινά ο άνθρωπος έναντι των εντολών του Θεού.

 

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ Ο ΠΙΛΑΤΟΣ

+ Όταν ο Κύριος Ιησούς μίλησε από τη θέση ισχύος Του στον Πιλάτο για το Ουράνιο Βασίλειο, λέγοντας, «…οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ᾿ ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει…». Ιωα. (19, 11), εκείνος τότε κυριεύθηκε απ’ τον φόβο του Θεού. Όταν όμως ο όχλος των Εβραίων άρχισε να κραυγάζει προς τον Πιλάτο, «…εάν τούτον απολύσης, ουκ ειν φίλος του Καίσαρος…» Ιωα. (19, 12), τότε ο Πιλάτος κυριεύθηκε απ’ τον φόβο του επίγειου βασιλιά. Ο φόβος του Πιλάτου για το σώμα του υπερνίκησε τον φόβο του για την ψυχή του, όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα μερικές φορές. Ο Πιλάτος ήταν φορέας κοσμικής γνώσεως και σοφίας. Η κοσμική σοφία δεν ενδυναμώνει τον άνθρωπο, απεναντίας του ενσπείρει τον φόβο! Η κοσμική σοφία δεν συντηρεί την ψυχή, αλλά το σώμα. Η κοσμική σοφία δεν ενσπείρει τον φόβο για την ψυχή, αλλά τον φόβο για το σώμα και για καθετί σωματικό. Στο πρόσωπο του Πιλάτου βλέπουμε ένα προφανές και θλιβερό παράδειγμα του τύπο ανθρώπου που παράγει και εκπαιδεύει η κοσμική σοφία, τον τύπο εκείνου ο οποίος περιφρονεί το Θεό, αντιμάχεται τον Χριστό.

Η Πατέρες της Εκκλησίας λένε πως ο Πιλάτος συμβολίζει τη φιλαρχία!

 

ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΚΠΙΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ, ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΟΤΙ ΤΑΧΑ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ;

+ Για δυο βασικούς λόγους: είτε εξαιτίας μιας εντελώς επιφανειακής κατανόησης του χριστιανισμού, είτε λόγω αμαρτίας. Μια επιφανειακή κατανόηση απορρίπτει τον χριστιανισμό, η δε αμαρτία αποφεύγει τον ίδιο τον Χριστό, όπως ο εγκληματίας τον δικαστή. Οι επιφανειακοί και φιλαμαρτήμονες το βρίσκουν εξίσου αναπαυτικό να κολυμπούν στα ρηχά λασπόνερα των ανθρωπίνων σκέψεων, απ’ ότι στα επικίνδυνα βαθιά νερά του Χριστού.  Αυτοί που ειλικρινά ακολουθούν τον Χριστό, εκείνος τους καλεί σε όλο και μεγαλύτερο βάθος – όπως κάποτε είπε στον Απόστολο Πέτρο: «επανάγαγε εις το βάθος» Λου. (5, 4). Ο όσιος Μάρκος γράφει πως ο Νόμος του Θεού κατανοείται ανάλογα με την εκπλήρωση των εντολών του Θεού. Η άγνοια αναγκάζει ένα πρόσωπο να λέει τ’ αντίθετα απ’ αυτά που είναι ωφέλιμα ν’ ακουστούν, η δε αυθάδεια πολλαπλασιάζει τη διαφθορά.

 

ΕΠΑΝΑΓΑΓΕ ΕΙΣ ΤΟ ΒΑΘΟΣ

+ Από τα ρηχά νερά, κοντά στις όχθες, μίλησε ο Κύριος μας προς τους ανθρώπους οι οποίοι ήταν λιγότερο φωτισμένοι σε σχέση με τα μυστήρια του Θεού. Όμως τους αποστόλους τους κάλεσε στα βαθιά! Διότι στα ρηχά νερά υπάρχει μεν μικρότερος κίνδυνος, αλλά εκεί και η ψαριά είναι επίσης μικρότερη. Στα ρηχά υπάρχουν φίδια, βατράχια και άλλα αποκρουστικά πλάσματα του νερού, αυτός είναι όλος ο κίνδυνος, αλλά εκεί και η ψαριά είναι μικρότερη. Στα ρηχά υπάρχουν φίδια, βατράχια και άλλα αποκρουστικά πλάσματα του νερού, αυτός είναι όλος ο κίνδυνος. Εκεί υπάρχουν μόνο μικρά ψάρια, αυτή είναι όλη η ψαριά. Στα μεγαλύτερα βάθη είναι μεγαλύτερος και κίνδυνος. Εκεί υπάρχουν μεγάλα θαλάσσια πλάσματα και ισχυρές καταιγίδες, αυτός είναι ο κίνδυνος. Όμως στα βαθιά νερά υπάρχουν επίσης πολύ μεγαλύτερα και καλύτερα ψάρια σε τεράστιες ποσότητες, ιδού η ψαριά!

Ω άνθρωπε, φωτισμένε από το Φως του Ευαγγελίου, έλα στα βαθιά! Επανάγαγε εις το βάθος, ρίξου στα βαθιά μυστηριώδη θάλασσα της ζωής, αλλά μην προχωρήσεις χωρίς τον Χριστό κυβερνήτη στο καράβι σου. Επ’ ουδενί χωρίς Αυτόν! Γιατί; Γιατί οι άνεμοι είναι τα δικά σου πάθη, τα οποία θα σε συνοδεύσουν, και θα σε συμπαρασύρουν περισσότερο αν ξανοιχτείς στα βαθιά. Τα τερατώδη και άγρια θηρία της θάλασσας είναι οι δαίμονες που μπορούν αστραπιαία να σε εξολοθρεύσουν, όπως εξολόθρευσαν το κοπάδι των 2000 χοίρων.

…Στα ρηχά θ’ αναστατωθείς από την πείνα και πολλές μικροενοχλήσεις, αλλά στα βαθιά θ’ αντιμετωπίσεις πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο.

 

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

+ Όταν οι 42 αξιωματικοί από το Αμόριο βρίσκονταν στη φυλακή των Αγαρηνών, κάποιοι  μουσουλμάνοι σοφοί, ήλθαν να τους συμβουλέψουν, να ασπαστούν την πίστη του Μωάμεθ και κατ’ αυτόν τον τρόπο να λάβουν την ελευθερία τους. Τόνισαν στους χριστιανούς αξιωματικούς τα δύο πλεονεκτήματα του Ισλάμ, έναντι του χριστιανισμού.

Είπαν, πρώτον, ότι ο Μωάμεθ, είναι πιο σύγχρονος προφήτης από τον Χριστό και δεύτερον, ότι οι Μουσουλμάνοι υπερείχαν καθ’ όλα σε σχέση με τον χριστιανισμό, απόδειξη από τον Θεό της αλήθειας της θρησκείας τους.

Στο πρώτο οι αξιωματικοί απάντησαν: Αν δύο άντρες διαπληκτίζονται για ένα χωράφι και ο ένας έχει πολλούς μάρτυρες, που βεβαιώνουν ότι το χωράφι είναι δικό του και ο άλλος δεν έχει κανέναν, παρεκτός την προσωπική του μαρτυρία, τι νομίζετε; Τίνος είναι το χωράφι;

Σ’ αυτό οι Αγαρηνοί απάντησαν: Αναμφίβολα το χωράφι είναι εκείνου που έχει τους περισσότερους μάρτυρες. Οι αξιωματικοί του είπαν: Από μόνοι σας κρίνατε υπέρ του Χριστού και κατά του Μωάμεθ! O Χριστός είχε μαζί του, τη ζωντανή μαρτυρία όλων των προφητών και Αποστόλων, ενώ ο Μωάμεθ, από μόνος του μαρτυρεί για τον εαυτό του.

Ως προς το δεύτερο σημείο, οι αξιωματικοί παρατήρησαν: Αν μπορούσε κανείς να μετρήσει την αλήθεια μιας πίστεως από τις νίκες στους πολέμους, αυτό θα σήμαινε ότι όλα τα ειδωλολατρικά έθνη, που κατά καιρούς είχαν κατακτήσει τον κόσμο, όπως οι Πέρσες, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και άλλοι, κατείχαν την αληθινή πίστη. Αυτό όμως, ακόμη και σεις οι μουσουλμάνοι, ποτέ δεν θα το αναγνωρίζατε. Επειδή τώρα νικήσατε τους Χριστιανούς, αυτό δεν σημαίνει ότι η πίστη σας είναι καλύτερη, αλλά ότι οι δικές μας αμαρτίες είναι μεγάλες και γι’ αυτές ο Θεός, μέσω εσάς, μας παιδαγωγεί!

 

ΟΥΔΕΝ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΟΝ

+ Άνθρωπε, όποτε η καρδιά σου σε έλκει προς το κακό, φέρει στο νου σου αυτά τα λόγια, που δεν είναι λόγια ανθρώπου αλλά του ιδίου του Θεού «ουδέν γαρ εστί κεκαλυμένον ο ουκ αποκαλυφθήσεται, και κρυπτόνο ο ου γνωσθήσεται...». Επίσης  για ότι καλό κάνεις εν τω κρυπτώ, μην ολιγοψυχείς! Όλα τα καλά σου έργα είναι γραμμένα στον ουρανό και εν καιρώ θα αποκαλυφθούν.

 

ΕΜΕΙΣ ΟΡΓΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ

+ Εμείς οργώνουμε τη γη και ο Κύριος σπέρνει. Εμείς καθαρίζουμε τα σκεύη του Πνεύματος και ο Κύριος εκχέει το Πνεύμα Του μέσα σ’ αυτά τα σκεύη εάν Εκείνος το θελήσει.

Ο ΓΑΡ ΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΡΤΙΟΝ ΜΟΥ ΕΛΑΦΡΟΝ ΕΣΤΙΝ

+ Μιλώντας ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος από προσωπική εμπειρία για το πώς εκπληρώθηκαν στην περίπτωση του τα λόγια του Κυρίου «ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστίν» Ματθ. (11, 30) είπε τα εξής: «Πιστέψτε με, όταν κατέφυγα στον Θεό και Σωτήρα μου δεν συνάντησα τίποτα λυπηρό, δυσχερές ή ανυπόφορο. Η μόνη μεγάλη και αφόρητη θλίψη που είχα ήταν ότι δεν μπορούσαν να βρω τρόπο να πεθάνω, αντάξιο της αγάπης του Χριστού!».

 

Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΗΡΩΔΗΣ

+ Ο Πιλάτος και ο Ηρώδης υπήρξαν εχθροί, αλλά την ημέρα που ο Σωτήρας οδηγήθηκε ενώπιον τους για να δικαστεί, αυτοί οι δύο συμφιλιώθηκαν. Αυτό απαντάται και σήμερα, κοινοί εχθροί κάνουν ανακωχή αναμεταξύ τους, όταν κρίνουν απαραίτητο να επιτεθούν και να καταδικάσουν τον Κύριο.

Οι άδικοι είναι πιο εύκολο να υπομένουν τους ομοίους τους, παρά να ανέχονται τους δίκαιους. Είναι πιο εύκολο για τους άδικους να συνεννοηθούν και να συμφιλιωθούν με τους άδικους παρά με τους δίκαιους.

Σε ορισμένες χώρες, ακόμη και οι πιο φιλόνικες κοινωνικές ομάδες συμφιλιώνονται μεταξύ τους, όταν χρειάζεται ν’ αποφασίσουν ποια θέση πρέπει να έχει στο έθνος τους ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτό συνέβη και με τα αντίπαλα μέρη των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων, που συμφιλιώθηκαν και συνέπραξαν εναντίον του Κυρίου. Το ίδιο κίνητρο προκάλεσε τη συμφιλίωση μεταξύ του Ηρώδη και του Πιλάτου, όταν θεώρησαν απαραίτητο να κρίνουν πως ο Χριστός έπρεπε να θανατωθεί.

Αδελφοί, ποτέ ας μην επιδιώξουμε την ειρήνη με τους άδικους, εναντίον της δικαιοσύνης! Απεναντίας ας αναζητούμε πάντα την ειρήνη με το Θεό και μάλιστα με καθαρή συνείδηση.

 

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

+ Κάθε μέρα και κάθε λεπτό στεκόμαστε ανάμεσα στον Θεό και την αμαρτία, όπως σ’ ένα σταυροδρόμι. Καλούμαστε είτε να δώσουμε την αγάπη μας στον Θεό και να αρθούμε στον κόσμο των αγγέλων, είτε να επιλέξουμε την αμαρτία και να πέσουμε στον ζοφερό κόσμο του Άδη.

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΥΡΙΟΥ

+ Ιδού τι γράφει ο άγιος Κύριλλος για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό: Αυτός είναι ο ο Ήν και ο Ών, ομοούσιος με τον Πατέρα, Υιός μονογενής, ομόθρονος, ισοδύναμος, Παντοδύναμος, Άναρχος, Αδημιούργητος, Αναλλοίωτος, Αόρατος, Απερίγραπτος, Απερινόητος, Άπειρος, Ανεξιχνίαστος. Αυτός είναι το απαύγασμα της δόξης Εβρ. (1, 3). Ο Δημιουργός της ουσίας όλων των κτισμάτων. Αυτός είναι το Φως εκ Φωτός, που λάμπει εις τους κόλπους του Πατρός. Ούτος εστίν ο Θεός ημών Ψαλ. (47, 15). Αυτός που μας δίνει την επίγνωση της παρουσίας Του, η πηγή ζωής Ψαλ. (35, 10), η εκπορευόμενη εκ της Πηγής του Πατρός. Είναι ο ποταμός του Θεού Ψαλ. (45, 4 & 64, 10), εκπορευόμενος από την αϊδιότητα του Θεού, χωρίς να διαχωρίζεται απ’ Αυτόν. Είναι ο θησαυροφύλακας όλων των αγαθών δωρεών του πλουσιόδωρου Θεού Πατρός και της ακένωτης ευλογίας Του. Είναι το ύδωρ το ζών Ιωα. (4, 12) που δίνει ζωή στον κόσμο. Είναι το αδημιούργητο Φως εκ Φωτός, το γεννηθέν εκ του Πατρός, αλλά μη διαχωριζόμενο απ’ Αυτόν τον Πρώτο Ήλιο. Είναι ο Θεός Λόγος Ιωα. (1, 1), ο οποίος παρήγαγε όλα τα πράγματα εκ του μη όντος εις το είναι, με έναν Του λόγο.

…Μη φοβάσαι, διότι Εγώ ειμί ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζων… το Άλφα και ο Ωμέγα. Όλες οι υπερδυνάμεις που στρέφονται εναντίον σας, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τυφώνας από τη χώρα των νεκρών. Όμως, Εγώ είμαι ο ζών… και ιδού ζών ειμί εις τους αιώνας… ειμί ο ων και ο ήν και ο Ερχόμενος Αποκ. (1, 18 & 8)… Εγώ είμαι ο Δεσπότης του θανάτου και της ζωής. Ο Δεσπότης του χρόνου και της αιωνιότητας, ο παντοκράτωρ.

 

Η ΕΥΛΑΒΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

+ Η ευλαβής χριστιανική διδασκαλία βρίσκεται ουκ εν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ’ εν αποδείξει Πνεύματος και δυνάμεως (Α’ Κορ. 2, 4) και δεν κηρύττεται απλώς από ανθρώπους, αλλά συμμαρτυρείται επίσης ουρανόθεν, εκ του Θεού Εβρ. (2, 3-4)

 

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

+ Ο Θεός δεν παραχωρεί τιμωρία για τον αμαρτωλό επειδή δεν ευαρεστείται να καταστρέφει ανθρώπους. Εάν αυτό Του ήταν ευάρεστο, δεν θα είχε δημιουργήσει εκ του μηδενός τον άνθρωπο! Η τιμωρία του αμαρτωλού γίνεται για πιο σπουδαίους και δημιουργικούς λόγους παιδαγωγίας, δύο εκ των οποίων μας είναι ολοφάνεροι. Πρώτον, με την τιμωρία ο Θεός τον διορθώνει και τον οδηγεί στο αληθινό μονοπάτι της σωτηρίας, δεύτερον, παραδειγματίζοντας, αποτρέπει και άλλους ανθρώπους από τη διάπραξη της ίδιας αμαρτίας.

Αυτήν την έννοια (της παιδαγωγίας) δίνει και ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος όταν λέει: «Ο δίκαιος και σοφός άνθρωπος προσομοιάζει με τον Θεό στο ότι τιμωρεί έναν άνθρωπο όχι για να τον κατηγορήσει που αμάρτησε, αλλά για να τον διορθώσει, ή να ενσταλάξει φόβο στους άλλους».

 

ΜΟΝΟΝ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΑΦΟ

+ Ο όσιος Σεραπίων έγραψε το εξής: «Μη νομίσετε ότι η ασθένεια είναι θλιβερή, μόνο η αμαρτία είναι θλιβερή. Η ασθένεια μας συνοδεύει μόνον μέχρι τον τάφο, ενώ η αμαρτία συνοδεύει τον αμαρτωλό και μετά τον τάφο!»

 

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ…

+ Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος  έγραψε: «Αρχή της φιλαργυρίας είναι η πρόφασης της ελεημοσύνης. Τέλος δε αυτής το μίσος προς τους πτωχούς».

Τούτο επιβεβαιώνεται απ’ όλους τους εραστές του πλούτου!

ΧΩΡΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

+ Ο χώρος της Εκκλησίας διευκολύνει την προσευχή και τη δυναμώνει, όπως επίσης και η απομόνωση διευκολύνει και ενισχύει την προσευχή. Όμως αυτός που δεν θέλει να προσευχηθεί δεν θα παρακινηθεί ούτε αρκούντως της εκκλησίας, ούτε από ένα κελλί. Αυτός που αισθάνθηκε τη γλυκύτητα της προσευχής, δεν μπορεί να διαχωρίσει τη φύση του ή τις κινήσεις του από την προσευχή.  

 

ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

+ Η Καινή ανοίγει με τον χαιρετισμό του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Χαίρε Κεχαριτωμένη! Αυτό δείχνει ότι η Καινή Διαθήκη σηματοδοτεί τη Χαρά για όλη την ανθρωπότητα και για όλη την κτίση. Επομένως ο Ευαγγελισμός της δεν είναι μόνο μια εορτή, αλλά μία παν’ ευφρόσυνη εορτή!   

 

ΟΙ 7 ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ

+ Άγγελοι απαστράπτοντες, οβρυζότεροι χρυσού,

Επτά αρχάγγελοι, οι ανώτατες τάξεις των Ασωμάτων:

Μιχαήλ, η ρομφαία κατά των εχθρών…

Γαβριήλ, ο αγγελιοαφόρος της ενανθρωπήσεως του Θεού και διαμεσολαβήτής της σωτηρίας των αθρώπων

Ραφαήλ, πυρφόρος σαν άλλος ήλιος, καθυπουργεί την Αγία Τριάδα, θεραπευτής μυρίων ανθρωπίνων δεινών.

Ουριήλ, ακτινοβόλο φως του Θεού, φωταγωγεί ευτόνως τις ανθρώπινες ψυχές

Σαλαθιήλ, ο διαβιβαστής των προσευχών…

Ιεγουδιήλ, ο μεγαλύνων τον Παντοδύναμο, προτρέπει σε δοξολογία τους πιστούς.

Βαραχιήλ, ο διανέμων στους ανθρώπους, σύμφωνα με τις ανάγκες ενός έκαστου, τις ευλογίες του Θεού!

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

+ Εκείνος που σκέπτεται το κακό, ακόμη και αν δεν διαπράξει κανένα κακό, αστοχεί ενώπιον του Θεού και ενώπιον της ίδια της ψυχής του αμαρτάνει. Διότι προσβάλλει τον Θεό και χάνει την ψυχή του.   

 

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ  ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ

+ Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επιθυμεί να κάνει όλους τους ανθρώπους όπως είναι Εκείνος! Ως Υιός του Θεού, θέλει Όλοι οι άνθρωποι να γίνουν Υιοί του Θεού κατά υιοθεσία. Ως Βασιλεύς, θέλει να συμβασιλεύσουν μαζί Του. Ως Αρχιερεύς, θέλει όλοι να συνιερουργούν μαζί Του, ως Παντοδύναμος, θέλει όλοι να συμμετέχουν στην δύναμή Του, ως Αΐδιος και Αθάνατος Θεός, θέλει όλοι να μετέχουν στην αθανασία Του, ως Άγιος, θέλει όλοι να μετέχουν στην αγιότητά Του, και ως Αναστάς, θέλει όλοι να είναι παιδιά της Αναστάσεώς. Έτσι θέλησε ο Κύριος και από άπειρη συγκατάβαση ήλθε στη γη, για να μας διαχωρίσει από τα ζώα, για να μας υψώσει πάνω από τη ζωώδη κατάσταση και για να μας αποδώσει τιμή και δόξα πάνω από την ορατή κτίση Του: το κάλλος που είχε ο Αδάμ στον Παράδεισο πριν από την Πτώση.   

 

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

+ Αυτός που αμαρτάνει στο σώμα του, πρέπει να μετανοήσει στο σώμα του!

Δεν υπάρχει μετάνοια μετά το θάνατο! Επελθών γαρ ο θάνατος εν τούτω κρίσης!