Όταν γεννήθηκε του έδωσαν το όνομα Βαρθολομαίος. Από τις
πρώτες μέρες του, φάνηκε αυστηρός νηστευτής. Δεν θήλαζε το μητρικό γάλα, τις
Τετάρτες και τις Παρασκευές, ούτε τις ημέρες που η μητέρα του έτρωγε κρέας.
Μόλις το πρόσεξε αυτό η μητέρα, σταμάτησε τελείως το κρέας.
Όπως η εύφορη γη δέχεται τη βροχή και πλούσια καρποφορεί,
έτσι και η ψυχή του Βαρθολομαίου δεχόταν το περιεχόμενο των βιβλίων που
διάβαζε. Ο Θεός «...διήνοιξεν αυτού τον νουν του συνιέναι τα γραφάς…» Λουκ.
(24, 45). Μεγάλωνε χρόνο με χρόνο και συγχρόνως πλούτιζε σε γνώσεις και αρετή.
Ο Θεός τον ξεχώρισε από βρέφος για την υπηρεσία του.
Λίγες ημέρες πριν από τη γέννησή του, μία Κυριακή, η μητέρα του βρισκόταν σε
ένα Ναό και παρακολουθούσε την Θεία Λειτουργία. Ξαφνικά, καθώς θα άρχιζε η
ανάγνωσης του Ευαγγελίου, φώναξε μέσα από τα μητρικά σπλάχνα! Η φωνή του
ακούστηκε από πολλούς. Την ώρα του χειρουβικού το βρέφος φώναξε πάλι και όταν ο
ιερέας έφτασε στην εκφώνηση «...πρόσχωμεν τα Άγια τοις αγίοις…», το βρέφος
φώναξε για τρίτη φορά. ‘Όλοι τότε κατάλαβαν ότι θα γεννιόταν ένας μεγάλος
Άγιος, ένας “Λύχνος του κόσμου” και υπηρέτης της Αγίας Τριάδος.
Ίδρυσε 40 μοναστήρια και οι ξακουστοί μαθητές του άλλα
πενήντα. Η φήμη του είχε απλωθεί παντού και από κάθε γωνιά του κόσμου έτρεχαν
να τον συμβουλευθούν, να θεραπευθούν ή και να ζήσουν κάτω από τη φωτισμένη
καθοδήγηση του. Υπήρξε εμψυχωτής του έθνους και με την προσευχή του οδήγησε στη
νίκη της Ρωσίας εναντίων των Τατάρων. Όλους τους ευεργετούσε. Όπως ο ήλιος
λάμπει και θερμαίνει με τις ζωογόνες ακτίνες του τη γη, πιο φωτεινά έλαμπε ο
όσιος, που φώτιζε με τα θαύματά του και τις προσευχές του τις ψυχές των
ανθρώπων. Ο μεν ήλιος ανατέλλει και δύει, η δόξα αυτού του θαυματουργού αγίου,
ποτέ δεν μειώνεται. Το ευεργετικό του γαλήνιο φως θα λάμπει πάντοτε σύμφωνα με
τα λόγια της Αγίας Γραφής: «οι δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι» Παροιμ. (5, 15).
Κύριε Ιησού Χριστέ δια των πρεσβειών του αγίου σου
Σέργιου Ραντόνεζ, ελέησόν και σώσον ημάς. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου