47. ΔΙΑΦΥΛΑΚΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ

Με αφορμή την ευαγγελική περικοπή, Λουκά (18, 18-27), όπου ο Κύριος μας, λέει στον Άρχοντα του Ευαγγελίου να φυλάξει τις εντολές για να σωθεί, αναφέρει και τις αμαρτίες της σαρκός, «…μη μοιχεύσης…», του λέει.

 

Με αφορμή αυτό, θα επιχειρήσουμε εν συντομία, να εκθέσουμε τις αμαρτίες της σαρκός, οι οποίες όπως θα διαπιστώσουμε, ουκ ολίγες, ήταν γνωστές στον αρχαίο κόσμο.

 

Η πορνεία, θεωρείται ένα από τα επτά (7) θανάσιμα αμαρτήματα, όπως αναφέρει ο άγιος Νικόδημος. Τα θανάσιμα αμαρτήματα είναι εκείνα που προσβάλλουν την μεταξύ ημών και Θεού αγάπη, και καθιστούν τους αμαρτάνοντες ενόχους αιωνίου κολάσεως.

 

Τα αμαρτήματα που λέγονται θανάσιμα είναι τα εξής: 1) η Υπερηφάνεια, 2) η Φιλαργυρία, 3) η Πορνεία, 4) ο Φθόνος, 5) η Γαστριμαργία, 6) ο Θυμός και 7) η Ακηδία (ή Αμέλεια). Από αυτά τα επτά βασικά αμαρτήματα πηγάζουν όλα τ’ άλλα. Το τι δε ακριβώς γεννά το καθένα από αυτά μάς το σημειώνει ο Γαβριήλ Φιλαδελφείας στην Ορθόδοξη Ομολογία του, όπως και ο Νικόλαος Βούλγαρης.

 

Τα σαρκικά αμαρτήματα έχουν και αυτά τις δικές τους κατηγορίες. Ξεχωριστά αμαρτήματα τα οποία εμπεριέχουν την διαστροφή της φύσεως μας, την αλογία των επιθυμιών και τέλος αγγίζουν μερικά σαρκικά αμαρτήματα όχι μόνο την παρά φύση αλλά και την παραφροσύνη!!! Αυτά είναι τα εξής: την πορνεία, την μοιχεία, την αρσενοκοιτία, την κτηνοβασία, την αιμομιξία, την παιδοφθορία, την παιδεραστία, την παρθενοφθορία, το συγκυλισμό, τον αυνανισμό, την νεκροφιλία, τον αγοραίο έρωτα, την μίξη σαρκική ομάδων και ατόμων ιδίου φύλλου και όχι μόνον, μέχρι που συνδυάζεται ο έρωτας με την μαύρη μαγεία και τα όργια κ.α.

 

Ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει ν’ αποφεύγουμε με όλη μας τη δύναμη τον μολυσμόν της πορνείας. Κάθε άλλο αμάρτημα, που πράττει ο άνθρωπος, είναι αμάρτημα που διαπράττεται έξω από το σώμα και δεν το βλάπτει αμέσως και κατ' ευθείαν τόσο πολύ. Ενώ εκείνος που πορνεύει, αμαρτάνει εναντίον αυτού τούτου του σώματος, το οποίον και μολύνει και βλάπτει κατά τρόπον άμεσο και ταχύ. Γιατί το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα σας και το έχουμε λάβει από τον Θεό. (Προς Κορινθίους Α' 6,15 και 6,18-19)

 

Ο σαρκικός πόλεμος είναι διπλός, γίνεται δηλαδή και στην ψυχή και στο σώμα. Γι' αυτό πρέπει να παλέψουμε διπλά εναντίον του. Δεν είναι αρκετή η σωματική νηστεία για την απόκτηση της τέλειας σωφροσύνης και της αληθινής αγνείας, αν δεν ακολουθεί συντριβή καρδιάς, πολλή προσευχή στο Θεό, συχνή μελέτη των Γραφών, κόπος και χειρωνακτική εργασία. Αυτά μπορούν να περιορίζουν τις άτακτες ορμές της ψυχής και να την αποτρέπουν από τις αισχρές φαντασίες. Περισσότερο όμως απ' όλα βοηθάει η ταπείνωση της ψυχής, χωρίς την οποία δεν θα μπορέσει κανείς να νικήσει ούτε την πορνεία ούτε τα άλλα πάθη.

 

Πρέπει ακόμα να γνωρίζουμε, ότι στον πόλεμο τούτο πολύ βοηθάει και η αγρυπνία. Γιατί όπως η προσοχή της ημέρας ετοιμάζει την αγιοσύνη της νύχτας, έτσι και η κατά Θεό αγρυπνία της νύχτας, ετοιμάζει στην ψυχή την καθαρότητα της ημέρας. (Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος).

 

Ο Μέγας Βασίλειος για να καταδείξει το μεγάλο αμάρτημα της πορνείας και τα αμαρτήματα που πηγάζουν εξ αυτής θέτει τον κανόνα που δινόταν στην εξομολόγηση.

 

Ο μοιχός τιμωρείται με 15 χρόνια αποχή από την Θεία Κοινωνία, ενώ ο πόρνος με 7 χρόνια. Ο ομοφυλόφιλος και ο κτηνοβάτης τιμωρούνται, όπως και ο μοιχός, με 15 χρόνια αποχή από την Θεία Κοινωνία. Η αδελφομιξία τιμωρείται με 20 έτη αποχή από την Θεία Κοινωνία. Η αιμομιξία τιμωρείται με 12 χρόνια αποχή από την Θεία Κοινωνία, όπως και τον ίδιο κανόνα επιβάλλεται και σ' αυτόν που συνευρίσκεται με την νύφη του. Και όσοι συνουσιάζονται με τις μητριές τους, έχουν επιτίμιο 20 χρόνια αποχή από την Θεία Κοινωνία. Επίσης ο κανόνας του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού ορίζει, ότι όποιος κάνει αυνανισμό, 40 μέρες να μην μεταλαβαίνει, περνώντας αυτές τις μέρες με ξηροφαγία, δηλ. με ψωμί μόνο και νερό και κάνοντας κάθε μέρα 100 γονυκλισίες. Πάντως είναι δύσκολο, όποιος έχει συλληφθεί σ' αυτό το πάθος, να μπορέσει να απαλλαγεί απ' αυτό. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

 

Επίσης οι άνθρωποι, που βγάζουν εκείνες τις αισχρές κασέτες (πορνό) και παρουσιάζουν τις σαρκικές διαστροφές τους, άνδρες και γυναίκες, είναι υποστατικά δαιμονισμένοι, με πολλά-πολλά δαιμόνια! Και όταν πεθάνουν, τα έργα τους ωστόσο συνεχίζουν να τα βλέπουν και να αμαρτάνουν οι άλλοι άνθρωποι, έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνουν την κόλασή τους. Άρα δεν αρκεί κανείς να μετανοήσει, αλλά θα πρέπει να καταστρέψει και τα έργα της αμαρτίας που έκανε εν ζωή. Αλίμονο στον άνθρωπο, που όταν πεθάνει, αφήνει τέτοια κληρονομιά στον κόσμο! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)

 

Πέραν των όσων αναφέραμε αξιοσημείωτο είναι ότι υπάρχουν γονείς, που στέλνουν τα παιδιά τους να πέσουν στην πορνεία, για να μην γίνουν τάχα, ανώμαλα, να μην αποκτήσουν κόμπλεξ! Και επιθυμούν, τα αγόρια τους τουλάχιστον, να έχουν φιλενάδα. Αν γνωρίζαμε σε τι αμαρτία επιπίπταμε!! Ρίχνουμε με τα χέρια μας τα παιδιά μας στην ακολασία, δηλαδή στην κόλαση! Δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό; Τι λόγο θα δώσουμε στο Θεό; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

 

Με την πορνεία και ακολασία, προσφέρω θυσία στον διάβολο, ενώ με την αγνότητα προσφέρω θυσία στον Θεό. Γι' αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος, να προσφέρεται θυσία ζωντανή τα σώματά σας. Δεν είπε τις καρδιές σας, αλλά τα σώματά σας... Δεν μπορώ να πηγαίνω στην Εκκλησία και να πέφτω στην πορνεία. Διότι προσφέρω θυσία στον διάβολο και δεν το καταλαβαίνω... Οι Πατέρες το λένε ρητώς, ότι όταν το σπέρμα σκορπιέται μάταια και ανώφελα, τότε αυτό είναι θυσία και σπονδή στον διάβολο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

 

Ουκ ολίγα είναι τα χωρία στην Αγία Γραφή που καταδεικνύουν το χωρισμό του ανθρώπου από το Θεό με τη πτώση στο πάθος της πορνείας. Σας παραθέτω μερικά.

 

Περί πορνείας – μοιχείας – κτηνοβασίας – αρσενοκοιτία (ομοφυλοφιλία)

 

• «…Πας πόρνος, ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού…». [Κάθε πόρνος, δεν έχει δικαίωμα κληρονομιάς στη Βασιλεία του Χριστού και Θεού.] (Προς Εφεσίους 5,5)

 

• «…πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός…». [Ο Θεός θα κρίνει και θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς.] (Προς Εβραίους 13,4)

 

• «…μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι…». [Ούτε οι μοιχοί, ούτε οι θηλυπρεπείς, ούτε οι ομοφυλόφιλοι, θα κληρονομήσουν την Βασιλεία του Θεού.] (Προς Κορινθίους Α' 6,9-10)

 

• «…καὶ ὃς ἂν δῷ κοιτασίαν αὐτοῦ ἐν τετράποδι, θανάτῳ θανατούσθω, καὶ τὸ τετράπουν ἀποκτενεῖτε…». [Εκείνος ο οποίος θα διαπράξει κτηνοβασία, θα τιμωρηθεί με θάνατο και το τετράποδο πρέπει να το φονεύσετε.] (Λευιτικόν 20,15)

 

• «…πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸν ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ…». [Όποιος βλέπει γυναίκα με την πονηρή επιθυμία προς αμαρτία, ήδη με την εμπαθή αυτήν ματιά, διέπραξε την αμαρτία της μοιχείας μέσα στην ακάθαρτη καρδιά του.] (Κατά Ματθαίον 5,28) - Όπως ένας καπετάνιος, ο οποίος θα ναυαγήσει στο λιμάνι, δεν μπορεί να βρει καμία (λογική) δικαιολογία για το ναυάγιο, έτσι και ο άνθρωπος, μετά την ασφάλεια, την οποία του παρέχει ο γάμος, όταν υπονομεύει τους γάμους των άλλων ή βλέπει με λαγνεία οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, δεν είναι δυνατόν να βρει καμία δικαιολογία, ούτε απέναντι στον Θεό, ούτε απέναντι στους ανθρώπους, έστω και αν προβάλλει ως δικαιολογία την αδυναμία της φύσεώς του. (Ιερός Χρυσόστομος)

 

• «…ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσει, μοιχᾶται...». [Όποιος χωρίσει την γυναίκα του, χωρίς την αιτία της μοιχείας, την σπρώχνει στην μοιχεία (διότι μοιχεία είναι πλέον, εάν αυτή έλθει εις νέο γάμο, εφόσον ζει ο πρώτος της άνδρας). Και εκείνος που θα λάβει ως σύζυγο διεζευγμένη γυναίκα, διαπράττει μοιχεία.] (Κατά Ματθαίον 5,32 και 19,9)

 

• «…ὁ δὲ μοιχὸς δι᾿ ἔνδειαν φρενῶν ἀπώλειαν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ περιποιεῖται ὀδύνας τε καὶ ἀτιμίας ὑποφέρει, τὸ δὲ ὄνειδος αὐτοῦ οὐκ ἐξαλειφθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα…». [Ο μοιχός, εξ αιτίας της αφροσύνης του, ετοιμάζει και επιφέρει καταστροφή στην ζωή του. Θα υποφέρει πόνους και εξευτελισμούς και ατιμώσεις. Η ντροπή και η καταισχύνη του, δεν θα εξαλειφτεί ποτέ στον αιώνα.] (Παροιμίες 6,32-33)

 

• «…Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος· πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός…». [Ο γάμος να θεωρείται από όλους σας άξιος τιμής και η συζυγική κλίνη να είναι αμόλυντη, γιατί ο Θεός θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς.] (Προς Εβραίους 13,4)

 

• «…τέκνα δὲ μοιχῶν ἀτέλεστα ἔσται, καὶ ἐκ παρανόμου κοίτης σπέρμα ἀφανισθήσεται…». [Εξ αντιθέτου, τα τέκνα των μοιχών, ποτέ δεν θα προοδεύσουν. Παιδιά παρανόμου κλίνης, σύντομα θα εξολοθρευτούν.] (Σοφία Σολομώντος 3,16) - Όταν κανείς πέφτει στην μοιχεία, τα παιδιά του θα δεχτούν την τιμωρία. Ακούστε τι λέει η «Σοφία Σολομώντα», (3,14). Τα παιδιά των μοιχών ή θα πεθάνουν ή δεν θα προκόψουν. Πόσοι άνθρωποι υποφέρουν στΗ ζωή, γιατί ο πατέρας τους, ή η μάνα τους, στάθηκαν μοιχοί καΙ μοιχαλίδες... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

 

Ο Ιερός Χρυσόστομος μας συμβουλεύει, πως, ο μοιχός όλους τους φοβάται και την γυναίκα του και τον άντρα της μοιχαλίδας και την ίδια την μοιχαλίδα και τους γνωστούς και τους φίλους και τους συγγενείς και τους τοίχους και την σκιά του ακόμα. Και προπαντός έχει τον χειρότερο φόβο! Μέσα του φωνάζει η συνείδηση, κλωτσάει καθημερινά και τον ενοχλεί. Αν σκεφτεί μάλιστα και το δικαστήριο του Θεού, δεν θα μπορέσει πουθενά να σταθεί.

 

Ακούστε τον Απόστολο Παύλο που λέει: «…Να μην γίνει κάνεις πόρνος και βέβηλος σαν τον Ησαύ, ο οποίος παραχώρησε τα πρωτοτόκια του για ένα πιάτο φαΐ…».

 

Να προσέξουν αυτοί που γράφτηκαν στα βιβλία των αγγέλων, επιθυμώντας να ζήσουν με σωφροσύνη, να μην ξεγραφτούν πάλι από αυτά, εξαιτίας της παραδόσεως του εαυτού τους στην πορνεία. Και πάλι, κατορθώνοντας τη σωφροσύνη, να μην υπερηφανευτούν απέναντι σ’ εκείνους που προτίμησαν τη χαμηλότερη θέση, μέσα στο γάμο.

 

Ας είναι σε όλα τιμημένος ο γάμος και η κοίτη ας φυλάσσεται καθαρή από κάθε μολυσμό. Ας έχουν καλές ελπίδες όσοι ζουν νόμιμα και σωστά το μυστήριο του γάμου και όχι να τον χρησιμοποιούν με άμετρη εξουσία, σαν μέσο για ασέλγεια. Να έχουν καιρούς εγκράτειας «…για να επιδίδονται απερίσπαστοι στην προσευχή…» (Α΄Κορ. 7, 5).

 

Εκείνοι που έχουν κάνει ένα γάμο, ας μην αποδοκιμάζουν αυτούς που έχουν κάνει και δεύτερο.  Καλό και θαυμάσιο πράγμα είναι η εγκράτεια. Επιτρέπεται όμως να παντρευτούν για δεύτερη φορά, εκείνοι, που δεν έχουν την δύναμη να εγκρατευθούν, για να μην πέσουν στην πορνεία:  «…Καλό είναι να μένουν αυτοί όπως εγώ, λέει ο απόστολος Παύλος (Α’ Κορ. 7, 8).  Αν όμως δεν εγκρατέβονται, ας έρχονται σε γάμο, γιατί είναι προτιμότερο να παντρευτεί κανείς, παρά να καίγεται από τη φλόγα της επιθυμίας (Α’ Κορ. 7, 9). Όλα όμως τα υπόλοιπα, πορνεία και κάθε είδος ακολασίας, να διώχνονται μακριά και να τηρείται το σώμα καθαρό για την αγάπη του Κυρίου, ώστε και ο Κύριος να ευλογεί και να αγιάζει το σώμα. 

 

Να μη λέμε ποτέ ότι το σώμα είναι αιτία της αμαρτίας. Γιατί αν το σώμα είναι αιτία της αμαρτίας, τότε, γιατί ο νεκρός δεν αμαρτάνει; Βάλε στο δεξί χέρι κάποιου νεκρού, που μόλις πέθανε, ένα ξίφος, αλλά φόνος δεν θα γίνει. Ας περάσουν πλάι από το νεκρό νέο, μόλις πεθάνει, χίλιες καλλονές. Δεν πρόκειται να του δημιουργηθεί καμία επιθυμία πορνείας. Γιατί; Επειδή το σώμα δεν φτάνει από μόνο του, αλλά αμαρτάνει η ψυχή, ενεργώντας με το σώμα. Το σώμα είναι εργαλείο και μοιάζει με ρούχο και στολή της ψυχής. Κι αν παραδοθεί από αυτή στην πορνεία, γίνεται ακάθαρτο. Αν όμως συζήσει με αγία ψυχή, γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος. Δεν τα λέω εγώ αυτά, αλλά τα έχει πει ο Απόστολος Παύλος: Δεν ξέρετε ότι τα σώματα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος που βρίσκεται μέσα σας; (Α Κορ. 6, 19).  Μη μολύνεις την όμορφη αυτή στολή σου. Κι αν έτυχες και τη μόλυνες, πλύνε την τώρα με τη μετάνοια, επειδή τώρα είναι καιρός  λουτρού παλιγγενεσίας.

 

Να μην πούμε αυτό που λένε οι αιρετικοί, ότι είναι ξένο το ένδυμα της ψυχής μας, το σώμα μας, αλλά ας το σπαγχνιστούμε ως κάτι δικό μας. Γιατί πρέπει να δώσουμε λόγο στον Κύριο, για όλα όσα πράξαμε με το σώμα (Β Κορ. 5, 10) Μην πεις ποτέ «…κανείς δεν με βλέπει…». Σοφ. Σειράχ (23, 18) & Ησ. (29, 15), μη νομίσεις ότι δεν υπάρχει μάρτυρας των πράξεών σου. Μπορεί πολλές φορές, πράγματι, να μη σε βλέπει άνθρωπος. Όμως ο Πλάστης, ο αόρατος και ο αιώνιος μάρτυρας, παραμένει πάντα στον ουρανό αξιόπιστος (Ψαλ. 88, 38) και βλέπει όλα όσα συμβαίνουν. Αλλά μένουν και τα αποτυπώματα της αμαρτίας στο σώμα. Γιατί, όπως ακριβώς μία βαθιά πληγή στο σώμα, και αν ακόμα θεραπεύτηκε, αφήνει ουλή, έτσι και η αμαρτία πληγώνει την ψυχή και το σώμα και αφήνει σ’ όλο το σώμα πλέον σημάδια και ουλές, οι οποίες αφαιρούνται μόνο από τα σώματα εκείνων, που δέχτηκαν το Άγιο Βάπτισμα.

 

Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας και συγκεκριμένα στην ενότητα «ΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ» θίξαμε και καυτηριάσαμε θέματα όπως η έγκριση με νόμο «για γάμο από άτομα του ιδίου φύλου», με τις χώρες που ψήφισαν το νομοσχέδιο να ανέρχονται στις 15, με άλλες 8 χώρες να δέχονται «Σύμφωνο συμβίωσης» μεταξύ αυτών των ατόμων.[1] Επίσης σε 26 χώρες και σε ορισμένες ομοσπονδιακές περιφέρειες έχουν ψηφίσει νόμο υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλοφιλικά ζευγάρια. Με άλλα λόγια η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ της ΑΝΟΜΙΑΣ πάει σύννεφο… Τρέμω στην ιδέα των λόγων του μακαριστού γέροντα π. Αθανάσιου Μυτιληναίου «…Ο πανσεξουαλισμός θα φέρει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο!...». Τίποτα άλλο δεν μισεί τόσο ο Θεός, όσο την ηδονική ακαθαρσία του σώματος. Όπως ο χοίρος όταν είναι γεμάτος από βούρκο, όπου και αν πάει, όλα τα γεμίζει με την δυσοσμία του και τις αισθήσεις τις χορταίνει με κοπριά, έτσι και η πορνεία.

Κλείνοντας, θέλω να δώσω ένα μήνυμα ελπίδας! Είδαμε σε ποια κατακριτέα κατάσταση επισύρει την ψυχή του ο άνθρωπος που σέρνεται από το πάθος της πορνείας. Όμως, αν κάποιον τον έδεσε αυτό το πάθος, και μόλυνε το σώμα του με πολλές και διάφορες ασελγείες, να ΜΗΝ απελπιστεί. 

Να θυμηθείς τη Ραάβ και ήλπιζε και εσύ στη σωτηρία. Γιατί, αν σώθηκε εκείνη που πόρνευσε φανερά και δημόσια, και μάλιστα πριν δεχτεί τη Χάρη του Βαπτίσματος, δεν μπορούμε να σωθούμε με νηστεία και μετάνοια; Ερεύνησε και ρώτησε να μάθεις, πώς σώθηκε εκείνη. Είπε μονάχα αυτό: «…Μόνο ο Θεός σας, υπάρχει στον ουρανό και στη γη!...». Είπε ο Θεός σας! Δεν τόλμησε να Τον ονομάσει και δικό της Θεό, εξαιτίας της αμαρτωλότητά της. Και αν θέλεις να βεβαιωθείς ότι ο Θεός τη συγχώρεσε και τη δέχτηκε πάλι κοντά Του, έχεις γραπτή ομολογία που αναφέρεται στο ψαλμό: «…Θα θυμηθώ τη Ραάβ και τη Βαβυλώνα, οι οποίες με αναγνωρίζουν ως Θεό…». (Ψαλ. 86, 4). Ω, μεγάλη η φιλανθρωπία του Θεού, να καταδέχεται να μνημονεύει και τις πόρνες μέσα στην Αγία Γραφή! Και όχι απλώς να τις μνημονεύει, αλλά και να λέει: «…Θα θυμηθώ τη Ραάβ και τη Βαβυλώνα…» Και να συμπληρώνει: «…Εκείνες που με αναγνωρίζουν ως Θεό…». 

 

Υπάρχει λοιπόν και για τους άνδρες και για τις γυναίκες σωτηρία και είναι εκείνη που έρχεται με τη μετάνοια.

---

[1] https://op.europa.eu/webpub/com/factsheets/lgbti/el/