(ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ)
Συχνά διερωτώμαι πόσο χαμηλά μπορούμε να φτάσουμε ως άνθρωποι και βλέπω πως η πτώση αυτή δεν έχει τελειωμό…
Αυτός ο διευθυντής Σχολείου επ’
ονόματι Γαβριήλ, καλλιτέχνης στην ταμπέλα, έβγαλε στην δημοσιότητα αρκετούς από
τους πίνακές του, που δημιούργησαν σάλο και αναστάτωση της κοινής γνώμης…
Πολλοί από τους πίνακες του, εμένα
προσωπικά μου προκαλούν εμετό, ιδίως αυτοί που σατιρίζουν το Χριστό… Αλλά για
να μην με πείτε φανατικό, ας παραγράψουμε αυτούς τους πίνακες, μιας και η
βλασφημία του προσώπου αλλά και του ονόματος του Χριστού, φέρνει τη δική του
προσωπική καταδίκη, γιατί μπορεί η καλλιτεχνική του ελευθερία, σ’ ένα κόσμο
διεφθαρμένο, να του επιτρέπει το βέβηλο, το άσεμνο, αλλά ξεχνάει και ξεχνάμε,
πως καμιά ελευθερία δεν έχουμε!... Την στιγμή που σε περιορίζει ο τάφος, η φθαρτότητα
του σώματος καμιά ελευθερία δεν έχουμε… Μια
μόνο ελευθερία έχουμε! Της επιλογής της αρετής ή της κακίας! Και όπως το
παιδί εξαρτάται από την φροντίδα και την αγκαλιά της μάνας, έτσι και ο άνθρωπος
εξαρτάται συνεχώς από τις άκτιστες ενέργειες της Χάριτος του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού, τελεία και παύλα!…
Αλλά ας αφήσουμε το πνευματικό και ας
πάμε στο κοσμικό (καλλιτεχνικό) κομμάτι! Την στιγμή που απεικονίζουν οι πίνακές
του, είτε το πρόεδρο γυμνό, είτε να κατουράνε στον αρχιεπίσκοπο ή στο Γρίβα οι
σκύλοι, (χωρίς να σημαίνει ότι εγώ που γράφω ταυτίζομαι με την πολιτεία αυτών
των ανθρώπων), αλλά πάραυτα αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν κάποιους θεσμούς
τούτου του τόπου, είναι απαράδεκτο να γίνεται αποδεκτό, στη σφαίρα της
καλλιτεχνικής ελευθερίας!
Ας μην ξεχνάμε πως ο Γρίβας είναι
νεκρός… που πήγε ο σεβασμός στους νεκρούς; Δεν υπάρχει;… Για χάρη της δικής του
ελευθερίας ισοπέδωσε όλες τις άλλες ελευθερίες!!!
Το όλο οικοδόμημα ακόμα και αν
νοσεί, με την ασύδοτη κατάκριση, αποκόβεται η πρόθεση στη δυνατότητα ίασης,
αλλά κατακερματίζεται και του δίνεις το τελειωτικό κτύπημα της καταδίκης του.
Αυτό δεν λέγεται ούτε αγάπη προς τον πλησίον μήτε προς την πατρίδα!
Αυτή όμως η καλλιτεχνική ελευθερία και
σας ερωτώ δημόσια, θα έβρισκε σάρκα και οστά αν έβαζε τους μαθητές του να
κατουράνε στους εκπαιδευτικούς; Αυτήν την ελευθερία ως εκπαιδευτικός μεταδίδει στους
μαθητές του;…
Ή αν θέλετε να δώσουμε ακόμη
περισσότερη προβολή και βαθύτερο νόημα στο δικαίωμα της καλλιτεχνικής του
ελευθερίας, θα μπορούσε να απεικόνιζε κυπριακούς γαϊδάρους να χέζουν του Μωάμεθ!…
Να δούμε αυτή η καλλιτεχνική του ελευθερία πόσο θα κρατούσε… Θέλει αρετή και
τόλμη η ελευθερία… είπε κάποτε ο Α. Κάλβος
Επισυνάπτω μερικές από τις φωτογραφίες
του καλλιτέχνη… Όλα αυτά δεν τα γράφω για σχολιασμό… τα γράφω για προβληματισμό…
Σχόλια θα βρείτε στο διαδίκτυο είναι γεμάτα… Και η πτώση των ανθρώπων δεν έχει
τελειωμό… Κύριε συγχώρησον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου