Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

3. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Α' ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ (8, 8 - 9, 2) - ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Α´ Κορινθίους (8, 8 – 9, 2)

«…Αδελφοί, βρώμα ημάς ου παρίστησι τω Θεώ∙ ούτε γαρ εάν φάγωμεν περισσεύομεν, ούτε γαρ εάν μη φάγωμεν υστερούμεθα. Βλέπετε δε μήπως η εξουσία υμών αύτη πρόσκομμα γένηται τοις ασθενούσιν. Εάν γαρ τις ίδη σε, τον έχοντα γνώσιν, εν ειδωλείω κατακείμενον, ουχί η συνείδησις αυτού ασθενούς όντος οικοδομηθήσεται εις το τα ειδωλόθυτα εσθίειν; Και απολείται ο ασθενών αδελφός επί τη ση γνώσει, δι’ ον Χριστός απέθανεν. Ούτω δε αμαρτάνοντες εις τους αδελφούς και τύπτοντες αυτών την συνείδησιν ασθενούσαν εις Χριστόν αμαρτάνετε. Διόπερ ει βρώμα σκανδαλίζει τον αδελφόν μου, ου μη φάγω κρέα εις τον αιώνα, ίνα μη τον αδελφόν μου, σκανδαλίσω. Ουκ ειμί απόστολος; Ουκ ειμί ελεύθερος; Ουχί Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών εώρακα; Ου το έργον μου υμείς εστε εν Κυρίω; Ει άλλοις ουκ ειμί απόστολος, αλλά γε υμίν ειμι∙ η γαρ σφραγίς της εμής αποστολής υμείς εστε εν Κυρίω…».

Απόδοση σε απλή γλώσσα

«…Αδελφοί, δεν είναι οι τροφές που θα καθορίσουν τη θέση μας απέναντι στον Θεό∙ ούτε αν δεν φάμε κάποιες απ’ αυτές χάνουμε κάτι ούτε αν φάμε αποκτάμε κάτι παραπάνω. Προσέξτε όμως, μήπως το ελεύθερο αυτό δικαίωμα σας γίνει αιτία να σκοντάψουν και να πέσουν εκείνοι που η πίστη τους είναι αδύνατη. Πράγματι, αν κάποιος, απ’ αυτούς δει εσένα, που έχεις τη «γνώση», να κάθεσαι στο τραπέζι ενός ειδωλολατρικού ναού, η συνείδησή του, αφού αυτός είναι αδύνατος, δεν θα παρασυρθεί από το παράδειγμά σου και δεν θα παρακινηθεί να τρώει τα ειδωλόθυτα; Έτσι, η δική σου «γνώση» θα προκαλέσει τον χαμό αυτού του αδυνάτου, του αδελφού μας, για τον οποίον ο Χριστός έδωσε τη ζωή του. Αμαρτάνοντας όμως μ’ αυτόν τον τρόπο απέναντι στους αδελφούς και πληγώνοντας τη συνείδησή τους που είναι αδύνατη, αμαρτάνετε απέναντι στον ίδιο τον Χριστό. Γι’ αυτό, αν κάποια τροφή μπορεί να γίνεται αιτία να σκοντάφτει και να πέφτει ο αδελφός μου, εγώ δεν θα βάλω ποτέ κρέας στο στόμα μου, για να μην γίνω αιτία να πέσει ο αδελφός μου. Πάρτε παράδειγμα εμένα. Δεν είμαι απόστολος; δεν είμαι ελεύθερος; δεν είδα αναστημένο τον Ιησού, τον Κύριό μας; δεν είστε εσείς ο καρπός του κόπου μου στην υπηρεσία του Κυρίου; Κι αν ακόμα άλλοι αρνούνται να με αναγνωρίσουν ως απόστολο, για σας οπωσδήποτε είμαι∙ γιατί η ίδια η ύπαρξη της Εκκλησίας σας είναι η απόδειξη πως είμαι απόστολος…».

ΑΝΑΛΥΣΗ

Αποφεύγετε το σκάνδαλο και τον σκανδαλισμό

Το καιρώ εκείνο οι άνθρωποι προσέφεραν θυσίες ζώων και ένα μέρος από τα ζώα καιγόταν στο βωμό και τ’ άλλο δινόταν στον κόσμο για κατανάλωση.

Μερικοί Χριστιανοί ελαφρά τη συνειδήσει, είτε αγόραζαν τέτοια κρέατα, είτε κάθονταν και συνέτρωγαν με τους άλλους στους βωμούς, δικαιολογώντας τη στάση τους, πως είδωλα και θεοί δεν υπάρχουν, αφού ένας είναι ο αληθινός Θεός. Επομένως θυσίες σε ανύπαρκτα όντα είναι καθαρή ανοησία, άρα μήτε τα κρέατα αυτά μολύνουν, μήτε έχουν τα είδωλα και οι εκάστοτε θεοί αρνητική επίδραση πάνω τους.

Ο απόστολος Παύλος, σαν μεγάλος παιδαγωγός, προτρέπει όλους αυτούς που δεν έχουν την πρέπουσα διάκριση για να προσεγγίσουν σωστά το όλο ζήτημα το εξής.

«…Εάν γαρ τις ίδη σε, τον έχοντα γνώσιν, εν ειδωλείω κατακείμενον, ουχί η συνείδησις αυτού ασθενούς όντος οικοδομηθήσεται εις το τα ειδωλόθυτα εσθίειν;…» δηλ. αν κάποιος δει εσένα, που έχεις τη «γνώση», να κάθεσαι στο τραπέζι ενός ειδωλολατρικού ναού, η συνείδησή του, αφού αυτός είναι αδύνατος, δεν θα παρασυρθεί από το παράδειγμά σου και δεν θα παρακινηθεί να τρώει τα ειδωλόθυτα[1];

Πρέπει να υπάρχει πρώτα αγάπη και σεβασμός στον κάθε συνάνθρωπό μας. Μπορεί ναι μεν εμείς να είμαστε άψογοι στην εκτέλεση του θείου Νόμου, αλλά ο αδύνατος στην πίστη ή στη γνώση συνάνθρωπός μας σκανδαλίζεται από το παράδειγμά μας. Και πάνω σ’ αυτό συμπληρώνει ο απόστολος:

«…Και απολείται ο ασθενών αδελφός επί τη ση γνώσει, δι’ ον Χριστός απέθανεν…» δηλ. η δική σου «γνώση» θα προκαλέσει τον χαμό αυτού του αδυνάτου, του αδελφού μας, για τον οποίον ο Χριστός έδωσε τη ζωή του. Δικαιολογημένα θα σκεφθεί, πως αυτοί που είναι άνθρωποι του Νόμου και γνωρίζουν περισσότερα από μένα, κάνουν και ενεργούν αντίθετα με το Νόμο, γιατί και εγώ να μην κάνω τα ίδια;

Αυστηρή και αμείλικτη θα’ ναι η τιμωρία των ανθρώπων εκείνων, που οι πράξεις τους και η ζωή τους να΄ ναι αιτία να σκανδαλίζονται οι αδερφοί του. Τι μας λέει ο Κύριος στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο; «…ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης…» δηλ. Όποιος όμως σκανδαλίσει και παρασύρει εις την αμαρτία ένα από τους μικρούς και απλοϊκούς αυτούς, που πιστεύουν εις εμέ, είναι προτιμότερο δι' αυτόν να κρεμασθεί στον τράχηλό του μυλόπετρα από εκείνες που γυρίζει ο όνος στον μύλον, και να καταποντισθεί εις την ανοικτή θάλασσα. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε το τι ποιούμε, πως ενεργούμε, γιατί δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά μας περιζώνει πλήθος ανθρώπων, που πολλές φορές εξαρτώνται από μας. Ιδιαίτερα αν έχουμε και κάποιο αξίωμα στην κοινωνία στην οποία υπαγόμαστε και ο λόγος μας έχει και την αντίστοιχη επίδραση και υπόσταση.

Ο απόστολος Παύλος για ν’ αποφύγει το σκανδαλισμό, γνωριζόμενος πόσο ζημιογόνος είναι για την ψυχή του ανθρώπου μας λέει: «…Ει βρώμα σκανδαλίζει τον αδελφόν μου, ου μη φάγω κρέα εις τον αιώνα, ίνα μη τον αδελφόν μου, σκανδαλίσω…» δηλ. αν κάποιο είδος τροφής γίνει αιτία να σκανδαλισθεί και να πέσει ο αδερφός μας, τότε εγώ δεν θα φάω ποτέ κρέατα για να μην σκανδαλίσω τον αδερφό μου. Προτιμά να μείνει νηστικός, να στερηθεί, να ταλαιπωρηθεί για να ΜΗΝ τύχει επ’ ουδενί καμίας υπόνοιας να σκανδαλισθεί ο συνάνθρωπός του.

Η τροφή του κάθε ανθρώπου χαρακτηρίζει την ζωή του; Πως απαντά εδώ ο απόστολος;

«…Bρώμα ημάς ου παρίστησι τω Θεώ…». Εδώ ο απόστολος μάς τονίζει πως δεν είναι τα φαγητά που καθορίζουν την προσωπική θέση του καθενός απέναντι στο Θεό. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια περίοδος νηστειών αλλά και συνάμα η αυστηρότερη. Κάποιος που δεν νηστεύει και τρώει επιδεικτικά καταλύσιμα φαγητά, γίνεται αιτία σκανδαλισμού, έστω και αν ο ίδιος δεν νιώθει ή δεν υφίσταται κάποια ψυχική ενοχή. Με το ίδιο σκεπτικό, αφού κανένας νόμος δεν τον εμποδίζει θα μπορούσε να προχωρήσει και στην κατάργηση κι άλλων εντολών.

Σκάνδαλα και σκανδαλισμοί προκαλούνται με πολλούς τρόπους. Την άμεση ευθύνη έχει ο άνθρωπος, όταν παρασύρει τον συνάνθρωπό του, που έχει ασθενή πίστη. Ο Θεός αποστρέφεται όσους επιδιώκουν να δημιουργούν σκάνδαλα, γιατί η συμπεριφορά τους αυτή, απομακρύνει το χριστιανό από την πίστη. Η αποφυγή των σκανδάλων είναι κατορθωτή, όταν ο άνθρωπος διέπετε από αγάπη. Ο απόστολος Παύλος μάς προτρέπει τα έργα μας και οι πράξεις μας να χαρακτηρίζονται από αγάπη. Ακόμα έστω και με το φαγητό μου στενοχωρώ ή σκανδαλίζω τον συνάνθρωπό μου, τότε η πράξη μου αυτή δεν διέπετε από την καρδιά μας «…πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω…» Α’ Κορ. (16,14) δηλ. τα πάντα τα οποία λέγουμε και κάνουμε να γίνονται με αγάπη.