4. Κατά Ιωάννη "...ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει..."

 

12 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα μου πορεύομαι.

12 Σας βεβαιώνω πως αυτός που πιστεύει σ’ εμένα, θα κάνει κι εκείνος τα ίδια έργα που κάνω εγώ και μάλιστα ακόμη μεγαλύτερα απ’ αυτά, γιατί εγώ πηγαίνω κοντά στον Πατέρα.

Σ’ αυτόν τον στίχο παρερμηνεύεται η λέξη μείζονα… Πολλοί διερωτώνται τι είδους θαύματα θα κάνουν οι άνθρωποι που να είναι μεγαλύτερα απ’ αυτά που έκανε ο Κύριος.

Το μείζον εδώ κρύβει δύο ερμηνείες. Η πρώτη θα μπορούσε να σημαίνει μεγαλύτερα με την έννοια του θαυμαστότερου, και η δε δεύτερη, μεγαλύτερα σε αριθμό, με την έννοια του περισσότερου, απ’ αυτά που ήδη έγιναν.

Με όποια έννοια και να το πιάσει κάποιος, ο καλός Θεός φρόντισε να επαληθευτούν τα λόγια Του, και με τις δύο ερμηνείες.

Η δε δεύτερη ερμηνεία εύκολα επαληθεύεται καθώς μέσα στο διάβα των αιώνων αναρίθμητα θαύματα έγιναν από τους ανθρώπους του Θεού, δια της Χάριτός Του, με κύριο γνώμονα την ανάταση της ψυχής των ανθρώπων, την αναθάρρηση από τα ποίκιλα προβλήματα της επίγειας ζωής και την ελπίδα που φέρει το όνομα Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος.

Τώρα όσον αφορά την 1^ην ερμηνεία που έχει να κάνει με θαύματα μεγαλύτερα σε δυσκολία ή αν θέλετε θαυμαστότερα, πιο μεγαλεπήβολα, είναι εδώ που οι άνθρωποι δεν μπορούν να το εννοήσουν, καθώς τι θα μπορούσε ο άνθρωπος να κάνει, που είδη ο Θεός δεν το έκανε, γι’ αυτό και συγκλίνουν οι περισσότεροι προς την 2^ην ερμηνεία.

Και όμως ταπεινά σας παραθέτω μερικά εξ αυτών που έγιναν τόσο από τους αποστόλους Του, που θα μπορούσε κάποιος να πει «πράγματι μέγα θαύμα εστί». Αλλά ποια είναι αυτά τα μεγαλύτερα έργα;

1.    Τέτοιο έργο ήταν, ότι η σκιά των αποστόλων, όταν αυτοί περνούσαν, θεράπευε τους ασθενείς. Μεγαλύτερο έργο ήταν η σκιά να θεραπεύει ή το κράσπεδο του ιματίου να εκπέμπει δύναμη θεραπείας… Πραξ. (5,15) «…ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν…»

2.     (Έπειτα) περισσότεροι πίστευαν στους αποστόλους παρά στον ίδιο τον Κύριο, όταν κήρυττε με τα δικά του χείλη… Δεν έφυγε από αυτόν ο πλούσιος νέος λυπημένος;… Και όμως έπειτα η προτροπή που έγινε στα αυτιά τους, ακολουθήθηκε όχι από έναν, αλλά από πολλούς, όταν ο αγαθός Διδάσκαλος μιλούσε μέσω των μαθητών Του… Εδώ λοιπόν βλέπετε, ότι ενεργούσε μεγαλύτερα έργα, όταν κήρυττε μέσω των πιστών, παρά όταν ο ίδιος μιλούσε…

3.    Και δεν είναι μεγαλύτερο έργο να παράγεις δίκαιο άνδρα από άδικο;… Μπορώ, χωρίς δισταγμό να ονομάσω αυτό μεγαλύτερο από τους ουρανούς και τη γη… Διότι ο ουρανός και η γη θα φύγουν, αλλά η σωτηρία και δικαίωση αυτών που έχει προγνωρίσει ο Θεός, θα μείνει για πάντα…

4. Στους ουρανούς υπάρχουν θρόνοι, κυριότητες, αρχές, εξουσίες, δυνάμεις, αρχάγγελοι και άγγελοι… Αυτός που μπορεί να καταλάβει και να κρίνει, ας πει εάν είναι μεγαλύτερο το να δημιουργεί κάποιος δίκαια όντα, ή είναι μεγαλύτερο το να κάνει δίκαιους τους κακούς. Διότι τουλάχιστον, εάν και για τα δύο απαιτείται ίση δύναμη, για το δεύτερο χρειάζεται μεγαλύτερο έλεος!

5.  Ότι πέτυχαν ο Πέτρος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, ο Παύλος σε όλο τον κόσμο, ένας απλός ιεροκήρυκας ή πιστός που συνεργεί στο να κατεβεί το Πνεύμα σε μια καρδιά, δεν είχαν επιτευχθεί πριν ο Ιησούς Χριστός σταυρωθεί. Διότι, για να πραγματοποιηθούν τέτοια γεγονότα, απαιτείτο να φύγει το μεσότοιχο του φραγμού μεταξύ Θεού και ανθρώπων· με άλλα λόγια, να δοξαστεί ο Ιησούς.

Πραξ. 5, (12 – 13) «…Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός.

Οι πράξεις των αποστόλων καταμαρτυρούν πως οι απόστολοι και μαθητές του Κυρίου έπρατταν σημεία και τέρατα, θαύματα που ο λαός βλέποντάς τα εκστατικώς τους δοξολογούσε!

Όλα αυτά φυσικά δεν θα γινόντουσαν αν δεν υπήρχε το ΒΑΣΙΚΟ συστατικό, ή αν θέλετε η θεμελιώδης αρχή, που δεν είναι άλλο από την πίστη. «…Αυτός που πιστεύει σε μένα…» είπε ο Χριστός, «…θα κάνει έργα μεγαλύτερα!..». Ο όρος της πίστης είναι αναγκαίος, γι’ αυτό και επαναλαμβάνεται συνεχώς μέσα σε όλη την Καινή Διαθήκη.  

Όλα αυτά τα θαύματα που έγιναν μετά Χριστό, είναι απόδειξη της δύναμης Αυτού που τα έχει δώσει, όχι αυτού που το κάνει· διότι αυτός που στο όνομα του Χριστού κάνει έργα μεγαλύτερα από αυτά του Χριστού, ανακηρύττει τη δύναμη του Χριστού! Τα θαύματα τα οποία οι απόστολοι θα ενεργούσαν, θα τα ενεργούσαν στο όνομα του Χριστού και με την πίστη σε Αυτόν. Αυτό όμως, δοξάζει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από κάθε άλλο τη δύναμη του Χριστού, διότι όχι μόνο ο ίδιος εργάστηκε θαύματα υπερφυσικά, αλλά έδωσε δύναμη και σε άλλους να κάνουν τέτοια.

Η διάδοση του Χριστιανισμού ανά τον κόσμο, που συμβολίζεται με τα 153 μεγάλα ψάρια (Ιω. κα 1-14), η επιστροφή των Ελλήνων και η ένωσή τους με τους Ιουδαίους σε μία εκκλησία, αυτά είναι τα μεγαλύτερα έργα.

Η υπεροχή αυτή σε μεγαλύτερα πνευματικά έργα, την οποία ο Κύριος υποσχέθηκε στους μαθητές, βασίζεται στην εξύψωση του ιδίου του Χριστού μετά το θάνατό Του.

«Διότι πορεύομαι προς τον Πατέρα, για να συνεδρεύσω με αυτόν δηλαδή και να συμβασιλεύσω, ως Θεός από Θεό, με δύναμη και εξουσία που δεν θα καλύπτεται».

«Διότι δεν αφανίζομαι, αλλά πηγαίνω εκεί όπου είναι πιο ευτυχισμένη η ζωή. Και τόσο πολύ δεν θα φανώ αδύναμος έστω και αν πεθάνω, ώστε και άλλους θα ενισχύσω ώστε να κάνουν μεγαλύτερα έργα. Μη λοιπόν λυπάστε για το θάνατό μου».

Πορεύομαι προς τον Πατέρα μου και από εκεί θα μπορώ να σας παρέχω τέτοια δύναμη· θα σας αποστείλω από εκεί τον Παράκλητο, από τον οποίο θα ντυθείτε δύναμη Ιωά (14, 16 & 26).

Αυτά εν συντομία αγαπητοί μου αναγνώστες. Εύχομαι να ωφεληθήκατε από τα αναγραφόμενα και δια της Αγάπης του Κυρίου μας και τη βοήθεια του Παναγίου Πνεύματος να πορευόμαστε εν επίγνωση και ειρήνη στο διάβα της πρόσκαιρης ζωής μας και ας μη ταράσσεται η καρδία μας, αλλά δια της πίστεως στο ΜΟΝΟ και αληθινό Θεό θα υπάρξει στο τέλος και ο στέφανος. Να εύχεστε!