ΜΑ'. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

Την Αγία Γραφή, στους 100 Χριστιανούς ο ένας την διαβάζει και στους 1000 Χριστιανούς ο ένας την μελετάει. Έχουμε πολλές απορίες και είμαστε γλυκανάλατοι στον Χριστιανισμό, γιατί δεν μελετάμε την Αγία Γραφή. Το Ευαγγέλιο ερμηνεύεται με βάση την ταπείνωση και όχι με βάση την μόρφωση.

Δεν είναι ανάγκη να διαβάσεις το Ευαγγέλιο, όπως διαβάζεις την εφημερίδα. Διάβασε μία σελίδα, διάβασε ένα κεφάλαιο. Δεν μπορείς τόσο; Διάβασε μια γραμμή, διάβασε μια λέξη... Αλλά εφάρμοσέ την!

Μην διαβάζεις το Ευαγγέλιο για θεωρία. Μην σπεύδεις και στάσουν σε εκείνη την λέξη εμβάθυνε και προσπάθησε να την εφαρμόσεις όσο δύσκολο και αδύνατο να σου φαίνεται. Μην προχωράς την μελέτη! Εξέτασε τον εαυτόν σου και αν δεις ότι αυτό που διάβασες το εφήρμοσες, προχώρησε παρακάτω... Δεν το εφήρμοσες, μην προχωρείς παρακάτω! Αυτήν την τακτική πρέπει να εφαρμόσουμε, για να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί...

13. ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ; - Αρχιμ. Σπυρίδωνος, Ηγουμένου

 

1.               Οι αμετανόητοι

 

Όσοι δεν έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους δεν θα σωθούν. Ο Κύριος περί αυτού δεν αφήνει καμία αμφιβολία, «…ἐὰν μὴ μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε…» Λουκ. (13, 3) δηλ. αν δεν μετανοήσετε, θα χαθείτε όλοι. Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος έλεγε «…η αμετανοησία είναι η αμαρτία που εξασφαλίζει τον αιώνιο θάνατο…».

 

2.               Οι άπιστοι 

 

Ο Ίδιος ο Θεός μας λέει «…10 τεσσαράκοντα ἔτη προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπα· ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου, 11 ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου· εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου…» Ψαλμός (94, 10-11) δηλ. Ο λαός που δεν δέχεται το θέλημά του Θεού, ο Θεός μας διαβεβαιεί, πως δεν θα εισέλθουν στην αιώνια ζωή για ανάπαυση.

 

3.               Οι αβάπτιστοι

 

Ο Κύριος μια νύχτα είπε στον Νικόδημο, «…Αλήθεια, αλήθεια σου λέγω, εάν δεν γεννηθεί κανείς άνωθεν (δηλ. δεν αναγεννηθεί), δεν μπορεί να εισέλεθει στη Βασιλεία του Θεού…». Και απαντά ο Νικόδημος, «…Πως γίνεται να γεννηθεί ένας άνθρωπος, όταν είναι γέρος; Μήπως μπορεί να μπει στη κοιλιά της μητέρας του και να γεννηθεί; …». Αποκρίθηκε ο Ιησούς, «…Αλήθεια, αλήθεια σου λέγω, εάν δεν αναγεννηθεί κανείς από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη Βασιλεία του Θεού…». Ιωά. (3, 1-5). Ο Κύριος έστειλε τους αποστόλους του (και εν συνεχεία αυτών όλους τους κληρικούς) σε όλα τα έθνη δίνοντάς τους την εντολή «…πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…». Ματθ. (28, 19)

 

4.               Οι ανυπάκουοι

 

Φοβερά λόγια είπε ο Κύριος για τους ανυπάκουους «…ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ᾿ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ᾿ αὐτόν…». Ιωά. (3, 36). Φοβερός λόγος μεν, αλλά φυσικός. Για την ανυπακοή τους έχασαν τον παράδεισο, ο Αδάμ και η Εύα. Το ίδιο θα συμβεί και με κάθε όμοιό τους ανυπάκουο. Στη Γραφή διαφαίνεται ξεκάθαρα «…τίσι δὲ προσώχθισε τεσσαράκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς ἁμαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ; τίσι δὲ ὤμοσε μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς ἀπειθήσασι;…» δηλ. Οι Εβραίοι δεν ξέφυγαν της τιμωρίας, όταν αρνήθηκαν να υπακούσουν εκείνον που τους δίδασκε επί γης, τον Μωυσή. Πολύ περισσότερο δεν θα ξεφύγουμε εμείς, εάν δεν υπακούσουμε σ’ Εκείνον, που είναι από τους Ουρανούς.

 

5.               Οι δήθεν «υιοί της Βασιλείας»

 

Ο Κύριος κατ’ επανάληψη, μας βοήθησε, μας τίμησε, μας προστάτευσε, μας ελέησε, μας ανέδειξε, μας ευλόγησε, σαν πραγματικούς υιούς της Βασιλείας Του. Και εμείς πολλές φορές του προσφέρουμε «…αντί τροφής, χολήν και αντί ύδατος, όξος…» Ψαλ. (19, 22).

 

6.               Όσοι δεν αγαπούν

 

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μας διδάσκει μέσα από την Αγία Γραφή, πως «…εκείνος που δεν αγαπάει τους αδελφούς, πάει στον αιώνιο θάνατο. Όποιος μισεί τον αδελφό του… δεν έχει αιώνια ζωή…» (Α’ Ιωά. 3, 14-15). Επίσης ο θείος Παύλος στον Ύμνο της Αγάπης, μας υπαγορεύει πως, «…όσοι δεν έχουν αγάπη, λέγει η Γραφή, είναι σαν χάλκινοι ντενεκέδες που κάνουν θόρυβο ή σαν κύμβαλα που βγάζουν κρότους. Όσοι δεν έχουν αγάπη, είναι τιποτένιοι. Όσοι δεν έχουν αγάπη, σε τίποτα δεν ωφελούνται. Όσοι έχουν μόνο τα κοσμικά και δεν έχουν αγάπη, θα τα χάσουν όλα…».

 

7.               Όσοι δεν ελεούν

 

Η ελεημοσύνη και οι καλοσύνες είναι εισιτήριο για τη Βασιλεία του Θεού, αφού ο Ίδιος ο Θεός μας το ζητάει «…Ελεημοσύνη θέλω και όχι θυσίες…» Ωσηέ (6, 6). Ο Κύριος κατά την ημέρα της κρίσεως μπροστά σ’ όλα τα έθνη θα πει «…Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του. Επειδή, πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω. δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω. ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε. γυμνός, και δεν με ντύσατε. ασθενής και σε φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε. Τότε, θα του απαντήσουν κι αυτοί, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένον ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμε; Τότε, θα τους απαντήσει, λέγοντας: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον δεν το κάνατε αυτό σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους, δεν το κάνατε ούτε σε μένα. Και θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση, ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή…».

 

8.               Οι σαρκικοί άνθρωποι

 

Αυτοί που ασχολούνται μόνο με τη σάρκα τους και τα σαρκικά τους θέματα  δεν θα πάνε στον Παράδεισο. Όσοι ταύτισαν το είναι τους με τη σάρκα τους, η οποία είναι καταδικασμένη σε φθορά και σε θάνατο.

Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι, «…όποιος φροντίζει μόνο για τη σάρκα του, θα φθαρεί μαζί της, ενώ όποιος φροντίζει για το πνεύμα του, θα ζήσει μαζί του αιώνια…» Γαλ. (6, 8). «…Σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού…» (Α’ Κορ. 15, 50).

 

9.               Οι κοσμικοί

 

Οι κοσμικοί άνθρωποι, που ενώθηκαν με τον κόσμο, ταυτίστηκαν με τον κόσμο δεν θα πάνε στον Παράδεισο. Λέγει η Γραφή «…Ο κόσμος όλος, βρίσκεται υπό την εξουσία του διαβόλου…» Α’ Ιωά. (5, 19). Οι κοσμικοί έγιναν υποχείριοι του διαβόλου, φίλοι του κόσμου και εχθροί του Θεού. Επίσης η Γραφή μας λέει «…Η φιλία του κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό και όποιος θελήσει να είναι φίλος του κόσμου γίνεται εχθρός του Θεού...». Ιάκ. (4, 4). Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο ο Μέγας Αθανάσιος μας λέει ότι «…όσοι έχουν ανάπαυση στον κόσμο, να μην ελπίζουν ότι θα λάβουν την αιώνια απόλαυση…».

 

10.            Όσοι δεν έγιναν παιδιά

 

Ο Κύριος μας λέγει, «…τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν…» Ματθ. (19, 14) δηλ. Διότι σ’ αυτά, και σ’ εκείνους που ομοιάζουν με αυτά, ως προς την απλότητα και την αθωότητα, ανήκει η βασιλεία των ουρανών. «…ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν...» Ματθ. (18, 3) δηλ. Σας διαβεβαιώνω ότι εάν δεν αλλάξετε φρονήματα και πορεία εις την ζωή σας και δεν γίνετε απλοί και άδολοι σαν τα παιδιά, δεν θα εισέλθετε εις την βασιλεία των ουρανών. Η Βασιλεία των Ουρανών είναι Βασιλεία παιδιών, ταπεινών, απονήρευτων.

 

11.            Οι άρχοντες

 

Οι άρχοντες δεν θα πάνε στη Βασιλεία του Θεού ως άρχοντες, έχοντας αξιώματα. Εάν θέλουν να κρατήσουν τα βασιλικά, αρχοντικά, δεσποτικά, αξιώματα θα μείνουν έξω από τη Βασιλεία του Θεού. Κανένα ανθρώπινο αξίωμα δεν θα μπει στον παράδεισο. Υπάρχει και μια μερίδα αρχόντων, που υπήρξαν κατ’ όνομα άρχοντες και κατ’ ουσία υπηρέτες του λαού. Είναι αυτοί που δεν ακολούθησαν το παράδειγμα των κοσμικών αρχόντων που καταδυναστεύουν τα έθνη και τα καταπιέζουν! Ματθ. (20, 25). Ακολούθησαν την εντολή του Κυρίου που είπε «…οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος· ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν…».

 

12.            Οι εξωεκκλησιαστικοί

 

Σίγουρα οι εξωεκκλησιαστικοί δεν θα πάνε στον παράδεισο, αυτό άλλωστε καθορίζει η Ορθόδοξη πίστης και η Αγιοπατερική μας διδασκαλία. Εξωεκκλησιαστικοί είναι όσοι εκτός Εκκλησίας. Όσοι είναι εκτός Εκκλησίας, είναι σαν εκείνους που εβρίσκονταν εκτός της κιβωτού του Νώε, την ώρα του κατακλυσμού. Όσοι θα παραμείνουν εντός της Εκκλησίας, ο Κύριος μας τονίζει ότι «…αὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς…». Ματθ. (16, 18)

Ποιοι λοιπόν είναι εκτός Εκκλησίας;

Άθεοι, άπιστοι, ειδωλολάτρες, αλλόθρησκοι. Αυτοί που ήσαν κάποτε μέσα στην Εκκλησία και κάποια μέρα έφυγαν. Αρνήθηκαν την πίστη τους, έγιναν σχηματικοί και δεν επέστρεψαν ποτέ στην Εκκλησία. «…εἰδωλολατρία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν…» Γαλ. (5, 20-21) δηλ. Οι αιρέσεις και όλοι εκείνοι που κάνουν παρόμοια πράγματα, δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού.

 

13.            Όσοι έχουν αμαρτωλά πάθη

 

Τα πάθη δεν θα αφήσουν τους ανθρώπους να μπουν στη Βασιλεία των Ουρανών. Τα πάθη είναι πάρα πολλά, απλά θ’ αναφέρω μερικά: Η λαιμαργία, η μέθη, η πορνεία, η μοιχεία, ο φθόνος, η ζήλεια, η ομοφυλοφιλία, η υπερηφάνεια, το μίσος, ο φόνος, η πονηρία, ο θυμός, η ματαιοδοξία, ο εγωισμός, η απληστία, η τσιγκουνιά, οι επιδείξεις, η φλυαρία, η βλασφημία (ύβρις), το ψέμα, η απάτη, η κλοπή κα. Τα πάθη είναι δεσμά, που δένουν τον άνθρωπο στον κόσμο, στον διάβολο. Ας ακούσουμε τι μας λέει η Αγία Γραφή περί αυτού «…ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι…». Α’ Κορ. (6, 9-10)

Και επιπρόσθετα όπως είδαμε και στην προς Γαλάτας επιστολή (5, 21), η Αγία Γραφή μας δηλώνει κατηγορηματικά, ότι όσοι πράττουν τα έργα της σαρκός δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών.

 

14.            Ο διάβολος, τα δαιμόνια, οι οπαδοί τους 

 

Αυτό είναι σίγουρο! Διότι έμειναν αμετανόητοι. Ο Κύριος λέει στους οπαδούς του διαβόλου «…φύγετε από μένα καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για τον διάβολο και τους δαίμονές του…» Ματθ. (25, 41). Επομένως ούτε ο διάβολος, ούτε και τα όργανά του, όπως οι μάγοι (που κάνουν μαγείες) Γαλ. (5, 21), οι σατανιστές, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες, οι καφετζούδες, και οι παρόμοιοι τους.

 

Όλοι αυτοί που προαναφέραμε σ’ αυτήν τη σύντομη ανάλυση, δεν θα πάνε στον παράδεισο. Δεν υπάρχει μέση λύσης! Δεν υπάρχει άλλος ενδιάμεσος τόπος μεταξύ κολάσεως και παραδείσου! Γι’ αυτό άνθρωποι, «…Μετανοείτε• ήγγικε γάρ η βασιλεία των ουρανών…». (Ματθ. 4, 17). Γένοιτο.

12. Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΑΡΙΑ - Ι. Μ. ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

1.               Η ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ

 

Ο Θεός προαίρεση ζητεί και το Άγιον Πνεύμα πάσι παρέχει χαρίσματα.

 

2.               ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

 

…Μαρτυρεί θεολόγος ιερέας ότι στηρίχθηκε πολύ σε δύσκολες ώρες συκοφαντίας από τα παρήγορα λόγια της. Μη στεναχωριέσαι, θα δεις (για όλα αυτά) πολύ «κύβερνος» στο σπίτι σας. Και είδε πράγματι κατοπινά στο σπίτι του μεγάλη ευλογία… Όταν την ίδιαν αδικούσαν έλεγε, «δεν πειράζει, αυτοί που το έκαναν ας το σκεφτούνε. Ο Θεός νικά περισσότερο. Σε ανεβάζει ο Θεός, παιδί μου, αν είσαι χαμηλά…».

 

3.               ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Μια φορά που πήγε με συντροφιά από προσκυνητές και τις δύο μοναχές της, για να τελέσουν αγρυπνία στον άγιο Δημήτριο, δεν είχαν προβλέψει να πάρουν μαζί τους σπίρτα. Ήταν πηχτό σκοτάδι και οι άλλοι ήθελαν να γυρίσουν πίσω. Η Γερόντισσα τους βεβαίωσε ότι θα βρεθούν. Πράγματι, εκεί που προσεύχονταν με την πόρτα κλειστή, μπήκε μέσα ένα ωραία παλληκάρι με στρατιωτική στολή. Τους χαιρέτησε και είπε: Πιστεύω να μην σας φόβισα. Είμαι από πάνω. Τους έδωσε σπίρτα, άναψαν ένα κερί και αυτός εξαφανίστηκε. Ρώτησαν τη γερόντισσα αν ο νέος ήταν από τα γειτονικά χωριά και η ταπεινή συνόμιλη των αγίων τους έδειξε την εικόνα του αγίου Δημητρίου.

 

4.               ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΠΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΧΥΝΕΙΣ ΑΙΜΑ

Όση ώρα, πάντοτε μυστικά προσευχόμενη, η γερόντισσα Μακαρία σταύρωνε τους ασθενείς και εμπερίστατους που προσέρχονταν στη βοήθειά της, τα μάτια της ήταν δακρυσμένα. Να αγαπάς και να προσεύχεσαι με πόνο για τους άλλους είναι σαν να χύνεις αίμα.

5.               ΠΡΟΟΡΑΣΗ

...Όταν αρρώστησε η μικρή Μαρία Κωστάκη, η ασκήτρια βεβαίωσε τη μητέρα της πως, όχι μόνο θα γίνει καλά, αλλά και θα ευαρεστήσει το Θεό. Θεραπεύτηκε τότε, αλλά κατά καιρούς δοκιμαζόταν από ασθένειες. Γι’ αυτό και πήγε κάποτε με ανυπομονησία και παράπονο στην Αγία Μαρίνα. Η Γερόντισσα με γλυκύτητα και στοργή επανέλαβε πιο συγκεκριμένα την πρόρρηση: Σε βλέπω να κτυπάς τις καμπάνες στο Θαβώρ. Η κοπέλα, που τότε δεν κατάλαβε τίποτα, έγινε αργότερα μοναχή στους Αγίους Τόπους στο όρος της Μεταμόρφωσης του Κυρίου, όπου ακόμη ασκείται και διακονεί.

 

6.               ΧΑΡΙΣΜΑ ΑΟΡΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΦΥΣΙΝ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ

Η ταπεινή γερόντισσα Μακαρία για λόγους γνωστούς μόνο στο Δωρεοδότη Κύριο, έλαβε και το σπάνιο χάρισμα να μεταφέρεται θαυμαστά σε άλλους τόπους.

Διηγείται μια κυρία, πως της έδωσε μια μέρα η γερόντισσα μια χούφτα λιβάνι και της είπε: Πάρτο και τώρα το έφερα από τα Ιεροσόλυμα. Το λιβάνι συνήθως το έφερνε από το Λίβανο. Έδινε απ’ αυτό άφθονο σ’ ένα ευσεβές ζεύγος. Μια κυρία τη βρήκε στην αυλή του κελλιού μπροστά στη  βρύση να νίβεται, έχοντας το μαντήλι της σηκωμένο. Της ομολόγησε: Ίδια εδά (αυτή τη στιγμή) έρχομαι από τον Άϊ Γίαννη στο Λασίθι.

 

7.               ΌΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΝΤΙΔΩΡΟ

Η γερόντισσα συχνά έμπαινε με κλειστές τις πόρτες στο ναό της Αγίας Μαρίνας και όταν δεν υπήρχε αντίδωρο στην Εκκλησία και έρχονταν άνθρωποι και ζητούσαν, το αντίδωρο ερχόταν με την προσευχή της μόνο του μ’ ένα χτύπο.

 

8.               ΧΑΡΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΔΑΙΜΟΝΩΝ

Μόνο μαζί Του και μαζί με τους αγίους είμαστε πιο δυνατοί από κάθε κακό, από κάθε δαίμονα, έλεγε η γερόντισσα. Το κατεξοχήν δώρο της Αγίας Μαρίνας, τη συντριβεί των δαιμόνων, απέκτησε και η διακονήτριά της, Μακαρία, το οποίο ήταν συνδυασμένο με τη διόραση αυτής της ταπεινής και γενναίας ασκήτριας… Σταύρωνε μικρούς και μεγάλους, αφότου της παρουσιάστηκε ο Μέγας Αθανάσιος και της χάρισε ένα μαύρο σταυρό περίπου 5 εκατοστών. Γίνονταν άπειρες θεραπείες και τα δαιμόνια έφριτταν.

…Ένα παιδί έφαγε λουκάνικο που το είχαν βλασφημήσει την ώρα που το έφτιαχναν και το παιδί που το έφαγε δαιμονίστηκε. Με τη συμβουλή της, έκαναν Λειτουργία, πέρασαν από πάνω του τα Άγια Μυστήρια και το παιδί έγινε καλά…

 

9.               Δεν υπάρχει θάνατος…

Δεν υπάρχει θάνατος για όσους όλο το είναι τους είναι γεμάτο από τις αναστάσιμες θείες δυνάμεις Του. Ποιος θάνατος θα μπορούσε να έχει εξουσία πάνω σ’ αυτόν που έχει αγιαστεί στην άσκηση της πίστης στον Αναστάντα και αιωνίως Ζώντα Χριστό, και είχε ζήσει μαζί Του και γι’ Αυτόν;

 

10.            ΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΖΩΗ

Όλη η ζωή της Εκκλησίας είναι μια διαρκής πρόκληση, παραιτούμενοι από το φθαρμένο εαυτό τους, να επαναλάβουν οι πιστοί τη ζωή του Χριστού και των αγίων Του, ζώντας μέσα στην προσευχή και τη χάρη και βιώνοντας τα έργα και τη ζωή Του όπως εκείνοι. Μόνο μέσα στην Εκκλησία και με όλους τους αγίους, με τη βοήθεια και την οδήγηση τους μπορούμε να έχουμε μετοχή στην αγία ζωή.

 

ΞΗ’. Η ΟΣΙΑ ΜΑΚΑΡΙΑ

 

 

Την οσία Μακαρία τη δούλη του Θεού τιμήσωμεν,

και τον Κύριο Ιησού Χριστό δοξάσωμεν.

 

Την αγία Μαρίνα Βόννης ταπεινά υπηρέτησε,

και τους νόμους του Θεού, πιστά ετήρησε.

 

Κλήθηκε από παιδί στον θείο τον αγώνα,

για να συζεί με τον Χριστό, στον μέλλοντα αιώνα.

 

Πολλά ήσαν τα χαρίσματα και οι αρετές της,

 το κατά δαιμόνων χάρισμα απέκτησε, με τις θείες προσευχές της

 

Συνόμιλη με τους αγγέλους έγινε, σε τύπο και σε τάξη,

καθώς τους νόμους του Θεού, είχε ευλαβικά φυλάξει.

 

Ανυποχώρητη υπήρξε σε αγρυπνία και σε προσευχή,

«εκ δυνάμεως εις δύναμιν βάδιζε», της εαυτού ψυχή.

 

Με καθαρά τη ψυχή και την καρδία,

από νωρίς δέχτηκε την του Θεού Σοφία.

 

Αποκαλύψεις και θεοσημεία θαυμαστά έζησε,

γιατί με καθαρή καρδία, τον Κύριο υπηρέτησε.

 

Δια της αγάπης του Θεού, πλήθη θαυμάτων επιτελούσε,

και τον κάθε βασανισμένο, σταυρικά τον ευλογούσε.

 

Υπηρέτησε τον Κύριο, διακονώντας τους ανθρώπους,

νουθετούσε και συμβούλευε, τους κάθε κακοτρόπους.

 

Αγράμματη και αμόρφωτη, ήσουν θαυμαστή μου Μακαρία,

ντροπιάζοντας επιστήμονες - σοφούς και κάθε κοσμοθεωρία.

 

Είσαι τώρα ψηλά στους ουρανούς, στο τάγμα των αγγέλων

πρέσβευε και για μας τους ασεβείς, κατά των λογείς σκοπέλων.