52. ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΠΟΤΕ - Αγ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη

«…Να μην στενοχωριέσαι ποτέ. Ο Χριστός αναστήθηκε για να μας δώσει πολλή αγάπη και χαρά, από τώρα. Από τώρα, ν' αρχίσουμε να συμμετέχουμε, όλο και πιο αισθητά, στην φωτεινή ημέρα της βασιλείας της αγάπης του Χριστού, όπου δεν βραδιάζει ποτέ…».

 Αγ. Πορφύριος

51. ΕΔΕΣΣΗΣ ΙΩΗΛ: «ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

Του Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ

Μὲ ἀφορμὴ ὅσα ἔγιναν τὶς τελευταῖες μέρες μὲ τὴν παύση τῶν ἱεροπραξιῶν, ἐξ αἰτίας τοῦ πρωτοφανοῦς ἰοῦ, ταπεινὰ θὰ θέλαμε νὰ διατυπώσουμε τὴν θέση τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ὡς πρὸς τὸ ἐὰν μεταδίδονται οἱ ἀσθένειες μέσῳ τῶν Ἁγίων Μυστηρίων, ἢ μέσῳ τῶν ἁγιαστικῶν μέσων της, τὴν προσκύνηση τῶν Ἁγίων εἰκόνων, τὸν ἀσπασμὸ τῶν χειρῶν τῶν ἱερέων ἢ ἀκόμη καὶ τὴν παραμονή μας μέσα στοὺς ἱεροὺς ναούς.

1. Ὡς πρὸς τὸ μυστήριο τῆς Θείας εὐχαριστίας: Ὑπάρχει κοινὴ παραδοχὴ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ὅτι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μεταδώσει ἀσθένειες.

Αὐτὸ πιστεύει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καὶ ἀποδεικνύει καὶ ἡ πράξη. Ἱερεῖς ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ὑπηρέτησαν σὲ νοσοκομεῖα μὲ λοιμώδη νοσήματα, πολὺ μεταδοτικὰ καὶ ἀνίατα γιὰ τὴν ἐποχή τους, οὐδέποτε νόσησαν.

Γι' αὐτὸ ἦταν μέγα λάθος ἡ πράξη ἑνὸς ἱερέως τῆς Μητροπόλεώς μας νὰ κοινωνήσει τοὺς πιστοὺς μὲ κοχλιάρια (κουταλάκια) τῆς μιᾶς χρήσεως.

2. Ὁ ἀσπασμὸς τῶν χειρῶν τῶν ἱερέων καὶ ἡ παραμονὴ στοὺς ἱεροὺς ναούς: Ἡ συζήτηση γι' αὐτὰ ἔχει ἕναν ἐξίσου ἰσχυρὸ συμβολισμὸ στὸν χρόνο ποὺ γίνεται.

Τὴν Β΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν ποὺ ἑορτάσαμε τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος διετράνωσε καὶ διεκήρυξε μὲ λόγια καὶ ἔργα τὴν δυνατότητα τῆς μετοχῆς τοῦ ἀνθρώπου στὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες, πολλοὶ ἀπὸ μᾶς μὲ τὴν ἀποχὴ μας ἀπὸ τὸν Κυριακάτικο ἐκκλησιασμὸ σπεύσαμε νὰ διακηρύξουμε τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλαὰμ ποὺ ἀρνοῦνταν τὴν μετοχὴ τοῦ ἀνθρώπου στὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες.

Ὁ ἱερέας εἶναι ἄνθρωπος, ἀσθενής, πεπτωκώς, ἀγωνιζόμενος γιὰ τὴν κάθαρση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου. Ὁ ἱερέας «ἐνδεδυμένος τὴν τῆς ἱερωσύνης χάριν» μετέχει καὶ μεταδίδει τὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες διὰ τῆς ἱερωσύνης καὶ ὄχι διὰ τοῦ προσωπικοῦ του ἁγιασμοῦ.

Ὅταν ὑπάρχει καὶ αὐτός, φυσικά, ἔχει διπλὴ τὴν χάρη. Ὅταν ὅμως ἀσπαζόμαστε τὰ χέρια τῶν ἱερέων, μετέχουμε τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καὶ λαμβάνουμε τὴν Θεία Χάρη ἐν τῷ μέτρω τῆς πίστεως καὶ τῆς εὐλαβείας μας.

Ὅπως ἔλεγε ὁ Ὅσιος Παΐσιος, ὁ ὁποῖος ἀσπαζόταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία, «ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια».

Ἂν πιστεύουμε ὅτι μπορεῖ ὁ ἱερέας νὰ μεταδώσει ἀσθένειες ἀρνούμαστε τὴν χάρη τῆς ἱερωσύνης, ἀρνούμαστε τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἀμφιβάλλουμε ἢ ἀρνούμαστε μὲ τὶς πράξεις μας τὶς ἄκτιστες Θεῖες ἐνέργειες, κατασκευάζουμε ἕναν ἄλλο Θεὸ καὶ ἀρνούμαστε τὸν ἀληθινὸ Θεό.

Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἱεροὺς ναούς. Ὁ ναὸς εἶναι Σῶμα τοῦ ζῶντος Θεοῦ γι' αὐτὸ καὶ φέρει τὸ σχῆμα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι μόνο συμβολικό.

Μέσα στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία οἱ τύποι καὶ τὰ σύμβολα περιέχουν τὴν οὐσία, τὴν Ἀλήθεια καὶ γι' αὐτὸ τοὺς τηροῦμε. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὁ ἱερὸς ναὸς ὡς Σῶμα Χριστοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι χῶρος μετάδοσης ἀσθενειῶν.

Ἂν ἀμφιβάλλουμε γι' αὐτό, ἀμφιβάλλουμε γιὰ τὸ ἐὰν ὑπάρχει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. Ἐξομοιώνουμε τὸν Ναὸ μὲ μία αἴθουσα συναθροίσεων.

Ὅλη αὐτὴ ἡ συζήτηση καταλήγει σ' ἕναν ἔντονο προβληματισμὸ καὶ σὲ μία λυπηρὴ διαπίστωση. Ὁ προβληματισμὸς εἶναι: πιστεύουμε ὄντως στὸν Θεό; Καὶ ἄν ναί, σὲ ποιὸν Θεό;

Σὲ ἕναν βαρλααμιτικὸ Θεὸ ποὺ κατασκευάζει ἡ λογική μας; Σὲ ἕναν Θεὸ στὸν ὁποῖο ἀναγνωρίζουμε τόση χάρη, ὅση χωρᾷ τὸ φτωχὸ μυαλό μας;

Ἡ πικρὴ διαπίστωση εἶναι ὅτι χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουμε καὶ νὰ τὸ θέλουμε, βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πάσχουμε ἀπὸ αἱρετικὸ φρόνημα, ἐνῶ διακηρύσσουμε τὴν Ὀρθοδοξία μας.

Βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ κινδυνεύουμε νὰ μὴν συγχωρεθοῦμε οὔτε ἐδῶ οὔτε αἰώνια ἀμφισβητώντας τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὅταν φοβόμαστε νὰ προσκυνήσουμε τὶς ἱερὲς εἰκόνες, νὰ ἀσπασθοῦμε τὸ χέρι τοῦ ἱερέως, νὰ βρεθοῦμε μέσα στὸν ἱερὸ ναό, ἀρνούμαστε στὴν πράξη τὴν σωστικὴ καὶ ἁγιαστικὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Θεωροῦμε ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι δυνατὸν νὰ μεταδώσει κάτι «κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον» καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ μεγίστη βλασφημία.

Ἂς ὁμολογήσουμε καὶ μὲ τὶς πράξεις μας, ὅπως ὁμολογήσαμε μὲ τὰ χείλη μας, ὅτι πιστεύουμε στὴν ἐνοικοῦσα, στὶς ἱερὲς εἰκόνες, στοὺς ἱερεῖς, στοὺς ἱεροὺς ναούς, Θεία Χάρη.

Ἡ μετοχή μας σὲ αὐτὴ τὴν Χάρη εἶναι ἐξάρτηση τῆς δικῆς μας πίστεως. Ὅσο πιστεύουμε, τόση Χάρη λαμβάνουμε.

Ἡ ὕπαρξή της ὅμως δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν δική μας πίστη. Ὁ Θεός, «ὁ Ὤν καὶ ὁ Ἦν καὶ ὁ Ἐρχόμενος» δὲν καταργεῖται, ἐὰν ἐμεῖς δὲν Τὸν πιστεύουμε.

Κατὰ τὰ ἀνωτέρω, τὴν παύση τῶν ἱεροπραξιῶν μὲ νόμο τῆς Πολιτείας, τὴν δεχόμαστε ὡς Θεία παιδαγωγία, διότι «ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν, οὐδὲ συνετηρήσαμεν, οὐδὲ ἐποιήσαμεν καθὼς ἐνετείλατο ἡμῖν» ὁ Κύριος.

Δὲν ἀποδεχόμαστε ὅμως τὴν αἰτιολόγηση τῆς Πολιτείας, ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος μετάδοσης τῆς ἀσθένειας μέσῳ τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐν αὐτῇ ἱερουργουμένων μυστηρίων.

Ἤδη ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ιερώνυμος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔστειλαν ἐπιστολὴ στὴν Ὑπουργὸ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων καὶ τὸν Γενικὸ Γραμματέα Θρησκευμάτων ἀναφορικὰ μὲ αὐτὸ τὸ θέμα καὶ βάζουν τὰ πράγματα στὴν θέση τους.

Ἐν ὀλίγοις, εἶναι ἀδύνατον νὰ μολυνθοῦμε ἢ νά κολλήσουμε ὁποιαδήποτε ἀσθένεια ἀπὸ τὴν Θεία Μετάληψη, τὶς Ἅγιες εἰκόνες, τὸν ἀσπασμὸ τῶν χειρῶν τῶν ἱερέων καὶ τοὺς ἱεροὺς ναούς.

Ἂν πιστεύουμε ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ καὶ στὴν ἐν αὐτοῖς ἐνοικοῦσα θεία Χάρη, θὰ ἔχουμε καὶ πλούσια τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Ἐὰν τὴν ἀρνούμαστε ἢ ἀμφιβάλλουμε, πάσχουμε τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλαὰμ καὶ τῶν εἰκονομάχων.

Ἀρνούμαστε τὸν Θεὸ καὶ βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Διὰ τοῦτο, στῶμεν καλῶς!
Πιστεύσωμεν ἁπλῶς καὶ ὀρθῶς,
καὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός,
καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
ἔσται πάντοτε μετὰ πάντων ἡμῶν.
ΑΜΗΝ.

4. Κύπρος μου «…ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων…»

Αγαπητοί μου συμπολίτες και παιδιά της μαρτυρικής μας Κύπρου. Γράφω περισσότερο από ανάγκη, γιατί η θλίψη μου δεν με αφήνει να σωπαίνω τέτοιες στιγμές! Δεν είμαι Κύπρο αυτήν την εποχή, λόγω ειδικής εκπαίδευσης που πρέπει ν’ ακολουθήσω, αλλά ως ανήσυχη ψυχή παρακολουθώ τις εξελίξεις και τον τρόπο που αντιμετωπίζει η Κύπρος αυτήν την πανδημία και λυπάμαι που το λέω σε θέματα διαχείρισης κρίσεως, έχουμε πιάσει με άριστα το 10, πάτο!!! Και επεξηγώ!

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ!!!

• 1.    Όταν ο ιός θέριζε σε Κίνα και σε Ιταλία, όταν η Ελλάδα ανάστελλε τα καρναβάλια της στην Πάτρα, εμείς ως «ανώτερη» φυλή – που δεν κολλάμε και δεν μασάμε –, κάναμε καρναβάλια αψηφώντας τα μηνύματα των καιρών, ζώντας σε μια δική μας κοσμογονία, παραβλέποντας όλες τις σπαραχτικές φωνές απόγνωσης και θανάτου, τόσων και τόσων συνανθρώπων μας ανά το κόσμο, σε περιοχές που ήδη θέριζε ο κορωνοϊός.
• 2.    Παρά τις επισημάνσεις για αναγκαία μέτρα και πρόληψη, υπήρξε ΑΔΡΑΝΕΙΑ στο σύστημα τροφοδότησης φαρμάκων και απαραιτήτων ειδών υγιεινής (αντισηπτικά, μάσκες, γάντια, κοκ) ώστε όλοι οι κάτοικοι να μπορέσουν να τροφοδοτηθούν.
• 3.  Τα νοσοκομεία ΔΕΝ έχουν ετοιμαστεί για ν’ αντιμετωπίσουν σε οποιονδήποτε βαθμό την πανδημία, δείχνοντας σε όλους πως δεν υπάρχει κάποιο πλάνο, για κατάσταση ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.
• 4.  Το πολυσυζητημένο ΓΕΣΥ που φορούσε τη «μάσκα της αλληλεγγύης και της αγάπης» προς στήριξη της φτωχής τάξης, υπερασπιζόμενο ότι ΟΛΟΙ έχουν ίσα δικαιώματα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, απότυχε παταγωδώς, ξεσκεπάζοντας με την πτώση του, το πραγματικό του πρόσωπο, του ελέγχου της μάζας και της καρποφορίας περισσοτέρων χρημάτων[1].
• 5.    Η πρώτη γραμμή αντιμετώπισης που είναι τα νοσοκομεία μας έπεσε (πολλά είναι σε καραντίνα, οι γιατροί του ΓΕΣΥ δεν απαντούνε στα τηλεφωνήματα του κόσμου, ενδεδειγμένοι έλεγχοι δεν γίνονται, με λήψη αίματος κτλ αλλά με το μάτι και εξ’ αποστάσεως βγαίνει η διάγνωση… ανήκουστο!
• 6.    Το ΓΕΣΥ της ισότητας, κάνει επιλεκτικά test σε ανώτερους λειτουργούς του κράτους, ενώ η μάζα του κόσμου είναι στα σπίτια τους, κάτω από το έλεος του Θεού, και αν πονάνε, δεν πειράζει… λέγοντας πως η καλύτερη θεραπεία είναι ο περιορισμός και η πρόληψη! Δεν έχω γνωρίσει ποτέ μου ηγέτες, που να φρονούν περισσότερο την υγεία τους, παρά την υγεία των συμπολιτών τους.
• 7.    Ξέρετε τι είμαστε; Δεν είμαστε μόνο αδρανείς, αλλά και ανεύθυνοι, γιατί ακόμα κάποιοι, παίρνουν αψήφιστα τα όποια μέτρα έχουν λεχθεί από το κράτος! Όταν σας λένε τα σύνορα πρέπει να κλείσουν, τι δεν καταλαβαίνετε; Ξέρετε πόσοι λαθρομετανάστες διοχετεύονται στα κατεχόμενα; Ξέρετε πόσοι φυλακισμένοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι με σαφές οδηγίες πως θα κινηθούν και τι να πράξουν;
• 8.    Εφαρμόστηκε η κατάσταση απομόνωσης στο Τρόοδος… Ωραία πως; Με το να τους πετάς εκεί χωρίς φάρμακα, χωρίς νερό, χωρίς τροφή, χωρίς κάποιον να τους επιβλέπει; Ο κορωνοϊός απ’ όσα ακούω και μαθαίνω, μπαίνει ανάμεσα μας και από άτομα της κρατικής μηχανής! Νοσοκομεία, ΓΕΕΦ, φυλακές κτλ. Μήπως οι πολιτικοί μας  πρέπει να αυτοπεριοριστούν στις Πλάτρες, μαζί με τους φοιτητές και τους επαναπατρισθέντες, μπας έτσι  προσέξουν καλύτερα τους συνανθρώπους μας που τις δύσκολες αυτές ώρες προτίμησαν αντί να είναι ξένοι ανάμεσα σε ξένους, να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, γιατί είχαν την ψευδαίσθηση ότι η πατρίδα τους θα τους αγκαλιάσει και θα τους προσέξει καλύτερα; Τι ειρωνεία! Άνιση διάκριση σε όλα τα επίπεδα! Ο κόσμος ξεκίνησε πλέον να φοβάται περισσότερο το σύστημα παρά τον ιό και τις συνέπειές του. Πως θα προχωρήσουμε ως έθνος, όταν αδιαφορούμε για τους γύρω μας;
• 9.    Τα πάρκα, τα supermarket είναι γεμάτα με κόσμο αντί να έχουν μπει αυστηρά μέτρα κατά μαζικών συνευρέσεων. Φυσικά για το 1^ο πράγμα που μεριμνήσαμε να κλείσουμε ήταν η ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, η Εκκλησία!! Τυχαίο;
• 10. Γιατί δεν μας λέτε την αλήθεια; Πόσοι έλεγχοι έγιναν σε ύποπτα κρούσματα για να καταλήξουμε στα 75, (μέχρι στιγμής), επιβεβαιωμένα κρούσματα; Γιατί κατά προσέγγιση με αλγεβρικό τρόπο, μπορείς να συνεκτιμήσεις πόσοι είναι οι μη καταγραμμένοι φορείς του ιού. Πείτε μας παρακαλώ αυτήν την αλήθεια! Γιατί την κρύβετε;

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ:

•  Να περιοριστούν περεταίρω οι κινήσεις στις άκρως απαραίτητες και να επιβληθεί πρόστιμο σε όσους κυκλοφορούν άσκοπα και ανεξέλεγκτα.

• Ο περιορισμός σημαίνει μένω σπίτι! Αυτό τώρα τι σημαίνει; Ότι το κράτος δεν πρέπει ν’ αναστείλει από κανένα σπίτι το ρεύμα του, είτε γιατί καθυστερημένα δεν το πλήρωσε, είτε επειδή όφειλε να το πληρώσει διαδικτυακά... Εδώ πρέπει να δείξει αλληλεγγύη το κράτος και να πει... «…επειδή επιβάλλαμε μέτρα περιορισμού, συνεκτιμόμενοι τις επιπρόσθετες οικονομικές σας δαπάνες, από την επιπλέον κατανάλωση ρεύματος... σας παραχωρώ 2-3 μήνες δωρεάν, ως ένδειξη συμπαράστασης και συμπόνιας σ' αυτή τη δοκιμασία...».  
• Πρέπει το κράτος να συγκροτήσει ομάδες ελέγχου της κυκλοφορίας για ν’ αραιώνει το πλήθη!
• Πρέπει ΕΝΑΣ να ομιλεί περί αντιμετώπισης του ιού και όχι να βγαίνει ο κάθε βουλευτής (και να λέει το μακρύ και το κοντό του). Ένας υπεύθυνος γιατρός, που θα τον καθορίσει το κράτος, αν υπάρχει λοιμωξιολόγος, που θα ενημερώνει τον κόσμο για την υπάρχων κατάσταση και πως ανά περίσταση θα κυμαίνονται τα μέτρα! Το καταλαβαίνετε αυτό: ENAΣ! Γιατί μετά δημιουργείται παραπληροφόρηση, πανικός, φόβος και η ημιμάθεια δεν ωφελεί!
• Για τα παιδιά που είναι ΕΣΩΚΛΕΙΣΤΑ στο Τρόοδος! Δεν είναι αιχμάλωτοι πολέμου! Δεν είναι εγκληματίες! Δεν ποίησαν κάτι το κακό! Για να τους κρατείς εκεί κάτω από αυτό το καθεστώς, είστε ΥΠΟΧΡΕΟΙ να τους παραχωρήσετε ιατρικό προσωπικό που θα παρακολουθεί την κατάσταση της υγείας τους! Διαφορετικά, εγκληματείτε απέναντι στον άνθρωπο!
• Πρέπει να απολυμανθούν ΟΛΟΙ οι χώροι μαζικής συνεύρεσης, στρατώνες, αστυνομικοί σταθμοί, νοσοκομεία κτλ ΑΜΕΣΑ!!!
• Πρέπει να συγκροτηθούν άμεσα χώροι που να φέρουν τις βασικές πρώτες ανάγκες, για να μπορούν να περιορίσουν τους αρρώστους.
• Κράτος φιλοχρήματο! Πως μπορείς να στηρίζεις τις εταιρείες με δανειοληπτικές μεθόδους, την στιγμή που η εταιρεία δεν έχει πλέον εισοδήματα και με το αβέβαιο, αν θα κυμανθεί κατόπιν της ύφεσης, στα επιθυμητά μέτρα οικονομικής ανάκαμψης, ώστε να δύναται να αποπληρώσει το δάνειο; Σαν κράτος οφείλεις να ενισχύσεις τις εταιρείες για όσους μήνες μείνουν κλειστές, με το ανάλογο κεφάλαιο, που ισοδυναμεί με τη μηνιαία μισθοδοσία ανά άτομο του εν δυνάμι προσωπικού της εταιρείας, στηρίζοντας και προάγοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο, τις πηγές ενίσχυσης της οικονομίας της χώρας, για ν’ ανακάμψουν όσο γρήγορα γίνεται. Πες μου αγαπημένο μου κράτος, γιατί πάγωσες ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ τις βιομηχανίες (αφού άφησες την ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ βιομηχανία να εργάζεται) λες και οι κτίστες, ηλεκτρολόγοι, μπογιατζήδες, είναι παιδιά άλλου Θεού; Θεωρώ πως ξέρετε πολύ καλά γιατί το κάνατε! 
• Ν’ ανασταλούν οι δόσεις των δανείων ΟΛΟΥ του κόσμου και όχι επιλεκτικά, για όσους μήνες τα μέτρα είναι υπό ισχύ!
• Οι εργαζόμενοι να λάβουν το μισθό τους κατευθείαν από την πολιτεία και ΟΧΙ μέσω του εργοδότη, για να διασφαλιστεί η μισθοδοσία τους σε περίπτωση που η εταιρεία αποφασίσει να πληρώσει μέρος της μηνιαίας μισθοδοσίας τους ή να προβεί σε απολύσεις που ήδη συνέβησαν, επικαλούμενοι την πτώση της ζήτησης.
• Τα ενοίκια πρέπει να μειωθούν για το εν λόγω διάστημα, ως ένδειξης αλληλοϋποστήριξης της εργατικής τάξης.

Να σας θυμίσω πως η Τρόικα δεν ήταν απαραίτητο μέτρο για να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο (δείτε την Ελλάδα, δεν εφάρμοσε όλα τα μέτρα που της επέβαλλαν και ΑΝΑΚΑΜΨΕ), ενώ εμείς τα εφαρμόσαμε! «Γονατίσαμε» ευλαβικά στα «θέλω» των επιβολών των εχθρών του έθνους. Έχουμε γίνει πειραματόζωα της Ευρώπης, χωρίς βούληση, χωρίς πειθαρχία γιατί ζούμε άνευ Θεού, γιατί μετά Θεό, θα είχαμε την διάκριση να πράξουμε το σωστό και πρέπον ανά περίσταση! Η 2^η συνεχόμενη φορά σε κατάσταση κρίσεως που πιανόμαστε ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ και απροετοίμαστοι!

Δεν αποστρέφομαι την νυν κυβέρνηση αλλά και την κάθε κυβέρνηση! Αντιθέτως, πρέπει να τους στηρίξουμε, όποιοι και να’ ναι αυτοί, ώστε μέσα από τη κουκούλωση, της μεθόδευσης των δικών τους συμφερόντων και θέλω, να μπορέσει να υπάρξει και μια προσφορά στο σύνολο!

Αγαπητοί μου συμπολίτες, ηγέτες με χρηστοήθη ιδανικά και με φόβο Θεού, δεν υπάρχουν! Είμαστε στο έλεος ενός φιλοχρήματου συστήματος! Αν υπάρχουν ορισμένοι τους απορροφάει το σύστημα… Κρίμα! Θα πορευθούμε και έτσι, έχοντας ελπίδα στον Τριαδικό Θεό, κάνοντας ο καθένας μας αυτό που του αναλογεί! Η ατομική μέριμνα του καθενός από μας έχει αντίκτυπο στη συλλογική μέριμνα!

Ανασήκωσε την πλάτη Κύπρος μου, δεν είσαι μόνη! Οδηγός μας δεν είναι η νυν εξουσία και οι ανήκουστες αποφάσεις της! Οδηγός μας ήταν, είναι και θα είναι ο ίδιος ο Χριστός, γιατί ΜΟΝΟ μ’ Αυτόν Κυβερνήτη θα δει άσπρη μέρα αυτός ο πολυβασανισμένος τόπος! «…ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων…»!

Γι’ αυτό και εμείς, πρέπει να διεγείρομε το ενδιαφέρον μας προς τα μεγάλα, τις υψηλές αλήθειες της Πίστεως μας. Όταν θα συσπειρωθούμε κάτω από την ομπρέλα της χάριτος του Θεού, θα δείτε να επαληθεύετε ο λόγος, «…αυτοί συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσαν, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν…». Αμήν!

---

[1] Το κράτος έχει λιγότερα έξοδα, όταν προμηθεύετε με φάρμακα 2^η και 3^ης διαλογής, καρπώνεται και ελέγχει περισσότερο τον ακριβό αριθμό των επισκεπτών/ασθενούντων των ιδιωτικών νοσοκομείων, με την μη πρόσληψη περεταίρω ιατρών εντάσσοντας τον ιδιωτικό τομέα κάτω από τις οδηγίες του δημόσιου τομέα κοκ.

21. ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΑΣ, ΚΥΡΙΕ!!!

(ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ)

1. Γιατί ἐνῶ εἴμαστε Κύριε, μία χώρα σκανδαλωδῶς εὐνοημένη στήν διάρκεια τῆς Ἱστορίας, ἀπό Ἐσένα, τήν Παναγία Μητέρα Σου καί ὅλους τούς Ἁγίους μας καί εἶναι ἀμέτρητες οἱ στιγμές στήν Ἐθνική καί προσωπική μας ἱστορία, πού μᾶς πῆρες στήν ἀγκαλιά Σου καί μᾶς ἔσωσες, ἐμεῖς μέ ἕνα Tweet(!) τοῦ πρωθυπουργοῦ μας, Σοῦ δηλώσαμε ἐπίσημα ὅτι δέν Σέ χρειαζόμαστε πλέον !

2. Γιατί αὐτήν τήν ὥρα πού κυριαρχεῖ ὁ φόβος τοῦ θανάτου, τά super market, τά Pet shops! καί οἱ τράπεζες, (οἱ ναοί τοῦ χρήματος) μᾶς εἶναι ἀπαραίτητα γιά νά λειτουργοῦν, (κι ἄς κινδυνεύουμε νά κολλήσουμε καί ἐκεῖ), ἀλλά ΟΧΙ οἱ ναοί σου Χριστέ μας!

3. Γιατί τά delivery τοῦ φαγητοῦ μᾶς εἶναι ἀναγκαῖα, ἀλλά ΟΧΙ οἱ «delivery» (ἱερεῖς) τοῦ δικοῦ Σου Σώματος και Αἴματος, Χριστέ μας !

4. Γιατί ΕΜΕΙΣ οἱ πιστοί Σου, οἱ βαπτισμένοι καί μυρωμένοι ντρεπόμαστε καί φοβόμαστε νά πιάσουμε τό μάκτρο τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου, νά φιλήσουμε τίς Ἱερές Εἰκόνες καί νά πάρουμε τήν εὐχή τῶν ἱερέων μας. Φοβόμαστε μάλιστα (ὤ τῆς βλασφημίας! ) νά πλησιάσουμε καί στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς! Βάζουμε ὅμως δεξιό λογισμό Χριστέ μας καί ἰσχυριζόμαστε ὅτι τό κάνουμε ἀπό ἀγάπη γιά νά προστατέψουμε τούς ἀδελφούς μας. Στό super market ἐξακολουθοῦμε ὅμως νά πηγαίνουμε Χριστέ μας καί ἄς κινδυνεύουμε καί ἐκεῖ! Μή μᾶς παρεξηγεῖς Χριστέ μας, πού ἐκεῖ ἡ ἀγάπη μας ἀτονεῖ λίγο!

5. Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί ἀντί νά γίνουν οἱ ναοί τῶν πολιούχων μας, τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλίου, τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα κ.α., καθημερινά φυλάκια τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, γιά νά μεσιτεύσουμε γιά τούς ἀσθενεῖς καί τούς ἤρωες ἰατρούς καί νοσηλευτές, ΕΜΕΙΣ τήν ἀπαγορεύουμε ἀκόμη καί στά μοναστήρια! Γιά νά εἴμαστε «προστατευμένοι» Χριστέ μου, ἀπό σένα, γιατί τελικά φαίνεται ὅτι εἶσαι λίγο «Κίνδυνος» καί ὄχι Πηγή τῆς Ζωῆς ὅπως μᾶς ἔλεγες!

6. Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί ΟΥΤΕ μέ 5 ἄτομα μέσα στόν ἱερό Ναό, δέν θέλουμε νά τελέσουμε τήν Θεία Λατρεία Σου, (ἐνῶ ὅλοι μας ἀνεχόμαστε 30 ἄτομα σέ ἕνα super market)!

7. Συγχώρα μας Κύριε, γιατί στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, ἐργοδότες ἀπειλοῦν ἐργαζομένους μέ ἀπόλυση, νέα παιδιά ἀπειλοῦν τούς ἠλικιωμένους γονεῖς μέ ἀπομόνωση καί σύζυγοι ἀπειλοῦν τίς συζύγους τους μέ διώξιμο ἀπό τό σπίτι, ὡς ἐπικίνδυνους, ἐπειδή θέλουν νά ἐκκλησιάζονται καί νά κοινωνοῦν τοῦ Ἁγίου Σώματος καί Αἵματός Σου!

8. Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί θά καθόμαστε μέ τίς πιτζάμες μας στό σπίτι καί θά βλέπουμε live (ζωντανά) ἀπό τηλεοράσεως τήν Προσκύνηση τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σου Σταυροῦ ἀλλά καί τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας μας Θεοτόκου, πού ἐπειδή εἴμαστε καί πιστός λαός, τόν συνδέσαμε μέ τήν Ἐθνική μας Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Μπορεῖ μάλιστα, ὅπως μᾶς λένε οἱ ἀρμόδιοι, νά δοῦμε live καί τά Ἅγια Πάθη ἀλλά καί τήν Ἀνάστασή Σου! Συγχώρα μας Κύριε, ἀλλά τοῦ χρόνου στά 200 χρόνια ἀπό τό 1821, πού ἔγινε πρῶτα γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία, ἐμεῖς θά Σέ τιμήσουμε διπλά καί τρίδιπλα! Ἄς φύγει ὅμως αὐτό τό κακό πρῶτα Χριστέ μας! Τώρα δυσκολευόμαστε!

9. Συγχώρεσέ μας Κύριε, γιατί ὅλοι μας ἀπό τούς ποιμένες μας μέχρι τόν τελευταῖο πιστό (μέ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις) ἀκόμη καί τώρα δέν μιλᾶμε γιά τό πρῶτο πρᾶγμα πού θα ἔπρεπε ὡς Χριστιανοί νά διαλαλήσουμε. Τήν ἀνάγκη γιά ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ἀλλά καί ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ καί ἀλλαγή πορείας ἀπό τίς δεκάδες ἀντικείμενες στό Νόμο τοῦ Θεοῦ πράξεις καί ἀποφάσεις μας, πού ἀποδεδειγμένα κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, ἀπομακρύνουν τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Συγχώρεσέ μας πού ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ νά μιλήσουμε στήν τεχνοκρατική κοινωνία μας, γιά τό ἔσχατο καί πλέον ἀποτελεσματικό ὄπλο πού εἴχαν οἱ πρόγονοί μας σέ τέτοιες περιπτώσεις, τίς ΛΙΤΑΝΕΙΕΣ τῶν θαυματουργῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Σου, Κύριε! Τίς θυμόμαστε βεβαίως καί τίς τιμᾶμε ποῦ καί ποῦ, ἀλλά ΔΕΝ τίς πιστεύουμε Κύριε!

10. Συγχώρεσέ μας Κύριε τελικά, γιατί ὡς Χριστιανοί Βαπτισμένοι και Μυρωμένοι, θά ἔπρεπε νά εἴμαστε πιό συμφιλιωμένοι μέ τήν ἰδέα τοῦ θανάτου, ἄν ἐπιτρέψεις Ἐσύ νά ἔλθει, καθώς Ἐσύ Εἶσαι ὁ Νικητής τοῦ θανάτου, ὁ ἕνας και μοναδικός Ζωοδότης! Συγχώρεσέ μας Κύριε ὅμως, γιατί αὐτή εἶναι μία εἰδική περίπτωση, πού ἡ Ἐκκλησία πού Ἐσύ ὁ Ἴδιος ἲδρυσες μέ τό Αἴμα Σου, πρέπει νά κάνει λίγο στήν ἄκρη! Τά Ἱερά Σου Μυστήρια, δέν μᾶς εἶναι τόσο ἀπαραίτητα τώρα Χριστέ μου! Μήν μᾶς παρεξηγεῖς Κύριε, ἀργότερα, βεβαίως καί θά σέ λατρέψουμε, πιό τιμητικά, μέ ὡραίους πανηγυρικούς καί μέ μεγάλες λαμπάδες καί θά ξανακοινωνήσουμε βεβαίως, Σοῦ τό ὑποσχόμαστε… ἀλλά ὄχι τώρα Χριστέ μας… !

Συγχώρεσέ μας Κύριε…!

Πηγή: Romfea.gr

34. Πανδημία θανάτου ή Πανδημία Αγάπης;

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες του ιστοτόπου «Με Αγάπη Θεού» χαιρετώ εν Κυρίω!

Βαδίζουμε ήδη τη Β’ Κυριακή των Νηστειών, της Μεγάλης Σαρακοστής και η απανταχού ανθρωπότητα διέρχεται μια μεγάλη δοκιμασία. Η πανδημία του κορωνοϊού, που ξαπλώθηκε σ’ όλη την οικουμένη, σκορπώντας το θάνατο σε πολλούς συνανθρώπους μας, συντάραξε και συνταράσσει την κοινή γνώμη, με τα κράτη-μέλη, όλου του κόσμου να κηρύσσουν έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας. 

Μέσα σ’ αυτά τα μέτρα, πολλοί βάλθηκαν, πιέζοντας την Εκκλησία και την Ιερά Σύνοδο, να σταματήσουν οι εκκλησιαστικές συναθροίσεις, στοχεύοντας πρωτίστως στην άρση της Θείας Κοινωνίας, ως προληπτικό μέτρο αντιμετώπισης της εξάπλωσης του κορωνοϊού.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν και δεν φαίνεται να το νοούν, είναι μ’ αυτό τον τρόπο δεν αντιμετωπίζεις την εξάπλωση αλλά την επιδεινώνεις!

Με τα «Media» να εξυπηρετούν «εξωγενή» συμφέροντα, σπέρνουν το φόβο, τον πανικό, και την αναστάτωση, - χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αόρατου πολέμου των δαιμόνων[1] - που εμβολίζουν με ανησυχία και αμφιβολία τις τάξεις των πιστών, προσβάλλοντας έτσι τις στερεότυπες παραδόσεις και τον τρόπο εκκλησιαστικής λατρείας.

Ας δούμε τι έγινε και πως επηρέασε αυτό τους ορθόδοξους χριστιανούς, μέσα σ’ όλο αυτό το αναπουμπουλητό, εν τη σήμερω, Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020.

Στην αρχή η Εκκλησία ήτο σχετικά άδεια… με τα άδεια καθίσματα να ομολογούν την επηρεασμένη κοινή γνώμη…

Ο λογισμός μου ξεκίνησε να με βασανίζει… έμειναν σπίτι για ν’ αποφύγουν το θάνατο, ενώ εσείς οι λίγοι ήρθατε και τώρα κινδυνεύετε… Και απαντούσα στο λογισμό μου: «…Καλά εμείς που ήρθαμε εκκλησία, τι ήρθαμε να κάνουμε; Να βρούμε το θάνατο ή να βρούμε Αυτόν που κατάργησε το θάνατο;… Ήρθαμε για να πεθάνουμε ή για να ζήσουμε;…».

Ξάφνου περνά από δίπλα μου ένα παιδί με «ειδικές ανάγκες». Μου χαμογέλασε και έσκυψε και προσκύνησε δεξιά μου την εικόνα της Αναστάσεως.

Αυτό το παιδί συλλογίστηκα δεν ανήκει στις ευπαθείς ομάδες; Η προτροπή δεν ήτο απαγορευτική για να έρθει να εκκλησιαστεί… «…Μπράβο…», είπα μέσα μου… «…Μεγαλείο πίστης!...» Και ξέρετε γιατί το είπα αυτό; Γιατί, ΌΧΙ μόνο αψήφησε τους φόβους που κράτησαν τους περισσότερους στα σπίτια τους, ΌΧΙ γιατί άνηκε στις ευπαθείς ομάδες και έπρεπε να προφυλάξει τον εαυτό του περισσότερο, αλλά για το ότι πρώτος από όλους του άλλους που βρισκόμασταν εκεί, αλλά και από αυτούς που βρίσκονταν στα σπίτια τους, είχε το δικαίωμα να είναι απογοητευμένος, για την κατάσταση του, για αυτό που τον έκανε διαφορετικό απέναντι σε όλους εμάς, αλλά πάραυτα δεν υπήρξε η αιτία να παραμείνει μακριά από το Θεό, αλλά  «…ώς ἔλαφος διψῶσα…» έτρεξε κι αυτός να προσευχηθεί και αν θέλετε να προσευχηθεί και γι’ αυτούς που δεν ήτο στην εκκλησία…

Φθάνει η ώρα με βάση το τυπικό να ψάλλουμε το «…Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…». Η εκκλησία σείεται από εκείνους τους λίγους, σαν να έψελναν και γι’ αυτούς που ήσαν στο σπίτι… Η προσευχή τους, κάλυπτε και τα άδεια μέχρι εκείνη την ώρα καθίσματα… Όλοι εις «ένα» κάτω από το τροπάριο της Υπερμάχου Θεοτόκου… Ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά… Μέσα στη σκοτοδίνη μου, ένιωσα χαρά…

Μπορεί να ήσαν λίγοι σήμερα στην εκκλησία, αλλά ήσαν αρκετοί για να σηκώσουν και αυτούς που δεν ήρθαν… Όσο περνούσε η ώρα, η εκκλησία γέμιζε όλο και πιο πολύ, ήρθαν και τα πρώτα παιδάκια και κάθισαν πέριξ της Ωραίας Πύλης… Πανέμορφη εικόνα! Χαμογελούσαν στον καθένα που πήγαινε να τα κοιτάξει… Περίμεναν καρτερικά να πουν το «…Πάτερ ημών…» και κατόπιν τον ιερέα να εξέλθει από την Ωραία Πύλη, κρατώντας τη Θεία Κοινωνία. Οι επίγειοι άγγελοι του Θεού, πέριξ της Ωραίας Πύλης, έτοιμοι να υποδεχθούν την Πηγή της Ζωής, τον θεάνθρωπο Χριστό.

    

Αλλά πριν ο ιερέας τι μας είπε: «…Λάβετε, φάγετε' τούτο εστί το σώμα μου… Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών…». (Ματθ. 26, 26-28). Κοινωνάμε εις ίασιν ψυχής και σώματος! Προσερχόμαστε στον Κύριο για να γιατρευτούμε, όχι για να νοσήσουμε! Κοινωνούμε την ίδια τη Ζωή, ώστε να μην είμεθα «ζωντανοί νεκροί»! Αρρωσταίνει ο Θεός; Μπορεί το ίδιο Του το Άγιο Σώμα και Αίμα να μεταδώσει ασθένειες; Όχι βέβαια!

Τόσα χρόνια που τελείται το ιερό αυτό Μυστήριο, το κοινωνούσαν μόνο οι υγιείς; Όχι βέβαια! Λεπροί, λοιμικά άρρωστοι, με πυρετό και άλλες κολλητικές ασθένειες άνθρωποι, κοινωνούσαν κάτω από την ίδια αγία Λαβίδα αλλά επουδενί, στα ιστορικά της παράδοσής μας, δεν μεταδόθηκε ΚΑΜΙΑ ΝΟΣΟΣ! 

Όταν μετέπειτα λέει ο ιερέας «…Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε…», προσερχόμαστε με φόβο, δηλαδή εν βαθιά επίγνωση και δέος, στο τι πάμε να κοινωνήσουμε; Ή προσερχόμαστε από κοινωνική συνήθεια και επειδή το πράττουν ορισμένοι;

Όσο μεγαλώνει ο φόβος του Θεού, τόσο μεγαλώνει η αφοβία προς οτιδήποτε άλλο! Πώς είναι δυνατόν να φοβούνται τα τέκνα Του, αφού ως συγκληρονόμους Του, μας θέλει όμοιούς Του;

Γίνεται να φοβόμαστε για το τι θα πει ο κόσμος και δεν φοβόμαστε για το τι θα πει ο Θεός; Αντί συνεχώς να αγωνιζόμαστε και να είμαστε προετοιμασμένοι για την συγκλονιστική ημέρα της Κρίσεως, πως δύναται ν’ απέχουμε από οτιδήποτε μπορεί να κάνει τη ψυχή μας αθάνατη και αλώβητη;

Η σωτηρία του ανθρώπου είναι άκρως προσωπική υπόθεση! Οι δε καλοπροαίρετες ψυχές αντιλαμβάνονται εσωτερικά, ότι όσο μεγαλώνει ο φόβος του Θεού, τόσο μεγαλώνει η Πίστη αλλά και η Χάρης, που φωτίζει και κατευθύνει τα βήματά μας, βοηθώντας μας να πράττουμε το πρέπον και σωστό ανά περίσταση.

Κάποιοι εδώ θα μου πουν το εξής: «…Καλά, που είναι το πρόβλημα να μείνουμε σπίτι μας και να προσευχηθούμε από εκεί, αφού ο τόπος και η λατρεία Θεού μπορεί να τελείται παντού;…».

Κοιτάξτε, η κάθε πράξη μας, η κάθε σκέψη μας, προσδιορίζει το βαθμό του ζήλου και της αυταπάρνησής μας προς τον Τριαδικό Θεό. Απευθυνόμενος στους κατ’ αυτόν τον τρόπο σκεφτόμενους, που το ερώτημα τους είναι εύλογο, δύναμαι ν’ απαντήσω με ερώτηση: «…Πιστεύετε ένας άνθρωπος, που έχει τη δυνατότητα, την πραγματική θέληση και διάθεση, να κάνει τρεις ώρες συνεχή προσευχή, 7.00-10.00, τόσο άλλωστε κρατεί και η Λειτουργία της Κυριακής, θα περιοριζόταν στο σπίτι του, αντί να πάει στην Εκκλησία και να έχει συνάμα και τη δυνατότητα κοινωνίας των Αχράντων Μυστηρίων;…».

Για σκεφτείτε το! Δείτε όλοι σας, ποιοι φωνάζουν για τη Θεία Κοινωνία! Άνθρωποι που σπάνια πάνε εκκλησία και που σπάνε κοινωνούνε! Πόσοι από σας όταν μένετε σπίτια σας και λέτε θα παρακολουθήσω τώρα την λειτουργία από την τηλεόραση, κάθεστε απερίσπαστα εκεί, χωρίς να κάνετε κάτι άλλο;

Αντιθέτως, είμεθα στο facebook, ή να τρώμε πρωινό, ή παίζουμε με τα μικρά, ή εργαζόμαστε στον υπολογιστή κοκ. Οι μεθοδεύσεις του διαβόλου είναι πολλές και δεν πρόκειται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ν’ αφήσει εύκολα, να ενισχυθεί ο άνθρωπος με πνευματική τροφή.

Ένας πολύτεκνος κύριος παρά εμού, κρατούσε το μικρό του αγοράκι - πρέπει να ήταν 2-3 χρονών - στην αγκαλιά του, που αναζητούσε κάθε τόσο και λιγάκι τη μαμά του. Ο πατέρας του το καθησύχαζε κάθε τόσο και λιγάκι, χαϊδεύοντάς το, και φιλώντας το εγκαρδίως. Όταν έφθασε η ώρα της Θείας Κοινωνίας, δεν βιάστηκε να το πάει μπροστά να κοινωνήσει, γιατί είχε ήδη σχηματιστεί ουρά, αλλά πήρε τη σειρά του, ένας εκ των τελευταίων,  και σιγά σιγά κοινώνησε αυτός και το παιδί. Βλέπετε, με μιας καταλαβαίνεις, πως ο εν λόγω άνθρωπος, δεν φοβάται, έχει συναίσθηση του μυστηρίου, που πολλοί λυπούμαι που το λέω, τρέχουμε πρώτοι, να κοινωνήσουμε, όχι για να ξεμπερδεύουμε, γιατί πάνω κάτω όλοι με το «…Διευχών…» θα φύγουμε, αλλά για ν’ αποφύγουμε την κοινωνία πριν τον όχλο! Ήμαρτον!

Η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, γέμισε, αλλά δεν ήτο απόλυτα γεμάτη! Αυτό που η αναξιότητά μου αντίκρισε και επιβεβαίωσε, δεν ήταν πανδημία γρίπης αλλά πανδημία ακλόνητης αγάπης στον Τριαδικό Θεό, παρά τις φοβίες και τα «ΜΗ» της παράνοιας και της άνευ Χάριτος ζωής. Αυτό που αντίκρισα, ήταν μια ακράδαντη ομολογία πίστεως, από πολλές ψυχές, που άνευ φόβου, έτρεξαν στο Σωτήρα Χριστό, για να του φωνάξουν από τα βάθη της ψυχής τους, «…ΜΗΝ ΑΠΕΜΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑ...». 

Ο Χριστός αγαπητοί μου αναγνώστες δεν κοιμάται! Εμείς βυθιστήκαμε σε ένα βαθύ ύπνο. Εγκαταλείψαμε το Θεό και ζούμε την ερήμωση και την απώλειά μας! Η ζωή μας είναι χωρίς αλήθεια και η πορεία μας χωρίς δόξα. Το γκρέμισμα των πνευματικών θεμελίων μας συνεχίζεται ασταμάτητα. Αυτή είναι η αιτία του σημερινού καταντήματος και δεν το έχουμε καταλάβει.

Γι’ αυτό «…ὥρα ἡμᾶς ἐκ τοῦ ὕπνου ἐγερθῆναι…» (Ρωμ. 13, 11). Καιρός να ξυπνήσουμε! Γι’ αυτό τα επιτρέπει όλα αυτά ο Θεός, γιατί δυστυχώς για να μας επαναφέρει και να μείνουμε κραταιοί στην πίστη, μερικές φορές πρέπει να διαγράψουμε πορεία μέσα από τα πιο σκοτεινά μονοπάτια, ώστε η αφύπνιση μας, να μας συνταράξει και να μας φέρει «εις εαυτόν». Δεν προσδοκούμε ένα Θεό που θα μας λύσει τα επίγεια προβλήματά μας για να Τον ξαναξεχάσουμε, ούτε θα αμνηστεύσει τα λάθη μας για να τα επαναλάβουμε. Πιστεύουμε στον Χριστό, στον αληθινό Θεό, για να δεχθεί τη μετάνοιά μας και την πίστη μας, για να τις ποτίσει με τη Χάρη Του και έτσι να φανερώσει την παρουσία Του. Μέσα από το σημερινό κατάντημα θα προκύψει μεγάλη ευλογία, γιατί «…Μακάριον ἔθνος οὗ ἐστι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ…» (Ψαλμ. 32, 12).

---

[1] Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης – Αόρατος Πόλεμος