ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ''...ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ...'' ΨΑΛ. (17, 47))
ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Ο άγιος οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος εκ
Βουνένης, ήτο παιδί ευγενών και θεοσεβή ανθρώπων. Όταν μεγάλωσε κατατάχθηκε
στρατιώτης, και χάρη της ανδρείας και της μόρφωσής του, ο τότε βασιλιάς τον
έκανε Δούκα. Όμως η ζωή των παλατίων δεν ήταν για τον άγιο, που είχε διακαή
πόθο ν’ ασκητέψει, εγκαταλείποντας την κοσμική δόξα και τ’ αξιώματα,
επιζητώντας αντί αξιωματικός των ανθρώπων, να γίνει αξιωματούχους του Θεού.
Καθοδηγούμενος από θεία φώτιση, πήγε
στο όρος των Βουνένων κοντά στη Λάρισα, όπου και βρήκε άλλους δώδεκα συνασκητές,
και έτσι άρχισε το σκληρό αγώνα της νηστείας, της προσευχής, της αγρυπνίας και
κάθε άλλης σκληραγωγίας και ασκήσεως.
Μια νύχτα, εν ώρα προσευχής,
παρουσιάσθηκε στους μοναχούς, άγγελος Κυρίου και τους είπε να ετοιμαστούν,
γιατί σε λίγο θα μαρτυρήσουν για τον Χριστό και θα πάρουν τα στεφάνια της
αθλήσεως. Οι ασκητές μόλις άκουσαν τη «Χαρμόσυνη» αυτή είδηση, χάρηκαν και
άρχισαν μεγαλύτερο αγώνα με νηστείες και προσευχές, για να γίνουν άξιοι της
αιωνίου ζωής.
Μετά από λίγες ημέρες από την
εμφάνιση του αγγέλου, ήρθαν άθεοι Αβάροι στη Σκήτη και τους μεν άλλους οσίους,
αφού δεν μπόρεσαν να τους αλλαξοπιστήσουν με διάφορα βασανιστήρια, στο τέλος
τους αποκεφάλισαν. Τον δε όσιο Νικόλαο, βλέποντες ότι ήταν πολύ ωραίος, άρχισαν
με κολακείες να τον παρακινούν να αρνηθεί τον Χριστό και να προσκυνήσει τα
αναίσθητα είδωλά τους.
Άδικος όμως ο κόπος τους, γιατί ούτε
ελάχιστα μπόρεσαν να κλονίσουν! Αμέσως τότε οι βάρβαροι εξαγριώθηκαν και τον
έδειραν τόσο πολύ, ώστε κοκκίνισε η γη από το άγιο αίμα του. Αυτοί που τον έδερναν
άλλαξαν δύο και τρεις φορές, από την κούραση. Έπειτα τον έδεσαν σε ένα δένδρο,
όπου τον τόξευαν, τον λόγχευαν και άλλες πολλές τιμωρίες του έκαναν. Τέλος,
βλέποντας ότι ήταν αδύνατον να αλλαξοπιστήσει, τον αποκεφάλισαν, και έτσι έλαβε
ο αείμνηστος, τον στέφανο της αθλήσεως στις 9 Μαΐου.
ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Στον τόπο του Μαρτυρίου του Αγίου
Νικολάου, δηλαδή στον Ιερό Ναό του, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Βούνενα,
συμβαίνει ένα υπερθαύμαστο γεγονός και κυρίως κατά την ετήσια μνήμη του Αγίου,
τρέχει ένα υγρό που μοιάζει με αίμα: Το αίμα αυτό τρέχει από τους κορμούς
μερικών δένδρων, στα οποία εσφαγίασαν τους συνασκητές του Αγίου και επίσης
πλημμυρίζει τη ρίζα ενός κομμένου δένδρου, όπου κατά την παράδοση βασάνισαν τον
Άγιο.
Το «αίμα» αρχίζει να τρέχει το
απόγευμα της 8ης Μαΐου, παραμονή της μνήμης του και συνεχίζει τη θαυμαστή
εμφάνισή του, μέχρι το πρωί της εορτής του, 9 Μαΐου.[1]
Ευλαβείς χριστιανοί που το γνωρίζουν, πηγαίνουν εκεί την παραμονή και
συγκεντρώνουν μέσα σε μπουκάλια, το τρεχούμενο θαυμαστό «αίμα» για να το
μοιράσουν, σαν ευλογία, στους γνωστούς τους. Το δε βράδυ, κάνουν αγρυπνία, για
τη γιορτή του Αγίου. Πολλοί μάλιστα από αυτούς, έχουν παρατηρήσει, ότι στις 5 η
ώρα, το πρωί της μνήμης του, στο μέρος των δένδρων, ακούγεται ένα θαυμαστό
βουητό, σε μια ακτίνα 10 μέτρων και για 10 λεπτά, περίπου. Επίσης και το αγίασμα
της πηγής, δεν τρέχει πάντοτε, τρέχει όμως εκείνες τις ημέρες, όταν τρέχει και
το «αίμα».
ΕΙΚΟΝΕΣ
[1] Σύμφωνα με πληροφορία προσκυνητή, το
αίμα τρέχει και στις 9 του Μάη, αλλά και στις 22 του Μάη, που είναι η εορτή του
αγίου με το παλαιό ημερολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου