40. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΕΙ... ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ... ΠΟΤΕ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ;

 

Η ομιλία αποτελεί την 6η κατά σειρά ομιλία που ανεβάζουμε στον ιστότοπο ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ στην υποενότητα ΟΜΙΛΙΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ 

Αγαπητοί μου αναγνώστες και τηλεθεατές χαιρετώ εν Κυρίω!

 

Διανύουμε Θεού θέλοντος το 15ημερο των νηστειών, των Πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου και σήμερα θα προσπαθήσουμε ν’ αναλύσουμε, ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας από την ημέρα που γεννηθήκαμε και ποιες είναι οι κατά κόσμο επιλογές μας.

Ο άνθρωπος όταν γεννάται και έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο δεν έχει επιλογή, δεν αποφασίζει γι’ αυτό. Ο άνθρωπος πάλι δεν έχει την επιλογή της ώρας του θανάτου του. Δεν ορίζει πότε η ψυχή θα χωριστεί από το φθαρτό του σώμα για ν’ ανέλθει εις την αιώνια πνευματική κατάσταση και ατελεύτητη αιωνιότητα. 

Εκεί θα πορευθούν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, ασχέτως από τα πιστεύω μας, τις ιδεολογικές, τις νομικές ή όποιες άλλες θεωρητικές προσεγγίσεις μπορεί να έχουν. Το ζητούμενο εδώ είναι το εξής,

1.    εάν θα βρεθούμε εις την αιωνιότητα του σκότους ή

2.    εις την αιωνιότητα του Φωτός, της Χάριτος του Χριστού,

Σ’ αυτό το ζητούμενο όμως ο άνθρωπος ΕΧΕΙ επιλογή! Ο βίος και η πολιτεία του θα καθορίσουν που θα τοποθετηθεί η ψυχή του.

Αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να ξεφύγει τον έλεγχο της θείας Χάρις, ξεγελιέται και αγνοεί την δύναμή της.

Όπως οι στρατολόγοι εξετάζουν την ηλικία και τη σωματική κατάσταση αυτών που πρόκειται να επιστρατεύσουν, έτσι και ο Κύριος όταν επιστρατεύει τις ψυχές, ερευνάει τις προαιρέσεις και όταν βρίσκει ότι κρύβεται μέσα στην ψυχή μας υπόκριση, διώχνει τον άνθρωπο ως ακατάλληλο.

Δεν δίνει τα άγια στους σκύλους «…Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ…» Ματθ. (7,6), αλλά όπου βλέπει αγαθή προαίρεση, εκεί δίνει τη σωτηρία και την υπέροχη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, την οποία γνωρίζουν οι άγγελοι και τρέμουν οι δαίμονες.

Ας προσέξουμε λοιπόν να μην έχουμε συνειδησιακά καμία ακαθαρσία από αυτές που δημιουργεί και διατηρεί η υποκρισία. Ώστε να λάβουμε όπλα πνευματικά και όχι φθαρτά, που θα μας βοηθήσουν στον επίγειο αγώνα μας.

Παρέχοντάς μας ο Κύριος τέτοια όπλα είναι σαν να μας φυτεύει από τώρα στο νοητό Παράδεισο (Απ. 2, 7). Γινόμαστε κλίμα στο άγιο Αμπέλι του Θεού, αλλά αυτό δεν φθάνει!!!

Πρέπει να παραμείνουμε προσκολλημένοι στην Άμπελο, ώστε ως κλήμα να καρποφορήσουμε. Έργο του Θεού είναι το φύτεμα και το πότισμα. Ενώ το δικό μας, η καρποφορία. Έργο του Θεού είναι να μας δώσει τη Χάρη και το δικό μας να τη δεχτούμε και να τη διατηρήσουμε.

Πόσα χρόνια τώρα απασχολούμε τον εαυτό μας με μάταια κοσμικά πράγματα, ενώ θα έπρεπε να επικεντρωθούμε πρωτίστως με τα ανώτερα και πνευματικά, που ο θησαυρός αυτών δεν μπορεί ν’ αποστερηθεί από καμία εξουσία, από καμία Τρόϊκα ή να κλαπεί από κανένα κλέφτη. Αλλά εκεί που αποταμιεύεται, τα επιτόκια είναι δεκαπλάσια και εκατονταπλάσια από τα κοσμικά. 

Πρέπει λοιπόν να καθαρίσουμε το σκεύος της ψυχής μας για να μπορέσουμε ν’ αποδεχτούμε τη θεία Χάρη, ώστε ν’ αναγεννηθούμε με τις καλύτερες και αποδοτικότερες προϋποθέσεις.

Όταν λέμε αναγέννηση δεν εννοούμε των σωμάτων αλλά την πνευματική αναγέννηση τη ψυχής. Τα μεν σώματα γεννιούνται από τους ορατούς γονείς, οι δε ψυχές αναγεννιούνται με την πίστη, γιατί το «…πνεύμα όπου θέλει πνέει…» Ιωα. (3, 8) και επομένως μπορεί να’ ρθει και ν’ αναγεννήσει τις ψυχές μας και αν γίνουμε άξιοι τότε θ’ ακούσουμε «…εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου…» Ματθ. (25, 21)

Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος είναι διπλός, αποτελείται δηλαδή από σώμα και ψυχή πρέπει να καθαριστεί και στα δυο. Το μεν νερό καθαρίζει το σώμα το δε Άγιο Πνεύμα σφραγίζει την ψυχή. Ώστε ραντισμένοι στην καρδιά με το Άγιο Πνεύμα και στο σώμα με αγιασμένο νερό να πλησιάσουμε το Θεό.

Χωρίς και τα δυο αυτά είναι αδύνατο να τελειωθείς. Δεν το λέω εγώ αυτό, το λέει ο ίδιος ο Κύριος που μας λέει «…ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ…» και συνεχίζει λίγο πιο κάτω ερωτηθείς στο Ευαγγέλιο και μας λέει «…ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ…» Ιωα. (3, 3-5)

Δεν θα εισέλθει στη βασιλεία των Ουρανών και αν ακόμα είναι ενάρετος στα έργα, αν δεν πάρει με το Βάπτισμα τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος. Είναι τολμηρός αυτός ο λόγος, αλλά δεν είναι δικός μου. Ο Ιησούς το έχει πει.

Οι άγιοι Μάρτυρες του Χριστού,  εισάγονται στη Βασιλεία του Θεού και χωρίς το νερό του Βαπτίσματος. Διότι όταν ο Κύριος με το Σταυρικό θάνατο Του χάρισε τη λύτρωση στο ανθρώπινο γένος και λογχίστηκε «…τότε από την αγία Πλευρά Του βγήκε αίμα και νερό…» Ιωα. (19, 34), ώστε όσοι ζήσουν σε καιρούς ειρηνικούς να βαπτιστούν στο νερό και όσοι ζήσουν σε εποχή διωγμών να βαπτιστούν στο αίμα του μαρτυρίου τους. Γιατί και το μαρτύριο το ονόμασε ο Σωτήρας μας, Βάπτισμα, «…οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;…» Μαρκ. (10, 38)

Όταν καταξιωθείς να δεχτείς τη Χάρη, τότε θα σου δοθεί και η εξουσία να παλέψεις με τις αντικείμενες δυνάμεις, τους δαίμονες. Όπως ακριβώς ο Κύριος μας, μετά το Βάπτισμα πειραζόταν από το σατανά για σαράντα ημέρες, έτσι και εμείς. Ενώ πριν δεν θα τολμούσαμε να παλέψουμε με τις δαιμονικές δυνάμεις, πριν από το βάπτισμα, τώρα μπορούμε ν’ αγωνιστούμε χρησιμοποιώντας τα όπλα της δικαιοσύνης.

Ας ετοιμάσουμε τη ψυχή μας για να δεχτεί τέτοιες δωρεές, για να δεχθεί την υιοθεσία και να γίνει κληρονόμος του Θεού και συγκληρονόμος του Χριστού. Αν ετοιμάσουμε τους εαυτούς μας σίγουρα θα λάβουμε αυτές τις δωρεές. Αν έρθουμε με άδολη και δυνατή πίστη, τότε θα μας εμπιστευθεί ο Θεός τις δωρεές Του. Εάν έχουμε όλη την προαίρεση ν’ αποβάλλουμε τον παλαιό άνθρωπο, θα λάβουμε το νέο. Γιατί όλα όσα έχεις κάνει θα σου συγχωρεθούν. Καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη από τη Σταύρωση του Χριστού. Ακόμα και οι χιλιάδες άνθρωποι που σταύρωσαν τον Χριστό μετά ρωτούσαν «…Τι θα κάνουμε τώρα αδερφοί Πρξ. (2, 37) αφού είναι μεγάλη η αμαρτία μας; Στιγμάτισες Πέτρο την αμαρτία μας λέγοντάς μας … Σταυρώσατε τον Αρχηγό της Ζωής…» Πρξ. (3, 15). Τι έμπλαστρο να βρούμε γι’ αυτήν την πληγή μας;

Με τον απόστολο Πέτρο ν’ ανταπαντάει «…Να μετανοήσετε και να βαπτισθείτε ο καθένας σας στο Όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ώστε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας και να λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος…» Πρξ. (2, 38) Τι ανεκδιήγητη που είναι η φιλανθρωπία του Θεού. Όχι μόνο σώθηκαν την στιγμή που δεν ήλπιζαν να σωθούν, αλλά και αξιώθηκαν να λάβουν και το Άγιο Πνεύμα.

Η άφεση των αμαρτιών δίνεται ΙΔΙΑ σε όλους, αλλά η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, δωρίζεται ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας βιώνει την πίστη του. Αν κοπιάσεις λίγο, λίγα και θα λάβεις! Αν εργαστείς πολύ, πολύς θα είναι και ο μισθός σου!

Ας αγωνιστούμε για τη σωτηρία της ψυχής μας πολύ περισσότερο τώρα που διανύουμε τις έσχατες ημέρες. Ας θρέψουμε τη ψυχή μας με θείες αναγνώσεις και ας μεταλαμπαδεύσουμε το φως του Κυρίου και στους γύρω μας. Ο Κύριος έχει ετοιμάσει την πνευματική τράπεζα. Ας αναφωνήσουμε όπως και ο ψαλμωδός: «…1 Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει. 2 εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με, 3 τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. …» Ψαλ. (22, 1-3) για να ευφρανθούν μαζί μας και οι άγγελοι αλλά και Αυτός ο Ίδιος, ο Μεγάλος Αρχιερέας μας Χριστός, ο Οποίος, αφού δεχτεί την καλή προαίρεσή μας, θα μας προσφέρει όλους στον Ουράνιο Πατέρα και θα Του πει: «…ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός …» Ησαΐα (8, 18), Εβρ. (2, 13).

Θάρρεψε Ιερουσαλήμ, θα συγχωρέσει ο Κύριος όλα τα αδικήματά σου…» Σοφία Σειράχ (3, 14). Θα ξεπλύνει ο Κύριος τη βρωμιά των υιών και θυγατέρων Του με καταδικαστική απόφαση και φωτιά «…ὅτι ἐκπλυνεῖ Κύριος τὸν ῥύπον τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων Σιὼν καὶ τὸ αἷμα ἐκκαθαριεῖ ἐκ μέσου αὐτῶν ἐν πνεύματι κρίσεως καὶ πνεύματι καύσεως…» Ησα. (4, 4). Θα μας ραντίσει με καθαρό νερό και θα καθαριστούμε από κάθε αμαρτία μας «…καὶ ῥανῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν…» Ιεζ. (36, 25). Θα ψάλλουν από αγαλλίαση για μας οι άγγελοι και θα λένε «…Ποια είναι εκείνη η λαμπροφορεμένη που έρχεται στηριγμένη στον αγαπημένο της;…». Άσμα Ασμάτων (8, 5) και αυτός ο Κύριος δεχόμενος την ανυπόκριτη και αγαπητική προαίρεσή μας, θ’ αναφωνήσει προς αυτή: «…Να που τώρα είσαι ωραία η σύντροφος της ζωής μου. Να που τώρα είσαι ωραία…» Άσμα (4, 1).

Η μεταστροφή και η πνευματική αναγέννηση των εορταζόντων Αποστόλων Πέτρου (ενός πρωταρχικού αγραμμάτου ψαρά και αδιαφόρου περί των πνευματικών. Μάλιστα ενός εκρηκτικού ατίθασου χαρακτήρος) και του Παύλου (ενός πρώτα σκληρού διώκτου και φονιά και απανθρώπου χαρακτήρος) ας αποτελέσει τη μίμηση και τη μεταλλαγή των δικών μας χαρακτήρων εις μίμηση Χριστού!

Ας μας διατηρήσει ο Θεός όλους σε τέτοια πνευματική κατάσταση, ώστε να Τον ευαρεστούμε με τη ζωή μας, γιατί σ’ Αυτόν ανήκει και η δύναμη στους ατελείωτους αιώνες των αιώνων. Αμήν.