18. ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ;!

ΑΥΤΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ 13η ΕΝ ΣΥΝΕΧΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ, ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΟ!

 

8. Επιστολή Ιερέων Ι.Μ. Λεμεσού στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας

 

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,

Από την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου τέθηκαν σε ισχύ τα νέα αυστηρά μέτρα για τις Επαρχίες Λεμεσού και Πάφου. Ανάμεσα σ’ αυτά και το κλείσιμο των ναών για δεύτερη φορά. Οι ιερείς των δύο επαρχιών βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μια θλιβερή πραγματικότητα, την οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε· μια πραγματικότητα η οποία αφ’ ενός μεν μας προκαλεί βαθύτατο πόνο, αφ’ ετέρου δε μας φέρνει για μια ακόμη φορά σε δύσκολη θέση έναντι των πιστών, οι οποίοι εν μέσω όλων αυτών των πρωτόγνωρων δεδομένων που ζούμε ζητούν τη βοήθεια και τη στήριξη της Εκκλησίας.

Θα θέλαμε, ως εκ τούτου, να σας μεταφέρουμε με πολλή ειλικρίνεια κάποιες σκέψεις μας.

Η Εκκλησία δεν είναι απλώς και μόνον ένας κοινωνικός ή ένας φιλανθρωπικός θεσμός. Είναι ένα πνευματικό νοσοκομείο, ένα πνευματικό θεραπευτήριο, στο οποίο καταφεύγει ο ταλαιπωρημένος και πολλαπλά τραυματισμένος άνθρωπος, για να αναζητήσει πνευματική θεραπεία, παρηγοριά κι ελπίδα. Ο άνθρωπος, επίσης, δεν είναι μονάχα μια βιολογική μονάδα, αλλά μια ψυχοσωματική οντότητα. Δεν έχει μονάχα βιολογικές και βιοτικές ανάγκες, αλλά έχει και πνευματικές ανάγκες. Γι’ αυτό δεν πρέπει να νοιαζόμαστε μόνο για τη σωματική του υγεία, αλλά και για την πνευματική και ψυχική του υγεία.

Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού ασκούν τέτοια ψυχολογική πίεση στους ανθρώπους, ώστε ψάχνουν εναγωνίως από κάπου να πιαστούν. Όλοι μας νοιώθουμε κόπωση, ανασφάλεια, πόνο και θλίψη και όλοι μας αναζητούμε παρηγοριά και ελπίδα. Πού θ’ αναζητήσουμε, όμως, αυτή την παρηγοριά κι αυτή την ελπίδα, αν όχι στον Πανάγαθο Θεό, στην Εκκλησία και τα Ιερά Μυστήριά της; Ερωτούμε λοιπόν: Όπως κανένας δεν διανοείται να κλείσει τις υπεραγορές, τις φρουταρίες, τα περίπτερα, για να μη στερηθούν οι άνθρωποι τα αναγκαία για τη διαβίωσή τους, όπως κανένας δεν διανοείται να κλείσει τα νοσοκομεία, τις κλινικές, τα ιατρεία, για να προστατεύεται η σωματική υγεία των ανθρώπων, όπως κανένας δεν διανοείται να κλείσει τις τράπεζες, γιατί θα στραγγαλιστεί η οικονομική δραστηριότητα, κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα έπρεπε κανένας να διανοείται να κλείσει τους ναούς, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να διατηρούν την πνευματική τους υγεία και να εξασφαλίζουν την πνευματική τους τροφή.

Κανένας δεν διαφωνεί ότι πρέπει να υπάρχουν μέτρα και στους ναούς, όπως υπάρχουν σ’ όλους τους κοινόχρηστους χώρους. Όπως, όμως, με τα απαραίτητα μέτρα μπορεί κανείς να πάει στην υπεραγορά, στην τράπεζα, στον γιατρό του κ.ο.κ., με τα ανάλογα μέτρα θα έπρεπε να μπορεί να πάει και στον ναό, για να λειτουργηθεί, να κοινωνήσει, να προσευχηθεί, ν’ ακούσει έναν παρηγορητικό λόγο.

Ως Εκκλησία κάναμε απόλυτη υπακοή στα μέτρα που μας ζήτησε η πολιτεία να λάβουμε. Οι πιστοί εισέρχονταν στους ναούς με τις μάσκες, τηρούσαν τις αναγκαίες αποστάσεις και τόσα άλλα. Παρά τις μεμονωμένες αντιδράσεις μερίδας πιστών σ’ αυτά τα μέτρα, σφίξαμε την καρδιά μας και απαιτήσαμε πλήρη συμμόρφωση. Πιστεύαμε, λοιπόν, ότι λόγω της πιστής εφαρμογής των μέτρων δεν θα αντιμετωπίζαμε ξανά θέμα κλεισίματος των ναών. Κι όμως διαψευστήκαμε τόσο σύντομα. Δικαιολογημένα αισθανόμαστε, λοιπόν, ότι τιμωρούμαστε για τη μέχρι τούδε αγαστή συνεργασία μας με την πολιτεία.

Από τις αρχές Μαΐου που άνοιξαν οι ναοί μέχρι σήμερα κι ενώ καθ’ όλο αυτό το διάστημα χιλιάδες πιστοί προσήλθαν στους ναούς για να εκκλησιαστούν και να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, δεν είχαμε ούτε μια περίπτωση διασποράς του κορωνοϊού σε ναό. Στην περίπτωση δε της κοινότητας της Κυπερούντας, που θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί, η διασπορά του ιού, όπως από πρώτο χέρι γνωρίζουμε, σε καμιά περίπτωση δεν είχε να κάνει με τον ναό και τη λατρεία. Γιατί, λοιπόν, αυτή η βιασύνη να κλείσουν εντελώς οι ναοί; Γιατί αυτή η τραγική εικόνα μεγάλοι ναοί να λειτουργούνται άδειοι χωρίς κανένα πιστό;

Επιτρέψατέ μας να θέσουμε μερικά ακόμη ερωτήματα σχετικά με τα μέτρα που ίσχυαν πριν το κλείσιμο των ναών στις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου. Όταν στις πλείστες περιπτώσεις λαμβάνονται υπόψιν τα τετραγωνικά μέτρα ενός χώρου, για να καθοριστεί ο αριθμός των ατόμων που μπορούν να εισέλθουν σ’ αυτόν, γιατί αυτό δεν ίσχυσε για τους ναούς; Πώς εξηγείται σε μεγάλους ναούς που διαθέτουν 600, 800, ίσως και περισσότερα καθίσματα, να επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε 75 πιστούς; Όταν για τα θέατρα και τους κινηματογράφους, που είναι κλειστοί χώροι, επετράπη να λειτουργούν με πενήντα τοις εκατό πληρότητα, πώς εξηγείται στους μεγάλους ναούς, στους οποίους υπάρχουν τόσες πόρτες και παράθυρα που επιτρέπουν τον σωστό εξαερισμό, να επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε 75 πιστούς;

Σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η Εκκλησία βρίσκεται στο στόχαστρο της πολιτείας ή ότι η Εκκλησία είναι ο αδύναμος κρίκος, στον οποίο η πολιτεία εξαντλεί την αυστηρότητά της. Όλα αυτά τα ερωτήματα, όμως, που θέσαμε, μας προβληματίζουν έντονα. Γιατί η Εκκλησία και οι πιστοί ν’ αντιμετωπίζονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά; Κλείνοντας, σας παρακαλούμε θερμά: Αφουγκραστείτε τον πόνο και την αγωνία των ανθρώπων και δώστε τους τη δυνατότητα τουλάχιστον να κρατήσουν ζωντανή τη σχέση τους με τη μητέρα Εκκλησία και τα Ιερά Μυστήριά της, ώστε να στηριχθούν και να παρηγορηθούν.

Με βαθύτατο σεβασμό

Οι ιερείς της Μητροπόλεως Λεμεσού:

1. Αρχιμ. Ισαάκ Μαχαιριώτης, Πρωτοσύγκελλος

2. Αρχιμ. Φιλόθεος Μαχαιριώτης

3. Αρχιμ. Τύχων Ανδρέου

4. Αρχιμ. Χρυσόστομος Κωνσταντίνου

5. Αρχιμ. Εμμανουήλ Κώστα

6. Πρωτ. Μιχαήλ Βοσκός, Αρχιερατικός Επίτροπος

7. Πρωτ. Ανδρέας Αγαθοκλέους

8. Πρωτ. Ανδρέας Κακουλλής

9. Πρωτ. Ιωακείμ Διογένους

10. Πρωτ. Παντελεήμων Δαλίτης

11. Πρωτ. Προκόπιος Προκοπίου

12. Πρωτ. Ιωάννης Νικολάου

13. Πρωτ. Μιχαήλ Μιχαήλ

14. Πρωτ. Χρήστος Αναξαγόρου

15. Πρωτ. Μιχαήλ Σάββα

16. Πρωτ. Κωνσταντίνος Συμεού

17. Πρωτ. Σάββας Μουλλωτός

18. Πρωτ. Γεώργιος Αβραάμ

19. Πρωτ. Ευάγγελος Γιαλλουρίδης

20. Πρωτ. Γεώργιος Γκουντίλα

21. Πρωτ. Ιωάννης Ιωαννίδης

22. Πρωτ. Νικόλαος Λυμπουρίδης

23. Πρωτ. Θεοχάρης Θεοχάρους

24. Πρωτ. Ανδρέας Παπαβασιλείου

25. Πρωτ. Στυλιανός Κωνσταντίνου

26. Πρωτ. Σάββας Χατζηγαβριήλ

27. Πρωτ. Μιχαήλ Χριστοφή

28. Πρωτ. Βασίλειος Γκράπα

29. Πρωτ. Θεοχάρης Αριστείδου

30. Πρωτ. Θεοφάνης Ντότσεφ

31. Πρωτ. Νεκτάριος Παντελή

32. Πρωτ. Κλεάνθης Ονησιφορίδης

33. Πρωτ. Ιωάννης Κάης

34. Πρωτ. Ανδριανός Νεάκσου

35. Πρωτ. Γεώργιος Κόρτας

36. Πρωτ. Ανδρέας Σιλάντζε

37. Πρωτ. Βασίλειος Τσαγγάρης

38. Πρωτ. Χρήστος Μιχαηλίδης

39. Πρωτ. Καταλίν Ιονέλ

40. Πρωτ. Παναγιώτης Μπαρούτης

41. Πρωτ. Κωνσταντίνος Σταύρου

42. Πρωτ. Θεόδωρος Οπρίκα

43. Πρωτ. Κυριάκος Νικολάου

44. Πρωτ. Μιχαήλ Σπανού

45. Πρωτ. Φειδίας Ελπιδοφόρου

46. Πρωτ. Παντελεήμων Πατσιατζής

47. Πρωτ. Γεώργιος Χαρεμπασβίλι

48. Πρωτ. Βλαδίμηρος Μπίρκα

49. Πρωτ. Κυπριανός Χαρίτωνος

50. Οικ. Απόστολος Σπύρου

51. Οικ. Μιχαήλ Φάττας

52. Οικ. Μάριος Μπουλάτζια

53. Οικ. Χριστόφορος Κλείτου

54. Οικ. Νικόλαος Χριστοδούλου

55. Οικ. Στέφανος Ιονέλ

56. Οικ. Χριστόφορος Βύρωνος

57. Οικ. Γαβριήλ Μπολνάβου

58. Ἱερομ. Βαρνάβας Χριστοδουλίδης

59. Πρεσβ. Βασίλειος Μουζέλης

60. Πρεσβ. Νεκτάριος Χαραλάμπους

61. Πρεσβ. Λαυρέντιος Ηλίε

62. Πρεσβ. Σορίν Σφέτκου

63. Πρεσβ. Μιχαήλ Παναγιώτου

64. Πρεσβ. Χρήστος Ηρακλέους

65. Πρεσβ. Δημοσθένης Καλαϊτζής

66. Πρεσβ. Ειρηναίος Θεοδώρου

67. Πρεσβ. Παναγιώτης Ελπιδοφόρου

68. Πρεσβ. Χαρικλής Πιτταράς

69. Πρεσβ. Μάρκος Μάρκου

70. Πρεσβ. Αλέξανδρος Γκόρτσης

71. Πρεσβ. Ιωάννης Χριστοφή

72. Πρεσβ. Μαρίνος Κάσιας

73. Πρεσβ. Σάββας Ευαγόρου

74. Πρεσβ. Ανδρέας Δημητρίου

75. Πρεσβ. Νικόλαος Κοσμίν Βελετεάν

76. Πρεσβ. Θεοχάρης Ψάλιος

77. Πρεσβ. Νικόλαος Ιωάννου

78. Πρωτοδιάκ. Σπυρίδων Παπαβασιλείου

79. Διάκ. Χριστόδουλος Αναξαγόρου

80. Διάκ. Παύλος Χριστοδουλίδης

81. Διάκ. Τυχικός Μιχαήλ

17. ΕΙΣ ΘΕΟΝ ΑΝΑΒΑΣΙΝ - ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΕ POWER POINT

 

ΑΥΤΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ 12η ΕΝ ΣΥΝΕΧΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ, ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΟ!

                                                                                                                                                                                                
                             

16. ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΟΙΑΣΕΙΣ...

 

15. ΚΛΑΙΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ... ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

 

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!!!

ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΣΤΟΛΙΔΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ,

ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΘΥΜΗΣΟΥ.

40. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΕΙ... ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ... ΠΟΤΕ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ;

 

Η ομιλία αποτελεί την 6η κατά σειρά ομιλία που ανεβάζουμε στον ιστότοπο ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ στην υποενότητα ΟΜΙΛΙΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ 

Αγαπητοί μου αναγνώστες και τηλεθεατές χαιρετώ εν Κυρίω!

 

Διανύουμε Θεού θέλοντος το 15ημερο των νηστειών, των Πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου και σήμερα θα προσπαθήσουμε ν’ αναλύσουμε, ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας από την ημέρα που γεννηθήκαμε και ποιες είναι οι κατά κόσμο επιλογές μας.

Ο άνθρωπος όταν γεννάται και έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο δεν έχει επιλογή, δεν αποφασίζει γι’ αυτό. Ο άνθρωπος πάλι δεν έχει την επιλογή της ώρας του θανάτου του. Δεν ορίζει πότε η ψυχή θα χωριστεί από το φθαρτό του σώμα για ν’ ανέλθει εις την αιώνια πνευματική κατάσταση και ατελεύτητη αιωνιότητα. 

Εκεί θα πορευθούν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, ασχέτως από τα πιστεύω μας, τις ιδεολογικές, τις νομικές ή όποιες άλλες θεωρητικές προσεγγίσεις μπορεί να έχουν. Το ζητούμενο εδώ είναι το εξής,

1.    εάν θα βρεθούμε εις την αιωνιότητα του σκότους ή

2.    εις την αιωνιότητα του Φωτός, της Χάριτος του Χριστού,

Σ’ αυτό το ζητούμενο όμως ο άνθρωπος ΕΧΕΙ επιλογή! Ο βίος και η πολιτεία του θα καθορίσουν που θα τοποθετηθεί η ψυχή του.

Αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να ξεφύγει τον έλεγχο της θείας Χάρις, ξεγελιέται και αγνοεί την δύναμή της.

Όπως οι στρατολόγοι εξετάζουν την ηλικία και τη σωματική κατάσταση αυτών που πρόκειται να επιστρατεύσουν, έτσι και ο Κύριος όταν επιστρατεύει τις ψυχές, ερευνάει τις προαιρέσεις και όταν βρίσκει ότι κρύβεται μέσα στην ψυχή μας υπόκριση, διώχνει τον άνθρωπο ως ακατάλληλο.

Δεν δίνει τα άγια στους σκύλους «…Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ…» Ματθ. (7,6), αλλά όπου βλέπει αγαθή προαίρεση, εκεί δίνει τη σωτηρία και την υπέροχη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, την οποία γνωρίζουν οι άγγελοι και τρέμουν οι δαίμονες.

Ας προσέξουμε λοιπόν να μην έχουμε συνειδησιακά καμία ακαθαρσία από αυτές που δημιουργεί και διατηρεί η υποκρισία. Ώστε να λάβουμε όπλα πνευματικά και όχι φθαρτά, που θα μας βοηθήσουν στον επίγειο αγώνα μας.

Παρέχοντάς μας ο Κύριος τέτοια όπλα είναι σαν να μας φυτεύει από τώρα στο νοητό Παράδεισο (Απ. 2, 7). Γινόμαστε κλίμα στο άγιο Αμπέλι του Θεού, αλλά αυτό δεν φθάνει!!!

Πρέπει να παραμείνουμε προσκολλημένοι στην Άμπελο, ώστε ως κλήμα να καρποφορήσουμε. Έργο του Θεού είναι το φύτεμα και το πότισμα. Ενώ το δικό μας, η καρποφορία. Έργο του Θεού είναι να μας δώσει τη Χάρη και το δικό μας να τη δεχτούμε και να τη διατηρήσουμε.

Πόσα χρόνια τώρα απασχολούμε τον εαυτό μας με μάταια κοσμικά πράγματα, ενώ θα έπρεπε να επικεντρωθούμε πρωτίστως με τα ανώτερα και πνευματικά, που ο θησαυρός αυτών δεν μπορεί ν’ αποστερηθεί από καμία εξουσία, από καμία Τρόϊκα ή να κλαπεί από κανένα κλέφτη. Αλλά εκεί που αποταμιεύεται, τα επιτόκια είναι δεκαπλάσια και εκατονταπλάσια από τα κοσμικά. 

Πρέπει λοιπόν να καθαρίσουμε το σκεύος της ψυχής μας για να μπορέσουμε ν’ αποδεχτούμε τη θεία Χάρη, ώστε ν’ αναγεννηθούμε με τις καλύτερες και αποδοτικότερες προϋποθέσεις.

Όταν λέμε αναγέννηση δεν εννοούμε των σωμάτων αλλά την πνευματική αναγέννηση τη ψυχής. Τα μεν σώματα γεννιούνται από τους ορατούς γονείς, οι δε ψυχές αναγεννιούνται με την πίστη, γιατί το «…πνεύμα όπου θέλει πνέει…» Ιωα. (3, 8) και επομένως μπορεί να’ ρθει και ν’ αναγεννήσει τις ψυχές μας και αν γίνουμε άξιοι τότε θ’ ακούσουμε «…εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου…» Ματθ. (25, 21)

Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος είναι διπλός, αποτελείται δηλαδή από σώμα και ψυχή πρέπει να καθαριστεί και στα δυο. Το μεν νερό καθαρίζει το σώμα το δε Άγιο Πνεύμα σφραγίζει την ψυχή. Ώστε ραντισμένοι στην καρδιά με το Άγιο Πνεύμα και στο σώμα με αγιασμένο νερό να πλησιάσουμε το Θεό.

Χωρίς και τα δυο αυτά είναι αδύνατο να τελειωθείς. Δεν το λέω εγώ αυτό, το λέει ο ίδιος ο Κύριος που μας λέει «…ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ…» και συνεχίζει λίγο πιο κάτω ερωτηθείς στο Ευαγγέλιο και μας λέει «…ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ…» Ιωα. (3, 3-5)

Δεν θα εισέλθει στη βασιλεία των Ουρανών και αν ακόμα είναι ενάρετος στα έργα, αν δεν πάρει με το Βάπτισμα τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος. Είναι τολμηρός αυτός ο λόγος, αλλά δεν είναι δικός μου. Ο Ιησούς το έχει πει.

Οι άγιοι Μάρτυρες του Χριστού,  εισάγονται στη Βασιλεία του Θεού και χωρίς το νερό του Βαπτίσματος. Διότι όταν ο Κύριος με το Σταυρικό θάνατο Του χάρισε τη λύτρωση στο ανθρώπινο γένος και λογχίστηκε «…τότε από την αγία Πλευρά Του βγήκε αίμα και νερό…» Ιωα. (19, 34), ώστε όσοι ζήσουν σε καιρούς ειρηνικούς να βαπτιστούν στο νερό και όσοι ζήσουν σε εποχή διωγμών να βαπτιστούν στο αίμα του μαρτυρίου τους. Γιατί και το μαρτύριο το ονόμασε ο Σωτήρας μας, Βάπτισμα, «…οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;…» Μαρκ. (10, 38)

Όταν καταξιωθείς να δεχτείς τη Χάρη, τότε θα σου δοθεί και η εξουσία να παλέψεις με τις αντικείμενες δυνάμεις, τους δαίμονες. Όπως ακριβώς ο Κύριος μας, μετά το Βάπτισμα πειραζόταν από το σατανά για σαράντα ημέρες, έτσι και εμείς. Ενώ πριν δεν θα τολμούσαμε να παλέψουμε με τις δαιμονικές δυνάμεις, πριν από το βάπτισμα, τώρα μπορούμε ν’ αγωνιστούμε χρησιμοποιώντας τα όπλα της δικαιοσύνης.

Ας ετοιμάσουμε τη ψυχή μας για να δεχτεί τέτοιες δωρεές, για να δεχθεί την υιοθεσία και να γίνει κληρονόμος του Θεού και συγκληρονόμος του Χριστού. Αν ετοιμάσουμε τους εαυτούς μας σίγουρα θα λάβουμε αυτές τις δωρεές. Αν έρθουμε με άδολη και δυνατή πίστη, τότε θα μας εμπιστευθεί ο Θεός τις δωρεές Του. Εάν έχουμε όλη την προαίρεση ν’ αποβάλλουμε τον παλαιό άνθρωπο, θα λάβουμε το νέο. Γιατί όλα όσα έχεις κάνει θα σου συγχωρεθούν. Καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη από τη Σταύρωση του Χριστού. Ακόμα και οι χιλιάδες άνθρωποι που σταύρωσαν τον Χριστό μετά ρωτούσαν «…Τι θα κάνουμε τώρα αδερφοί Πρξ. (2, 37) αφού είναι μεγάλη η αμαρτία μας; Στιγμάτισες Πέτρο την αμαρτία μας λέγοντάς μας … Σταυρώσατε τον Αρχηγό της Ζωής…» Πρξ. (3, 15). Τι έμπλαστρο να βρούμε γι’ αυτήν την πληγή μας;

Με τον απόστολο Πέτρο ν’ ανταπαντάει «…Να μετανοήσετε και να βαπτισθείτε ο καθένας σας στο Όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ώστε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας και να λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος…» Πρξ. (2, 38) Τι ανεκδιήγητη που είναι η φιλανθρωπία του Θεού. Όχι μόνο σώθηκαν την στιγμή που δεν ήλπιζαν να σωθούν, αλλά και αξιώθηκαν να λάβουν και το Άγιο Πνεύμα.

Η άφεση των αμαρτιών δίνεται ΙΔΙΑ σε όλους, αλλά η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, δωρίζεται ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας βιώνει την πίστη του. Αν κοπιάσεις λίγο, λίγα και θα λάβεις! Αν εργαστείς πολύ, πολύς θα είναι και ο μισθός σου!

Ας αγωνιστούμε για τη σωτηρία της ψυχής μας πολύ περισσότερο τώρα που διανύουμε τις έσχατες ημέρες. Ας θρέψουμε τη ψυχή μας με θείες αναγνώσεις και ας μεταλαμπαδεύσουμε το φως του Κυρίου και στους γύρω μας. Ο Κύριος έχει ετοιμάσει την πνευματική τράπεζα. Ας αναφωνήσουμε όπως και ο ψαλμωδός: «…1 Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει. 2 εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με, 3 τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. …» Ψαλ. (22, 1-3) για να ευφρανθούν μαζί μας και οι άγγελοι αλλά και Αυτός ο Ίδιος, ο Μεγάλος Αρχιερέας μας Χριστός, ο Οποίος, αφού δεχτεί την καλή προαίρεσή μας, θα μας προσφέρει όλους στον Ουράνιο Πατέρα και θα Του πει: «…ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός …» Ησαΐα (8, 18), Εβρ. (2, 13).

Θάρρεψε Ιερουσαλήμ, θα συγχωρέσει ο Κύριος όλα τα αδικήματά σου…» Σοφία Σειράχ (3, 14). Θα ξεπλύνει ο Κύριος τη βρωμιά των υιών και θυγατέρων Του με καταδικαστική απόφαση και φωτιά «…ὅτι ἐκπλυνεῖ Κύριος τὸν ῥύπον τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων Σιὼν καὶ τὸ αἷμα ἐκκαθαριεῖ ἐκ μέσου αὐτῶν ἐν πνεύματι κρίσεως καὶ πνεύματι καύσεως…» Ησα. (4, 4). Θα μας ραντίσει με καθαρό νερό και θα καθαριστούμε από κάθε αμαρτία μας «…καὶ ῥανῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν…» Ιεζ. (36, 25). Θα ψάλλουν από αγαλλίαση για μας οι άγγελοι και θα λένε «…Ποια είναι εκείνη η λαμπροφορεμένη που έρχεται στηριγμένη στον αγαπημένο της;…». Άσμα Ασμάτων (8, 5) και αυτός ο Κύριος δεχόμενος την ανυπόκριτη και αγαπητική προαίρεσή μας, θ’ αναφωνήσει προς αυτή: «…Να που τώρα είσαι ωραία η σύντροφος της ζωής μου. Να που τώρα είσαι ωραία…» Άσμα (4, 1).

Η μεταστροφή και η πνευματική αναγέννηση των εορταζόντων Αποστόλων Πέτρου (ενός πρωταρχικού αγραμμάτου ψαρά και αδιαφόρου περί των πνευματικών. Μάλιστα ενός εκρηκτικού ατίθασου χαρακτήρος) και του Παύλου (ενός πρώτα σκληρού διώκτου και φονιά και απανθρώπου χαρακτήρος) ας αποτελέσει τη μίμηση και τη μεταλλαγή των δικών μας χαρακτήρων εις μίμηση Χριστού!

Ας μας διατηρήσει ο Θεός όλους σε τέτοια πνευματική κατάσταση, ώστε να Τον ευαρεστούμε με τη ζωή μας, γιατί σ’ Αυτόν ανήκει και η δύναμη στους ατελείωτους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

14. ΜΕΡΙΜΝΑ... ΠΛΟΥΤΟΣ... ΗΔΟΝΕΣ...

Η ομιλία αυτή αποτελεί υποενότητα της κατηγορίας θέματος ΟΜΙΛΙΕΣ - BINTEO της ιστοσελίδας ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ 11η

 

13. ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ